Του κλότσου και του μπάτσου

Μήπως η Ελλάδα είναι η χώρα της βαριάς βιομηχανίας, της εξαγωγής προϊόντων, της φοβερής δημόσιας διοίκησης, της αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής, της οργάνωσης και του προγραμματισμού;

Ζούμε στην Ελβετία και δεν το γνωρίζουμε; Αν δεν με απατά η μνήμη μου, το μόνο πράγμα που εξάγουμε και από το οποίο παίρνουμε ζεστό χρήμα είναι ο ήλιος, οι παραλίες, η φιλοξενία και η ασφάλεια του τόπου μας. Με αυτά τα προϊόντα καταφέρνουμε και εισάγουμε συνάλλαγμα στην Ελλάδα εδώ και 30 χρόνια. Νοικιάζουμε τις παραλίες, τις υπηρεσίες και τα δωμάτιά μας για λίγους μήνες το χρόνο σε ανθρώπους που λατρεύουν την ομορφότερη χώρα του κόσμου. Όλα αυτά δεν αξίζουν την προσοχή της κάθε κυβέρνησης; Γιατί άραγε το υπουργείο Τουρισμού το έχουν όλοι του κλότσου και του μπάτσου; Γιατί το υπουργείο αυτό θεωρείται μικρό και λίγο για τις υπουργάρες και τα μεγαλοστελέχη, που διαπρέπουν σε όλους τους άλλους τομείς, τρομάρα τους; Το συγκεκριμένο υπουργείο, φίλοι μου, έχει να δει άσπρη μέρα από την εποχή του Αβραμόπουλου. Προσωπικά, ως πολιτικό και άνθρωπο δεν τον γουστάρω, λόγω της υπερβολικής παπαρολογίας και των δημοσίων σχέσεων που εφαρμόζει σε όλη την πολιτική του σταδιοδρομία.

Στον τομέα, όμως, του τουρισμού που χρειάζονται πάνω από όλα δημόσιες σχέσεις και σκληρή δουλειά, ο άνθρωπος τα κατάφερε περίφημα. Αυτό, τουλάχιστον, υποστηρίζουν οι επαγγελματίες που ασχολούνται με τον τουρισμό. Από εκεί και πέρα το χάος. Η κυρία Πετραλιά ήθελε αλλά δεν μπορούσε, λόγω της ηλικίας της, να ανταποκριθεί στα καθήκοντα ενός υπουργού, που πρέπει να μετακινείται συνεχώς από χώρα σε χώρα. Η συγκεκριμένη προσπαθούσε έστω να καλύψει τα όποια κενά από τη δουλειά της Αθήνας και το γραφείο της. Στη συνέχεια, η ζωή μας επιφύλαξε μια φοβερή εμπειρία. Ο Άρης Σπηλιωτόπουλος, ένας νέος άνθρωπος με πολλές ελπίδες να πετύχει στον συγκεκριμένο τομέα, απογοήτευσε όλους εκείνους που περίμεναν ότι η ορμή της νεότητας θα γέμιζε τις τουρμπίνες του υπουργείου. Καλοζωία, τεμπελίτιδα και δόξα να ’χει ο Θεός. Δυστυχώς, στο υπουργείο αυτό ο Άρης Σπηλιωτόπουλος έλαμψε διά της απουσίας του. Στα ταξίδια που έκανε, λόγω των υποχρεώσεων της Ελλάδας στο εξωτερικό, αναστέναξαν τα κονδύλια του υπουργείου Τουρισμού. Το μόττο της ομάδας του Άρη Σπηλιωτόπουλου πρέπει να ήταν «ξοδεύω άρα υπάρχω».

Το αποκορύφωμα της βλακείας, της ασυνεννοησίας και της ασχετοσύνης ήταν η τελευταία καμπάνια του υπουργείου Τουρισμού για να πείσουν τους Έλληνες να μείνουν στην Ελλάδα και να μην ταξιδέψουν στο εξωτερικό, έτσι ώστε να τονωθούν οι τοπικές κοινωνίες. Σαν σκέψη, καλή. Ποιος, όμως, είχε τη φαεινή ιδέα όλος αυτός ο διαφημιστικός όγκος να βγει στον αέρα λίγες ημέρες πριν τις γιορτές; Δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος σε ολόκληρο το υπουργείο να ενημερώσει τον λαϊφσταϊλίστα υπουργό ότι 10 ημέρες πριν τις γιορτές, ακόμη και στην Ελλάδα, όλοι έχουν κανονίσει που θα πάνε διακοπές και πότε; Στο βρόντο, λοιπόν, εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ χωρίς προγραμματισμό και στρατηγική, ίσα ίσα για να κάνουμε δημόσιες σχέσεις με τα ΜΜΕ και τους φίλους μας. Ας είναι. Τα λάθη είναι για τους ανθρώπους και τους υπουργούς. Αρκεί να μην γίνονται συνήθεια και επαναλαμβάνονται.

Σήμερα, χιλιάδες ιδιοκτήτες μικρών και μεγάλων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων σε όλη την Ελλάδα χτυπάνε το καμπανάκι για το καλοκαίρι, που η κρίση θα έχει κορυφωθεί. Δεν τους ακούει κανείς. Δεν αντιλαμβάνονται ότι, στο βαθμό που θα πληγεί ο ελληνικός τουρισμός, το χτύπημα θα είναι μοιραίο για το σύνολο της οικονομίας αλλά και της κοινωνίας. Εδώ και τώρα, άμεσα, πρέπει τα διαφημιστικά πακέτα να κινηθούν με μεγαλύτερη δυναμική στην Ευρώπη, τη Ρωσία και την Αμερική σε μέσα που παραδοσιακά επιλέγονται από όλες τις χώρες του κόσμου για τη μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη διαφημιστική προβολή. Το Ουζμπεκιστάν ανακάλυψε το Travel Channel, το CNN, το BBC κι εμείς διαφημιζόμαστε ως Ελλάδα στο Fashion TV. Έλεος!

Ας τους πει κάποιος ότι το υπουργείο Τουρισμού θέλει σοβαρή δουλειά και δεν είναι ούτε για τουρίστες ούτε για αργόσχολους. Το νέο υπουργό Τουρισμού Κώστα Μαρκόπουλο δεν τον γνωρίζω, αλλά θα δείξει τη δουλειά του στους επόμενους μήνες. Άλλωστε, είναι σίγουρο ότι το καλοκαίρι θα είναι το δυσκολότερο των τελευταίων 20 ετών. Είμαι βέβαιος, ότι, αυτή τη φορά, ο κόσμος δεν θα αντέξει άλλες κοροϊδίες και υποσχέσεις. Κύριε Υπουργέ για να θυμηθείτε και την άλλη σας ιδιότητα, κοιτάξτε βαθιά στο υπουργείο σας και ξεδοντιάστε τους.