Λογική και ευαισθησία

Σάββατο μεσημέρι, και βρίσκομαι μαζί με τους φίλους μου στο Piazza Mela στην Κηφισιά. Ξέρετε, είναι η περίοδος που όλοι προσπαθούν να οργανώσουν τις διακοπές των Χριστουγέννων. Κατά έναν περίεργο τρόπο, τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες άρχισαν να «ανακαλύπτουν» την Ευρώπη. τα χωριά των Ελβετικών Άλπεων στη Βαυαρία, τις βουνοκορφές της Γαλλίας, τα chalets και τις pensions της Ιταλίας.

«Ήταν να πετάξω με τη Swissair για Ελβετία», μου λέει ένας φίλος, «αλλά τελικά έκλεισα με την Ολυμπιακή». Ξεκινάει μια κουβέντα για το αν μπορεί κάποιος να εμπιστευθεί τον εθνικό μας αερομεταφορέα για τις μετακινήσεις του. Μια ιστορία χιλιοειπωμένη για τα υπέρ και τα κατά της αεροπορικής εταιρείας που ενώνει την Αθήνα με όλες τις επαρχιακές πόλεις και τα νησιά της χώρας μας, αλλά και με στρατηγικά σημεία της υφηλίου, που έχουν μεγάλη σημασία για τους Έλληνες τόσο για συναισθηματικούς όσο και για εμπορικούς λόγους.

Το θέμα πάντα ήταν, είναι και θα είναι για πόσο ακόμα και αν πρέπει να «πληρώνει» καθένας από εμάς την ευαισθησία και τα συναισθήματα που έχει για την Ολυμπιακή Αεροπορία. Για πρώτη φορά στη ζωή μου πρότεινα στο φίλο μου, ο οποίος θα πήγαινε διακοπές με τα παιδιά του, να ακυρώσει τα εισιτήρια που είχε βγάλει. Του είπα να εμπιστευθεί μια άλλη εταιρεία για να φτάσει στον προορισμό του. Δυστυχώς, κατάφεραν μετά από πάρα πολλά χρόνια να μας «περάσουν» -σε εμένα προσωπικά, αλλά και σε χιλιάδες Έλληνες- ότι η Ολυμπιακή δεν είναι πλέον ασφαλής.

Κατάφεραν να «βγάλουν» προβληματική μία από τις πιο σημαντικές επιχειρήσεις της χώρας. Και δεν μιλάω για τις καθυστερήσεις και τις αναβολές πτήσεων. Δεν μιλάω για τις απεργίες και την έλλειψη προσωπικού. Μιλάω για το θέμα της ασφάλειας, καθώς παμπάλαια αεροσκάφη από διάφορα μέρη του κόσμου ενοικιάζονται και απλά βάφονται με τα χρώματα της ιστορικής εταιρείας. Οι άνθρωποι της τεχνικής βάσης της, από τους καλύτερους παγκοσμίως, κάνουν τα πάντα για να παραμένουν τα αεροπλάνα σε καλή κατάσταση και «αξιόμαχα». Έχω μάθει όμως στη ζωή μου ότι η μιζέρια, η ανικανότητα και η αδιαφορία oδηγούν, με μαθηματική ακρίβεια, στην καταστροφή.

Εύχομαι να μη γίνω μάντης κακών, αλλά εκτιμώ ότι, αργά ή γρήγορα, κάποιοι θα «φροντίσουν» να απαξιώσουν την Ολυμπιακή. Ελπίζω ότι οι εργαζόμενοί της δεν θα προχωρήσουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις τις μέρες των εορτών. Όλα αυτά τα χρόνια, η επιχείρηση είχε μόνο έναν σύμμαχο. τον ελληνικό λαό. Ας μην κάνουν το λάθος να τον στρέψουν εναντίον τους. Κανέναν δεν συμφέρει να βάλει λουκέτο ο εθνικός μας αερομεταφορέας. Αυτοί που χαίρονται είναι μόνο όσοι θα καρπωθούν το μονοπώλιο αλλά και το σήμα της εταιρείας...