Piece of cake

Δεν μπορείτε να φανταστείτε -ούτε καν περνάει από το μυαλό σας- πόση ενέργεια και πόση ένταση έχει το Athens Magazine. Η κάθε του σελίδα, το κάθε του θέμα, το κάθε τυπογραφικό κρύβει πίσω του απίστευτο άγχος, κούραση, ταλαιπωρία, τσακωμούς, διαφωνίες και κόντρες. Η καταιγίδα, όμως, πέρασε. Να που φτάσαμε να γράφουμε το πρώτο editorial. Σαν ψέματα μου φαίνεται. 368 σελίδες. Το ξεκινήσαμε για 200, πήγαμε στις 240 και μετά όλο και προσθέταμε. Δεν τελείωνε ποτέ. Αλλαγές μέχρι την τελευταία στιγμή. Ακόμη και τώρα που γράφω. Ξαναστέλνουμε όλο το περιοδικό για δεύτερο δοκιμαστικό. Πάντως, αν εσείς με διαβάζετε τώρα, προφανώς τυπωθήκαμε και πλέον το πρώτο και μεγαλύτερο μηνιαίο περιοδικό για την Αθήνα είναι πραγματικότητα. Δεν ξέρω αν θα σας αρέσει, δεν ξέρω καν αν θα έχει επιτυχία. Αυτό, όμως, που θέλω να ξέρετε είναι ότι εγώ και όλοι οι συνεργάτες μου έχουμε καταθέσει την ψυχή μας γι’ αυτή την έκδοση. Έρχονται φορές που μονολογώ ή πιάνω στο βλέμμα των ανθρώπων τις ίδιες απορίες. Γιατί; Γιατί τα ξενύχτια, οι ατελείωτες ώρες δουλειάς, η δολοφονία, η απώλεια ενός κομματιού του εαυτού μας και της προσωπικής μας ζωής; Ένας φίλος και πολύ στενός μου συνεργάτης κάθε 6 μήνες μου λέει ακριβώς τα ίδια: «Ρε Τάσο πότε θα έρθει εκείνη η ώρα που θα αράξω, θα πάω για ένα ποτό, θα ηρεμήσει το κεφάλι μου;» Κι εγώ μένω να κοιτάζω τον Κώστα με εκείνο το ηλίθιο βλέμμα της απορίας, που έχουμε όταν αντιλαμβανόμαστε ακριβώς τι λέει ο άλλος αλλά, δυστυχώς, δεν μπορούμε να του δώσουμε καμία απάντηση. Ωστόσο, μέσα από αυτό το editorial νομίζω ότι μπορώ να απαντήσω σε αυτούς που, ενδεχομένως, θα με καταλάβουν και ίσως λύσω κάποιες απορίες των κοντινών μου ανθρώπων. Μάγκες μου το αγαπάω, το λατρεύω, το πιστεύω το Athens Magazine. Όπως, άλλωστε, αγάπησα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο το ταξίδι και το ICONS. Καλώς ή κακώς, η υπέρβαση, το «φεύγα» του μυαλού και της ψυχής είναι πλέον τρόπος ζωής για εμένα. Τα πάντα σβήνουν στο μυαλό μου, όταν καταφέρνω να δώσω κάτι το διαφορετικό στον κόσμο. Θέλετε αυτό να είναι ένα ταξίδι στην Κούβα; Μια ωραία φωτογραφία; Μια σημαντική πληροφορία; Μια είδηση από το μέτωπο του πολέμου; Ένα αποκλειστικό κοινωνικό ρεπορτάζ; Μια αποκαλυπτική συνέντευξη; Γεννήθηκα δημοσιογράφος. Την πρώτη μου εφημερίδα, τις Ακρότητες, την έβγαλα 16 χρονών στο Πολυκλαδικό του Αιγάλεω. Έκανα τη σελιδοποίηση στο περιοδικό Ρήξη, στα Εξάρχεια. Όλη μου η ζωή κινείται σε αυτήν τη σφαίρα. Δεν θυμάμαι ποτέ διαφορετικό τον εαυτό μου. Φανταστείτε πως ακόμη και τον γιο μου, τον Κρίστιαν, τον άφησα 3 μηνών και τον ξαναείδα έπειτα από 6 μήνες. Ήμουν στο Πακιστάν και το Αφγανιστάν για λογαριασμό του ALPHA. Μεταξύ μας, όλα τα υπόλοιπα, όπως λένε και οι Αμερικάνοι, μου φαίνονται piece of cake. Ζω γι’ αυτό και δεν θα τελειώσει ποτέ. Είναι σίγουρο ότι δεν είμαι και ο πλέον φυσιολογικός άνθρωπος. Τα «θέλω» μου είναι πλέον εκτός ορίων και εκτός πραγματικότητας. Αν το περιοδικό που κρατάτε στα χέρια σας, το Athens Magazine, σας εκπλήξει γιατί είναι εντελώς ανατρεπτικό, αναγνωρίζετε τις ανάγκες σας, βρήκατε τις πληροφορίες που θέλετε, μαζί με λύσεις που θα σας κάνουν ευκολότερη τη ζωή, τότε θα έχουμε πετύχει. Θα έχουμε κερδίσει την ισορροπία της ψυχής που έχει να κάνει με το δούναι και λαβείν. Δίνω έμπνευση, πρωτοτυπία, ιδέες, τάσεις. Παίρνω αναγνώριση, αποδοχή, ίσως κι ένα μικρό «μπράβο». Προσωπικά, με αυτά είμαι καλά. Μου φτάνουν. Όλα τα άλλα… κρατάνε ελάχιστα. Πιστεύω να τα καταφέραμε κι αυτήν τη φορά. Καλή επιτυχία σε όλους μας και καλή ανάγνωση.

Αξίζει…

Με πάρα πολύ μεγάλη χαρά διαπίστωσα, αλλά και διασταύρωσα, ότι πάρα πολλές και μεγάλες επιχειρήσεις στην Αράχωβα προχώρησαν σε μια εξαιρετικά γενναία μείωση των τιμών σε ξενοδοχεία, ξενώνες και εστιατόρια. Το έχω πει αρκετές φορές και θα το επαναλάβω και σήμερα ότι οι επιχειρηματίες στην Αράχωβα έχουν αντανακλαστικά και ξέρουν πώς πρέπει να αντιδράσουν σε περιόδους κρίσης. Πραγματικά, λοιπόν, στο χωριό γίνεται μια ουσιαστική προσπάθεια να καταλάβει ο κόσμος που το επισκέπτεται ότι οι ντόπιοι επιχειρηματίες αφουγκράζονται την κοινωνία και τις ανάγκες των ανθρώπων που έχουν ανάγκη από ξεκούραση, χαλάρωση και διακοπές. Όσοι δεν το αντιλαμβάνονται, λυπάμαι που τους το λέω, αλλά θα έχουν κακή τύχη. Θα βλέπουν τα δωμάτια και τα εστιατόριά τους άδεια και θα μαζεύουν κόσμο μόνο όταν όλοι οι άλλοι θα έχουν γεμίσει. Με τις αρπαχτές κανένας δεν έκανε προκοπή και κανένας δεν κατάφερε να ξεχωρίσει. Οι επιχειρήσεις δεν σώζονται όταν δουλεύουν Χριστούγεννα, Πάσχα και αργίες. Η εποχή που κάποιοι υποστήριζαν ότι «έλα μωρέ, στην Αράχωβα είμαστε, δεν θα δουλέψουμε;» έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Όλοι και σε όλα τα επίπεδα, κοινωνία, τοπική αυτοδιοίκηση, πολιτική πρέπει να βάλουν πλάτη για να περάσει όσο πιο ανώδυνα και το 2010, το οποίο θα είναι δυσκολότερο από το 2009. Σε αυτό το κλίμα της γενικής προσπάθειας λαμβάνω μηνύματα ανησυχητικά για ολιγωρία της Δημοτικής Επιχείρησης Τουριστικής Ανάπτυξης του Δήμου της Αράχωβας. Πολλοί ήταν εκείνοι που μου μίλησαν για μια κατάσταση σε αυτόν τον τομέα της πόλης εντελώς τριτοκοσμική. Δεν με ενδιαφέρει αν θα ξύσω πληγές ή αν ενοχλήσω κάποιους παράγοντες στην Αράχωβα που θεωρούν ακόμα και τώρα τους εαυτούς τους… κοτζαμπάσηδες. Αυτό που με ενδιαφέρει ως δημοσιογράφο αλλά και ως λάτρη της περιοχής είναι να υποστηριχθεί η Αράχωβα, οι σοβαροί και έντιμοι επιχειρηματίες και ο τόπος να πάρει την ανάπτυξη που του αξίζει και του ταιριάζει. Με καλή θέληση, λοιπόν, θα ήθελα να θέσω μερικά ερωτήματα και ας κάνει ο καθένας την αυτοκριτική του. Από το πρόγραμμα ΕΣΠΑ της Ευρωπαϊκής Ένωση δόθηκαν κονδύλια για την κατασκευή ενός ηλεκτρονικού portal για την προώθηση του τουρισμού στην Αράχωβα. Και ο πιο μικρός επιχειρηματίας της πόλης γνωρίζει τη δύναμη του internet στην προώθηση της επιχείρησής του. Είναι δυνατόν το site www.arachova.gr, που φτιάχτηκε με χρήματα κρατικών κονδυλίων, να παρουσιάζει αυτή την αισχρή και τραγική εικόνα; Δεν αντιλαμβάνονται οι αρμόδιοι που χειρίζονται τέτοια ζητήματα ότι με αυτόν τον τρόπο προσβάλλουν και τον τόπο και τους εαυτούς τους αλλά και τον ίδιο το δήμαρχο της Αράχωβας; Η Μύκονος έχει ακριβώς τους ίδιους κατοίκους με την Αράχωβα. Κάντε έναν κόπο να δείτε τι έχουν φτιάξει οι άνθρωποι για τη διαδικτυακή τους παρουσία. Σας πληροφορώ ότι τέτοια παραδείγματα θα συναντήσετε αντίστοιχα σε όλη την Ελλάδα –και κυριολεκτικά σε όλο τον κόσμο– από δημοτικές αρχές που ενδιαφέρονται για την προώθηση του τουρισμού στον τόπο τους. Είναι αλήθεια ότι έχω συναντήσει και δημοτικούς άρχοντες που η φιλοσοφία τους είναι το «σιγά να μην διαφημίσω εγώ την «Αράχωβα», για να οικονομήσει ο τάδε επιχειρηματίας». Δεν λέω, είναι κι αυτό μια λογική. Να είστε σίγουροι, όμως, ότι οδηγεί στο μαρασμό, την ανεργία, την υποβάθμιση των υπηρεσιών και τέλος, στην απαξίωση της ίδιας της πόλης. Η Αράχωβα είχε τη σπάνια τύχη να έχει ένα δήμαρχο που πραγματικά ενδιαφέρεται για τον τόπο του με έργα και πράξεις κι όχι με λόγια. Κατά την προσωπική μου γνώμη, ο τομέας του τουρισμού και της ανάπτυξης δεν είναι ένα κομμάτι που πρέπει να εκπίπτει από τις διοικητικές αρμοδιότητες του δημαρχικού αξιώματος. Τώρα όσο ποτέ άλλοτε, η πόλη της Αράχωβας έχει ανάγκη μιας επιθετικής στρατηγικής στον τομέα του τουρισμού. Ο δήμαρχος Γεώργιος Ανδρέου Λεόντιος πρέπει να διώξει τα τρωκτικά, τα άσχετα και κομπλεξικά ανθρωπάκια που αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξη και τουριστική προβολή και να πάρει την υπόθεση στα χέρια του, όπως έχει κάνει και σε δεκάδες άλλα ζητήματα. Στην Αράχωβα αξίζει διεθνής οικολογικός και αγροτουριστικός τουρισμός. Στην Αράχωβα αξίζουν εκπρόσωποι στα διεθνή fora και εκδηλώσεις που «μιλούν» ξένες γλώσσες. Στην Αράχωβα αξίζουν επισκέπτες μέσης-ανώτερης κοινωνικής τάξης, μέσης-ανώτερης κοινωνικής μόρφωσης. Το περιοδικό μας, το Arachova Magazine υπηρετεί αυτό το σκοπό εδώ και μια τετραετία και έχει δείξει με τον καλύτερο τρόπο με ποιο τρόπο υποστηρίζει την ανάπτυξη του τόπου. Αφουγκραζόμαστε την κοινή γνώμη, αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες των επισκεπτών. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο και είμαστε ο μοναδικός εκδοτικός Όμιλος που υποστηρίζεται από το σύνολο της τοπικής κοινωνίας. Δεν είμαστε ούτε πιο έξυπνοι, ούτε έχουμε μεγαλύτερες γνώσεις για τις ανάγκες του τόπου. Απλώς κάνουμε τη δουλειά μας. Αν κάποιοι άνθρωποι πληρώνονται για να προωθούν ταξιδιωτικά και τουριστικά την Αράχωβα, ας το κάνουν. Αν είναι τεμπελχανάδες, κηφήνες, οσφυοκάμπτες και σφουγγοκωλάριοι. Δήμαρχε, στείλ’ τους στο σπίτι τους.

E-mail from Turkey

Στο πλαίσιο της ανάπτυξης του portal Travelstyle.gr ετοιμαζόμαστε να εκδώσουμε σε pocket size τα Travelstyle Design Hotels, Travelstyle Small Luxury Hotels κ.λπ. Πρόκειται για μια καινούρια εκδοτική προσπάθεια που θα ξεκινήσει περίπου την άνοιξη. Οι οδηγοί αυτοί θα κυκλοφορούν μαζί με το Icons, αλλά το θέμα μας σήμερα δεν είναι καθόλου αυτό. Έχω ανοίξει κάτι πάρε δώσε με Τούρκους επιχειρηματίες τυπογράφους, με σκοπό να πετύχω καλύτερες τιμές και να ελαττώσω το κόστος διάθεσης των Travelstyle pocket guides. Ξεκινήσαμε λοιπόν την αλληλογραφία μαζί τους. Στο δεύτερο e-mail που μου έστειλε ο Γιασίν Μουστάφα, έκπληκτος είδα κάτω από την υπογραφή του ένα video. Ήταν μια μικρή παρουσίαση με τα αξιοθέατα της Κωνσταντινούπολης. Έμεινα έκπληκτος. Τον πήρα τηλέφωνο επιτόπου και τον ρώτησα: «τι είναι αυτό ρε, που μου έστειλες;». Και ο Τούρκος μου απάντησε: «Τι εννοείς; Εδώ και δύο χρόνια για όλα τα e-mails που φεύγουν για το εξωτερικό και σε όλες τις αλληλογραφίες που έχουμε οι Τούρκοι επιχειρηματίες με ξένους παράγοντες υπάρχει οδηγία –που δεν είναι υποχρεωτική– να στέλνουμε και διάφορα βιντεάκια με τις ομορφιές της χώρας, αποσκοπώντας στην τουριστική προβολή». Έμεινα –για να μην σας πω τη λέξη που σας έρχεται στο μυαλό– άφωνος. Οι Τούρκοι στον τομέα της προώθησης και της ανάπτυξης του τουρισμού είναι 10 χρόνια μπροστά. Προσπαθούν με νύχια και με δόντια, με κάθε τρόπο και μέσο, να διαφημίσουν και να επικοινωνήσουν τις ομορφιές της χώρας τους. Ο Ερντογάν, ένας ισλαμιστής και ακραίος πολιτικός, με τη γυναίκα του να κυκλοφορεί με μαντίλα στο κεφάλι, έχει θέσει ως στρατηγικό στόχο την τουριστική ανάπτυξη της Τουρκίας. Την περσινή χρονιά η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλία και η Πορτογαλία έχασαν συνολικά 12 εκατομμύρια τουρίστες. Η Τουρκία, ωστόσο, παρουσίασε, σ’ αυτό τον τομέα, άνοδο της τάξεως του 12%, σε περίοδο παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Θέλει πολύ να καταλάβουμε ότι κάτι κάνουμε λάθος; Είναι δύσκολο να διαπιστώσουμε ότι δεν μπορούν όλα να είναι στον αυτόματο πιλότο; Σας ενημερώνω ότι την ίδια αναπτυξιακή πολιτική που εφαρμόζει η Τουρκία στον τομέα του τουρισμού, ακολουθούν ήδη το Μαυροβούνιο, η Σερβία, η Βουλγαρία και η Αίγυπτος. Θα χάσουμε τα αυγά και τα πασχάλια! Είχα προειδοποιήσει για το τι ακριβώς θα συμβεί το 2009 στον τομέα των επιχειρήσεων που ασχολούνται με τον τουρισμό. Τα ίδια και χειρότερα θα έχουμε και το 2010. Το ανησυχητικό είναι ότι δεν βλέπω να κουνιέται κανείς. Καλά τα λόγια, καλές οι προθέσεις, καλές και οι δημόσιες σχέσεις. Θα γίνει κάτι;

ΙΝ
· Προορισμός Σόφια. Μην ακούτε κανέναν. Η Σόφια, που ταξίδεψα τον περασμένο μήνα, είναι μια καταπληκτική πόλη. Περίφημο ιστορικό κέντρο, μεγάλοι δρόμοι, πλατείες, πράσινο παντού, διασκέδαση εξαιρετική, φαγητό μέτριο προς το καλό. Τιμές; Το απόλυτο value for money. Έμεινα στο Grand Sofia, ξενοδοχείο 5* στο κέντρο της πόλης, σε γωνιακή σουίτα και πλήρωσα €160. Ο λαός ευγενικός και αδιάφορος –όχι από τους πιο όμορφους στον κόσμο.
· Η φωτογράφιση της Κατερίνας Παπουτσάκη στο ολοκαίνουριο περιοδικό της Αθήνας, το Athens Magazine. Θέλω να το αγοράσετε, να το διαβάσετε και να μου πείτε τη γνώμη σας. Θεωρώ ότι είναι μια πολύ καλή προσπάθεια. Κυκλοφορεί ήδη στα περίπτερα όλης της χώρας.
· Το μεξικάνικο εστιατόριο Aztec στη Νέα Ερυθραία. Πολύ καλή μαργαρίτα, εξαιρετικό μεξικάνικο φαγητό, αλλά μην παραγγείλετε γλυκά· είναι εντελώς χάλια.

OUT
· Η ταβέρνα Κουρσάρος στην πλατεία της Δροσιάς. Ο Απόστολος, που είναι και φανατικός ταξιδιώτης, πρέπει να φροντίσει λίγο το service σε ώρες αιχμής. Ο «Τσιλιλής» ήρθε με τα πόδια, τα όστρακα δεν ήρθαν ποτέ και το ψάρι είχε παραψηθεί. Θα μου πεις, Κυριακή μεσημέρι. Εμ, εκεί φαίνεται η δύναμη! Κατά τα άλλα το φαγητό ποιοτικό και οι τιμές λογικές.
· Το site www.arachova.gr. Μπείτε και θα φρίξετε. Δεν πρέπει να υπάρχει χειρότερο ηλεκτρονικό portal και μάλιστα Δήμου. Πήρανε χρήματα από το ταμείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αντί να προωθούν, δυσφημούν την Αράχωβα. Συγχαρητήρια στη Δημοτική και Τουριστική Επιχείρηση για την προώθηση του πολιτισμού και του τουρισμού…
· Το πάρκιγκ του Mall, που κλείνει κάποιες από τις εξόδους, με αποτέλεσμα όταν θες να φύγεις, να νιώθεις λες και είσαι σε λαβύρινθο. Αμαρτία να χαλάει έτσι μια βραδιά...

Ταξίδια για όλους !

Αφήστε τις μιζέριες και την οικονομική καταστροφή κι ελάτε να μπούμε σε διάθεση Χριστουγέννων και διακοπών. Πολλοί με ρωτάνε πού να πάνε στις γιορτές να χαλαρώσουν για λίγες ημέρες. Η αλήθεια είναι ότι όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν τις ίδιες ανάγκες, γι’ αυτό λοιπόν κι εγώ θα σας χωρίζω σε κατηγορίες, για να σας προτείνω ταξίδια που σας ταιριάζουν.
Οικογένεια με παιδιά. Μπορείτε να κλείσετε 2 ημέρες στο Παρίσι και 3 ημέρες στη Disneyland. Πανάκριβο ταξίδι, αλλά για τα παιδιά είναι εμπειρία ζωής –πολλές φορές και για εσάς τους ίδιους. Καλός προορισμός για οικογένειες είναι και η Βιέννη, μαζί με το Σάλτσμπουργκ, κι αν θέλετε να δοκιμάσετε την τύχη σας στο σκι βάλτε και λίγο Ίνσμπρουκ. Τώρα, αν το budget είναι πολύ χαμηλό, εναλλακτικά μπορείτε να πάτε στο Μπάνκσο της Βουλγαρίας ή αν θέλετε και στη Βουδαπέστη. Για εμένα, η πρωτεύουσα της Ουγγαρίας είναι ένας εξαιρετικά καλός και φθηνός προορισμός και, σύμφωνα με την έρευνα που έχω κάνει στο travelstyle.gr, τα ξενοδοχεία της είναι value for money.
Ερωτευμένα ζευγάρια. Εσείς θα πάτε Πράγα και Κάρλοβι Βάρι όπου είναι ρομαντικά και πανέμορφα. Τώρα, αν θέλετε περισσότερη μοναξιά για να χαρείτε τον έρωτά σας και να μην σας φάνε οι δρόμοι και το κρύο, εξαιρετική λύση συνιστούν 2 ημέρες στο Ντουμπάι για shopping και 4 ημέρες στις Μαλδίβες ή το Μαυρίκιο. Εκεί θα είσαστε σε ένα σπιτάκι πάνω στη θάλασσα και δεν θα βλέπετε άνθρωπο (αν δεν γνωρίζετε πολύ καλά το σύντροφό σας ή δεν έχετε περάσει αρκετό καιρό μαζί του, ετοιμαστείτε, γιατί και τα καλά και τα κακά θα βγουν στις Μαλδίβες).
Γυναικοπαρέες. Μαζί με τις φίλες σας, μια καλή επιλογή είναι το Βερολίνο. Προσφέρει διασκέδαση, shopping, είναι σχετικά φθηνό και έχει περιπέτεια. Σε αυτή την πόλη μπορείς πραγματικά να το ρίξεις έξω και να κάνεις ό,τι θέλεις. Θεωρείται από πολλούς η πόλη της ελευθερίας. Δεν το συνιστώ για συντηρητικές κοπελίτσες. Εναλλακτικά, μπορείτε να βρεθείτε στο Λονδίνο για να συνδυάσετε διασκέδαση και shopping· από 1η Ιανουαρίου ξεκινούν απίστευτες εκπτώσεις. Τώρα, αν είστε φοιτήτριες και το budget είναι εξαιρετικά χαμηλό, προτείνω μια κοντινή Κωνσταντινούπολη που είναι και off season. Εκεί όμως τις κραιπάλες, ξεχάστε τες.
Ανδροπαρέες. Αν δεν έχετε πρόβλημα οικονομικό, ο must προορισμός είναι ένας: Κούβα. Μιλάμε για εμπειρία ζωής. Θα γυρίσετε άλλοι άνθρωποι. Εμένα βέβαια αν με ρωτούσατε, με βάση την τωρινή μου εμπειρία, ως εμπειρία ζωής θα διάλεγα να πάω στη Βενεζουέλα. Απλώς, «δεν υπάρχει»! Αν το budget είναι μικρό, εναλλακτικά μπορείτε να περάσετε πολύ όμορφα στο Άμστερνταμ ή ακόμα και στο Πουκέ.
Ταξιδιώτες περιπέτειας. Εσείς θα ξεκινήσετε με ένα ταξίδι στην Αφρική, Κένυα μαζί με Τανζανία. Αν υπάρχουν περισσότερες ημέρες, θα ταξιδέψετε στο Περού και τη Χιλή. Τώρα, με χαμηλό budget, περιπέτεια μπορεί να αποδειχθεί και ένα ταξίδι στο Μαρόκο ή ακόμη και την Αίγυπτο.
Έμπειροι ταξιδιώτες. Εσείς έχετε φάει τα ταξίδια με το κουτάλι. Σίγουρα, όμως, δεν έχετε πάει στο Ουζμπεκιστάν και στο Αζερμπαϊτζάν, που την επόμενη δεκαετία θα είναι new entries. Επίσης, φοβερός προορισμός είναι η Γκουιλίν στην Κίνα, η Βιρμανία, η ζούγκλα του Βόρνεο στη Μαλαισία και για low budget η Υεμένη.

Νομίζω ότι κάλυψα μεγάλο μέρος των ταξιδιωτών. Στην περίπτωση που θέλετε περισσότερες πληροφορίες, στείλτε e-mail στο Travelstyle.gr για να σας απαντήσουν ή αν θέλετε και στο tdousis@icons-travellers.gr.
Καλό προγραμματισμό!

In
Το εστιατόριο Piazza Mela στην Κηφισιά, γιατί έχει υπέροχο φαγητό (παρ’ όλο που δεν έχει πάρει κανένα βραβείο) και φοβερό service λόγω του φίλου μου του Θοδωρή.
Οι Olympic Air και Aegean, που λόγω του ανταγωνισμού μεταξύ τους, έχουν αρχίσει να ρίχνουν τις τιμές στα εισιτήρια.
Το Porsche Design στο Hall, γιατί με τις αγορές δίνουν και δωράκια. Εμένα μου έδωσαν για ένα ζευγάρι παπούτσια που πήρα μια πλακέτα μεταλλική δορυφορικού εντοπισμού βαλίτσας.

Out
Το Golden Hall, γιατί την 28η Οκτωβρίου ήταν κλειστό.
Το Bar Ten στο Κολωνάκι, όπου από τον πολύ κόσμο νιώθεις πως είσαι στον τάφο του Ινδού. Ήθελα να ξέρω δεν τους πιάνει ασφυξία που είναι σαν σαρδέλες στο ημιυπόγειο; Το service, όμως, και τα αφεντικά ευγενέστατοι και εξυπηρετικότατοι! Το φαγητό μέτριο προς καλό.
Το ξενοδοχείο Kempinski στο Μόναχο, γιατί τα δωμάτιά του δεν έχουν καμία σχέση με το συγκλονιστικό και αριστοκρατικό λόμπι. Ειδικά αν σας βάλουν στο ισόγειο, μαύρη απελπισία!

Στην Ελλάδα του αυτονόητου

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την εξυπηρέτηση του κυρίου Βασίλη από το αεροδρόμιο στο Σύνταγμα, τα πρωινά της κυρίας Ευτέρπης στην Ύδρα, την καθαριότητα στα πλοία και στα τρένα, το φτηνό φαγητό στην ταβέρνα του Βασίλη, τα ακόμη φθηνότερα εισιτήρια με το αεροπλάνο για τα ελληνικά νησιά. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την καλημέρα του λιμενικού, όταν πήγα να επιβιβαστώ στο πλοίο. Αυτή δυστυχώς, κυρίες και κύριοι, είναι η κατάντια μας σαν λαός. Προσπαθούμε να διαφημίσουμε και να πείσουμε τους εαυτούς μας για το αυτονόητο του τουρισμού. Προσπαθούμε, με άλλα λόγια, να γίνουμε άνθρωποι μέσα στην ίδια μας τη χώρα. Δαπανούμε χρήματα για να διαφημιστούμε μέσα στην Ελλάδα και να πείσουμε εμάς και τους ανθρώπους του τουρισμού ότι πρέπει να μην κλέβουν, να είναι καθαροί, να μην αισχροκερδούν, να σέβονται τους τουρίστες – Έλληνες και ξένους – να παίρνουν τα χρήματα με ευγένεια και ανθρωπιά και, πάνω απ’ όλα, να χαρίζουν απλόχερα και δωρεάν το χαμόγελό τους. Δυστυχώς, εκεί καταντήσαμε. Ποιος φταίει γι’ αυτό; Μα φυσικά εγώ κι όλοι εσείς. Δεν φταίει κανένας άνθρωπος που έχει ξενώνα, ταβέρνα ή ταξί. Φταίτε εσείς κι όλοι εμείς που δεν έχουμε καταναλωτική συνείδηση. Φταίμε όλοι που, όταν πηγαίνουμε στην ταβέρνα, δεν ζητάμε απόδειξη. Δεν τσεκάρουμε το λογαριασμό μας για το αν αυτά που έχουμε πάρει αναγράφονται και στην απόδειξη. Δεν σιχτιρίζουμε τον ταβερνιάρη, όταν η πατάτα έρχεται προτηγανισμένη και παγωμένη. Δεν κάνουμε παρατήρηση, όταν το ταξί μάς έχει κλέψει. Δεν καταγγέλλουμε ποτέ και κανένα, διότι βαριόμαστε τη διαδικασία. Δεν κάνουμε τον κόπο να ασχοληθούμε, εάν αυτό το δωμάτιο που έχουμε νοικιάσει αντιπροσωπεύει τις φωτογραφίες που έχουμε δει στο διαδίκτυο. Δεν παραπονιόμαστε και δεν φωνάζουμε στη ρεσεψιόν, όταν το δωμάτιό μας δεν καθαρίζεται. Δεν λέμε τίποτα, όταν το γκαρσόνι που μας σερβίρει στο θέρετρο των 5* έχει έρθει από τη Βουλγαρία και δεν ξέρει τι σημαίνει ελληνικός καφές. Φίλοι μου, λυπάμαι που σας το λέω έτσι ξερά, αλλά δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να διαμαρτυρόμαστε για τίποτα, διότι πάρα πολύ απλά εμείς οι ίδιοι ως καταναλωτές δεν κάνουμε το αυτονόητο που μας επιβάλλει η συνείδησή μας. Το αφήνουμε στις καλένδες. Γι’ αυτόν, λοιπόν, ακριβώς το λόγο φτάσαμε στο σημείο το Υπουργείο Τουρισμού να προσπαθεί να προκαλέσει τη συνείδηση των επαγγελματιών ώστε να συμπεριφέρονται σωστά στους τουρίστες. Πληρώνει ο ελληνικός λαός από την τσέπη του για να μπορέσουμε να γίνουμε πιο ευγενικοί και πιο ανθρώπινοι. Λάθος. Οι πρώτοι που πρέπει να συνειδητοποιήσουν τις ευθύνες τους είναι οι Έλληνες πολίτες που καταναλώνουν τα προϊόντα του τουρισμού. Από αυτούς θα ξεκινήσει η μεγάλη αλλαγή στη νοοτροπία της αισχροκέρδειας και της απανθρωπιάς κάποιων απαράδεκτων επαγγελματιών. Πιστεύω φέτος να ξεπεράσουμε όλοι τους εαυτούς μας και να μπορέσουμε να έχουμε ευχάριστες διακοπές. Πιστεύω όλοι να γίνουμε κριτές των προϊόντων που θα καταναλώσουμε στις διακοπές μας.

ΥΓ: Το εξώφυλλο του Special Icons Καλοκαίρι 2009 είναι αφιερωμένο στην Κεφαλονιά. Θα ήθελα, μέσα από την καρδιά μου, να ευχαριστήσω όλους τους συνεργάτες μου που ξεπέρασαν τους εαυτούς τους και καταφέραμε μέσα σε μια εβδομάδα να κάνουμε ένα τόσο μεγάλο ρεπορτάζ γι’ αυτό το πανέμορφο νησί του Ιονίου. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι 120 σελίδες του ρεπορτάζ δεν θα μπορούσαν να έχουν πραγματοποιηθεί εάν δεν μας βοηθούσε με τις γνώσεις του, το υλικό και τις φοβερές φωτογραφίες του ο Παύλος Παπαδάτος. Θέλω, επίσης, να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου τον Δήμαρχο Αργοστολίου κι όλους τους τοπικούς άρχοντες που μας συμπαραστάθηκαν ολόψυχα, όπως και τους Κεφαλονίτες που μας υποδέχτηκαν σαν να ήμασταν δικά τους παιδιά. Πιστεύω το ρεπορτάζ και το αφιέρωμα που επιμελήθηκα προσωπικά να είναι αυτό που τους ταιριάζει και τους αξίζει.

Καλό καλοκαίρι.

Crash test

Για 24 ώρες γύρισα από την Κεφαλονιά ίσα ίσα για να κάνω την εκπομπή στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ και την επόμενη ξημερώματα να πετάξω πάλι για Κεφαλονιά για τις ανάγκες του Special Edition, το κεντρικό θέμα του οποίου θα είναι αφιερωμένο σε ένα από τα ομορφότερα νησιά της Ελλάδας. Κάτι τέτοιες τρέλες τις κάνω μόνο για μεγάλες αγάπες και έρωτες. Δύο τέτοια καινούρια πάθη απέκτησα στη σεζόν που μας πέρασε. Το ένα είναι το ραδιόφωνο, όπου κάθε Τετάρτη 17:00-18:00 ταξιδεύω τους ακροατές του ΣΚΑΪ μαζί με την Εύα Αντωνοπούλου και τη Χριστίνα Βίδου. Ο άλλος μεγάλος μου έρωτας είναι το νέο μου ταξιδιωτικό portal, το Travelstyle.gr. Ξέρετε, η γλύκα του περιοδικού έχει να κάνει με τη δημιουργική έμπνευση, τις ωραίες εικόνες, τα προσεγμένα κείμενα, την αφή του χαρτιού, τις σωστές γραμμές και την προσοχή στη λεπτομέρεια. Το Traveller’s ICONS, όπως και όλα τα περιοδικά της εταιρείας μας, κρύβουν μέσα τους έντονο πάθος, σκληρή δουλειά και τελειομανία. Είμαστε πάντα σε συναγερμό και τριπλοτσεκάρουμε όλα τα κείμενα, τις πληροφορίες και τα tips. Θεωρώ απαράδεκτο σε ένα περιοδικό που χρειάζεται ένα μήνα για να βγει στο περίπτερο να υπάρχουν λάθη σε τηλέφωνα, παραλίες, διευθύνσεις, εστιατόρια, bars, ακόμη και χιλιομετρικές αποστάσεις. Νιώθω απίστευτη αηδία, όταν βλέπω ελληνικά και ξένα περιοδικά, οδηγούς και λευκώματα να επαναλαμβάνουν ύλη της προηγούμενης πενταετίας. Δεν θέλω να εκθέσω συναδέλφους, αλλά στην Κεφαλονιά έπεσε στα χέρια μου ένας δήθεν πρωτοποριακός οδηγός που έχει και βαθμολόγηση. Σας πληροφορώ ότι τα 2 από τα 7 αναγραφόμενα εστιατόρια στο Αργοστόλι είχαν κλείσει. Οι ξεφτίλες δεν έκαναν καν τον κόπο να πάρουν ένα τηλέφωνο για να ελέγξουν τουλάχιστον αν ο ιδιοκτήτης ζει ή πέθανε. Τα βαθμολογούσαν μάλιστα με 12,5/20. Κάτι τέτοιες καταστάσεις δικαιολογούν το γεγονός ότι το internet βρίσκει ολοένα και περισσότερους φίλους και οπαδούς. Στο Travestyle.gr δίνουμε την ευκαιρία σε όλους να γράψουν για επιχειρήσεις που θεωρούν σημαντικές και όχι μόνο να βαθμολογήσουν σύμφωνα με τα δικά τους γούστα, αλλά να κάνουν σκληρή κριτική σε όλα τα επίπεδα του portal. Αυτή η αμφίδρομη σχέση των δημοσιογράφων με το κοινό με έχει ξετρελάνει. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι γίνεται με τις προσφορές που έχουμε αναρτήσει, τους προορισμούς, τα δημοφιλή νησιά της Ελλάδας, τα videos και τις έρευνες. Τρομερή εντύπωση μου έκανε η ανταπόκριση που έδειξε ο κόσμος σε μια καινούρια στήλη του Travelstyle.gr. Την ονομάσαμε «Crash Test» και μέσα από αυτή συγκρίνουμε, χωρίς καμία δέσμευση, τιμές ακτοπλοϊκών και αεροπορικών ναύλων σε διαδικτυακές μηχανές αναζήτησης και πώλησης εισιτηρίων και διαμονής. Το τι λαβράκια έβγαλαν οι δημοσιογράφοι του portal δεν λέγεται. Ανακάλυψαν ότι το κόστος μιας πτήσης από Αθήνα για Μύκονο με την ίδια ώρα αναχώρησης, την ίδια ημερομηνία και το ίδιο αεροπλάνο είχε διαφορά μέχρι και 30% σε 3 διαδικτυακές εταιρείες. Μας πήραν τηλέφωνα, δεχτήκαμε πιέσεις, μας είπαν ότι εξυπηρετούμε συμφέροντα, αλλά εμείς το χαβά μας. Οι συγκρίσεις τιμών είναι προς όφελος του καταναλωτή και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε κόντρα στο σύστημα και με το οποιοδήποτε κόστος. Δεν φαντάζεστε πόσα συγχαρητήρια έχουμε πάρει μόνο και μόνο γι’ αυτή μας την πρωτοβουλία. Ο κόσμος αισθάνεται ανακουφισμένος και βλέπει ότι αρχίζει να υπάρχει έλεγχος σε κάποιους ασυνείδητους κερδοσκόπους.
Απ’ την άλλη, στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ νιώθω πραγματικά ελεύθερος να πω τις απόψεις μου για το ταξίδι και να εκφραστώ ελεύθερα στο ανοικτό μικρόφωνο ενός σταθμού που θεωρείται ανεξάρτητος. Τους τελευταίους 5 μήνες μου δόθηκε η ευκαιρία να επικοινωνήσω με ένα διαφορετικό, αλλά εκπαιδευμένο κοινό, που ξέρει καλά τι θέλει από έναν μεγάλο ενημερωτικό σταθμό. Πάρα πολλοί ακροατές άκουσαν χρήσιμα πράγματα για το ταξίδι, ενώ κάποιοι από αυτούς κέρδισαν διακοπές σε ξενοδοχεία 4* και 5* σε όλη την Ελλάδα. Μέσα από τον ΣΚΑΪ, το Traveller’s ICΟNS και το Travelstyle.gr όλη τη αυτή τη σεζόν κάναμε ευτυχισμένους πάνω από 70 ανθρώπους, οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να ταξιδέψουν δωρεάν και να δουν τις ομορφιές της πατρίδας μας.
Μπορώ να πω με μεγάλη βεβαιότητα είναι ότι η εταιρεία μας σιγά σιγά όχι μόνο βγαίνει αλώβητη από την οικονομική κρίση, αλλά καταφέρνει να κάνει καινούριες επενδύσεις, να προσφέρει νέες θέσεις εργασίας και να αυξάνει τις πωλήσεις της. Αυτό το χρωστάω, πάνω απ’ όλα, στους συνεργάτες μου –από την κα Βούλα που καθαρίζει τα γραφεία μας μέχρι το πιο υψηλόβαθμο στέλεχος στην Story Ε.Ε. Ακόμη περισσότερο, όμως, θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς που τόσα χρόνια στηρίζετε τα βήματα και τις επιλογές μας. Μακάρι κάποτε να αισθανθώ ότι, όπως συμβαίνει με μένα και τη δουλειά μου, έτσι κι εσείς έχετε αγαπήσει το ICONS και το Travelstyle.gr. Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα για έναν εκδότη από το να γνωρίζει πως οι αναγνώστες του δεν μπορούν να περάσουν το μήνα τους, δίχως να έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους την επόμενη έκδοση του ICONS. Πιστέψετε με, όλοι οι εκδότες κάπως έτσι νιώθουν ότι οι κόποι τους δεν πάνε χαμένοι.
Τελευταία συμβουλή για τις καλοκαιρινές διακοπές: Ψάξτε τόσο στο ICONS όσο και στο Travelstyle για καλές προσφορές και value for money επιλογές για διαμονή και εισιτήρια. Εξοικονομήστε χρήματα και προσπαθήστε να ξεφύγετε περισσότερες ημέρες. Ο χειμώνας δεν θα είναι απλά δύσκολος, θα είναι ιδιαίτερα σκληρός. Φορτίστε τις μπαταρίες σας και ξεκουραστείτε.
Και μην ξεχνάτε, το Crash Test κάνει καλό.

Το μεγάλο φαγοπότι

Αδέλφια αρκετά!!! Είμαι υπέρ της ανεξαρτησίας και των Υπουργών και των Υπουργείων. Το ευτύχημα είναι να κάνουν τη δουλειά τους και να κρίνονται στο φινάλε από τον ελληνικό λαό. Ένα λεπτό όμως. Όλα αυτά όταν το καράβι πάει πρίμα και τα πράγματα κουτσά στραβά κουμαντάρονται. Εδώ φτάσαμε να στέλνουν το καράβι στα βράχια και κανένας να μην τολμάει να μιλήσει. Οι μαθητευόμενοι μάγοι του υπουργείου Τουρισμού οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια τη βαριά οικονομία της χώρας στην καταστροφή κι όλοι οι καρεκλοκένταυροι σφυρίζουν ανέμελα. Το Σεπτέμβριο θα έχουμε δράματα. Ξενοδοχεία, μικρά και μεγάλα, θα βαρέσουν κανόνι, εστιατόρια και μπαρ θα βάλουν λουκέτο κι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι θα χάσουν τις δουλειές τους, ενώ δεκάδες επιχειρηματίες που έχουν παράλληλη σχέση με τον τουρισμό θα καταστραφούν από ακάλυπτες επιταγές. Δεν είμαι ούτε το μαντείο των Δελφών ούτε και η Πυθία για να μπορώ να δω ξεκάθαρα την κατάσταση. Δυστυχώς, μια από τις κύριες πηγές του κακού είναι το υπουργείο Τουρισμού. Δεν ξέρω αν φταίει ο Πρωθυπουργός που δεν ασχολείται, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι έχει αφήσει η κυβέρνηση να δημιουργηθεί ένα παραμάγαζο ανθρώπων, συμβούλων και παρατρεχάμενων που απολύτως καμία σχέση δεν έχουν ούτε με τον τουρισμό ούτε με πολιτική διαχείρισης κρίσεων. Η δουλειά του εκάστοτε Υπουργού Τουρισμού είναι απλή:
α) Δημιουργεί τουριστικές υποδομές εκεί που δεν υπάρχουν
β) Μαζεύει χρήματα και προβάλλει την Ελλάδα στο εξωτερικό
γ) Είναι διαρκώς με μια βαλίτσα στο χέρι και λύνει τα προβλήματα που διπλωματικά δεν επιτρέπουν σε τουρίστες να έρθουν στη χώρα μας
Στην Ελλάδα κάνουμε το εντελώς αντίθετο. Αντί να προβάλλουμε τη χώρα μας δυναμικά στο εξωτερικό, την προβάλλουμε δυναμικά στην Ελλάδα. Αντί να προσπαθούμε να πείσουμε να έρθει για διακοπές στα νησιά μας ο Ρώσος, ο Γερμανός, ο Άγγλος και ο Ιταλός, προσπαθούμε να πείσουμε τον Χαλκιδιώτη να πάει διακοπές στα Σύβοτα. Αποτέλεσμα: αυτή τη στιγμή στο εξωτερικό η Ελλάδα διαφημίζεται με ψίχουλα και οι Τούρκοι, μαζί με τους Ισπανούς, ακόμη και τους Κροάτες, κερδίζουν τουρίστες εις βάρος της χώρας μας. Το υπουργείο Τουρισμού έχει μπουκώσει με διαφημίσεις μικρά και μεγάλα έντυπα σε μια χώρα που ο λαός της επιλέγει το καλοκαίρι σε ποσοστό 96% να κάνει διακοπές στη χώρα του. Γιατί; Η απάντηση είναι απλή. Αυτό είναι το μεγάλο φαγοπότι που έχει στηθεί στο παραμάγαζο του υπουργείου Τουρισμού. Κανένας από αυτούς που διαχειρίζονται τα κονδύλια της τουριστικής ανάπτυξης δεν δίνει δεκάρα για το πόσοι τουρίστες θα έρθουν στη χώρα μας. Στέλνουν το κρατικό χρήμα σε ημέτερους, σοβαρούς και ασόβαρους, στο πλαίσιο της περίφημης πολιτικομιντιακής διαπλοκής. Το μαγαζάκι που έχει στηθεί στο υπουργείο Τουρισμού διαχειρίζεται το δημόσιο χρήμα των Ελλήνων φορολογούμενων για να εξασφαλίσει ασυλία και φυσικά για να επηρεάσει μερίδα του Τύπου. Εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ πηγαίνουν σε έντυπα σφραγίδα με μηδενική κυκλοφορία. Μόνο στην ιδιαίτερη πατρίδα του Υπουργού Τουρισμού, το μέρος δηλαδή όπου πολιτεύεται, την Εύβοια, έχουν δαπανηθεί πάνω από 100.000 ευρώ για την προβολή της Ελλάδας. Λίστες κυκλοφορούν με ποσά από 500 ευρώ μέχρι και 30.000 ευρώ σε δεκάδες μικρά και μεγάλα μέσα σε όλη την Ελλάδα για την προαγωγή του τουρισμού στη χώρα μας. Υπάρχει άνθρωπος να πιστεύει ότι πραγματικά τα χρήματα δίνονται για να πάει ο Θεσσαλονικιός στη Χαλκίδα για διακοπές; Δεν έχω πρόβλημα ούτε με τα κρατικοδίαιτα έντυπα ούτε με τους απατεώνες που εισπράττουν κρατική διαφήμιση και μετά αφήνουν απλήρωτους τους εργαζόμενους ή για τους δικούς τους λόγους κλείνουν τις επιχειρήσεις. Το πρόβλημα είναι αυτοί που τα δίνουν. Είναι θέμα διαχείρισης των χρημάτων του ελληνικού λαού. Δεν μπορείτε ούτε εσείς ούτε κανένας άλλος να κάνετε δημόσιες σχέσεις με χρήματα που δεν είναι δικά σας. Δεν έχετε το δικαίωμα να στερείτε προβολή της Ελλάδας στο εξωτερικό επειδή θέλετε να τα έχετε καλά με τον τάδε ή τον δείνα μιντιάρχη, μικρό ή μεγάλο. Κρήτη, Κέρκυρα, Ρόδος, Κυκλάδες έχουν ήδη μείωση τουριστών στο 10% και μειωμένα έσοδα τουλάχιστον 20%. Το πράγμα ολοένα και χειροτερεύει. Στο υπουργείο Τουρισμού, η ομάδα που είναι κοντά στον κο Μαρκόπουλο είναι το κόκκινο πανί για σχεδόν όλους τους εργαζόμενους σε όλες τις διοικήσεις. Οι υπάλληλοι κάνουν λευκή αποχή κι έχουν κηρύξει «ανένδοτο» κατά του Υπουργού και των συμβούλων του. Βλέπουν αίσχη που δεν έχουν προηγούμενο και μιλάνε ακόμη για ιδιότυπη «δικτατορία» από εξωθεσμικούς παράγοντες. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πώς κανένας από τους επαγγελματίες του τουρισμού δεν σηκώνει το τηλέφωνο για να μιλήσει με τον Υπουργό, όλοι περιμένον τον Σεπτέμβριο που θα σκάσει η βόμβα μεγατόνων. Μόλις μπουν τα πρώτα λουκέτα τότε θα αρχίσουν να ανοίγουν τα στόματα. Είναι ανάγκη όμως να περιμένουμε να έρθει η συντέλεια του κόσμου για να αντιδράσουμε; Μήπως πρέπει ο κος Μαρκόπουλος να αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει στο Υπουργείο του και για κάνει τις κατάλληλες κινήσεις; Ο άνθρωπος δεν ήταν ποτέ Υπουργός και δεν έχει απασχολήσει ποτέ με προσωπικά σκάνδαλα. Έχει πολιτικές όμως ευθύνες για το πώς χειρίζονται οι σύμβουλοί του τα πράγματα στο Υπουργείο. Από την άλλη, θα πρότεινα στην αξιωματική Αντιπολίτευση, που φαίνεται να μην έχουν πάρει χαμπάρι τι ακριβώς συμβαίνει, να προκαλέσουν συζήτηση στη Βουλή και να προτείνουν στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας του Κοινοβουλίου να ρίξει μια ματιά για το πώς και πού πάνε τόσα εκατομμύρια ευρώ διαφημιστικής προβολής από το υπουργείο Τουρισμού, αλλά και από άλλα υπουργεία. Μήπως είμαι αιθεροβάμων;

Ο Τάσος Δούσης γράφει για την άγνωστη Μύκονο

Η άγνωστη Μύκονος

Βαρέθηκα να γράφω τις γνωστές κοινοτοπίες για το lifestyle, την καλή ζωή, το φαγητό, τις υπηρεσίες και γενικά όλο αυτό το κομμάτι που έχει να κάνει με τη χλιδή, το glamorous και την ευζωία. Η Μύκονος σίγουρα είναι όλα αυτά. Το ερώτημα, όμως, είναι πώς καταφέρνει να πετυχαίνει την ισορροπία και να μην ξεφεύγει, προκαλώντας τους τουρίστες, Έλληνες και ξένους. Το να είσαι στην κορυφή των παγκόσμιων τουριστικών προορισμών για 30 και πλέον χρόνια ούτε τυχαίο μπορεί να είναι ούτε συμπτωματικό. Κάποιοι νομίζουν ότι όλο αυτό το hype προέρχεται από τα καλά μαγαζιά, τις όμορφες παραλίες, τα καλλίγραμμα κορμιά και το σεξ. Κάνουν λάθος! Εγώ θα σας παρουσιάσω μια Μύκονο που δεν θα βρείτε πουθενά αλλού παρά μόνο στο συγκεκριμένο editorial και θα προσπαθήσω να σας αποδείξω ότι για το σημερινό boom του νησιού φταίει η ιστορία και μόνο αυτή. Υπάρχουν ίχνη που στηρίζουν αυτή την άποψη, όμως οι περισσότεροι δεν τα βλέπουμε, διότι πολύ απλά δεν αφιερώνουμε σε αυτά λίγο χρόνο από τη διασκέδαση και την ξεκούρασή μας. Εγώ προτείνω για φέτος να επισκεφθείτε τα δικά μου hot points, ώστε να νιώσετε την αίγλη, τις δονήσεις και τη δύναμη μιας άλλης Μυκόνου.

ΠΟΡΤΕΣ

Δεν το γνωρίζετε, αλλά εκτός από τη Νάξο και η Μύκονος έχει τις δικές της Πόρτες. Θα τις βρείτε πάνω από τον Πλατύ Γιαλό, εκεί όπου οι αρχαίοι Μυκονιάτες έφτιαξαν δύο γρανιτένιους πύργους ύψους 3,5 μ. που χρονολογούνται από τα Ελληνιστικά χρόνια. Τόπος λατρείας και απαράμιλλης θέας.

ΘΟΛΩΤΟΣ ΤΑΦΟΣ

Στην περιοχή Αγγελικά, στην κορυφή του λόφου, θα θαυμάσετε έναν θολωτό τάφο του 15ου αι. π.Χ. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό αρχιτεκτονικό δημιούργημα με διάμετρο 6 μ. σε κυκλική μορφή και είναι από τους ελάχιστους που έχουν αποκαλυφθεί στις Κυκλάδες και ανήκουν στη Μυκηναϊκή περίοδο.

ΔΙΒΟΥΝΙΑ

Εκεί ζουν οι άγριοι Μυκονιάτες. Εκτός από το ότι μπορείτε να φάτε φρέσκο ψάρι σε λογικές τιμές και να βρείτε δωμάτια value for money, στο ομώνυμο ακρωτήρι υπάρχουν ακόμη και σήμερα απομεινάρια αρχαίων οικισμών. Εκεί κοντά αξίζει να επισκεφθείτε και τη Μαυροσπηλιά, όπου ανακαλύφθηκαν αγροτικά εργαλεία, σκεύη κι άλλα αντικείμενα της Νεολιθικής εποχής. Θα βιώσετε μια προϊστορική ατμόσφαιρα και θα πάρετε μια γεύση για το πώς ζούσαν τότε οι κάτοικοι του νησιού.

ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ

Οι Μυκονιάτες σέβονται τις υπόλοιπες θρησκείες, όπως ακριβώς και την ορθόδοξη χριστιανική πίστη. Η καθολική εκκλησία της Μυκόνου, η Παναγιά του Ροδαρίου, βρίσκεται στην Πλατεία Αλευκάντρας, κοντά στους μύλους. Η εκκλησία χτίστηκε το 1668 και η εικόνα της Θεοτόκου μεταφέρθηκε από τη Βενετία το 1715. Είναι το μοναδικό πράγμα που έχει πάρει ολόκληρη η Ελλάδα από τους κλέφτες Βενετούς, που «άδειασαν» την Κωνσταντινούπολη το 1204.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

Οι Μυκονιάτες είναι ναυτικός λαός και για αιώνες ολόκληρους οι άντρες του νησιού θαλασσοδέρνονται στα πέλαγα όλου του κόσμου. Στο αρχοντικό της οικογένειας του Μαυρογένη, στην Πλατεία της Αγίας Κυριακής, στεγάζεται η Δημοτική Βιβλιοθήκη. Το γεγονός και μόνο ότι έζησε εκεί το 1735 ο θρυλικός κουρσάρος Μαυρογένης, το καθιστά αξιοθέατο.

ΤΟ ΟΝΟΜΑ… ΜΥΚΟΝΟΣ

Σύμφωνα με τη μυθολογία, στο νησί, το οποίο πήρε το όνομά του από τον ήρωα Μύκονο, γιο του Ανίου του Καρύστου, βασιλιά της Δήλου, λατρευόταν ο θεός Διόνυσος με τις επωνυμίες Βακχεύς και Ληνεύς. Αρχαία νομίσματα της Μυκόνου απεικονίζουν την κεφαλή του Διονύσου στεφανωμένη με κισσό. Από τότε και μέχρι σήμερα, με διαφορετικές θρησκείες και ανθρώπους, το νησί των ανέμων συνεχίζει στην ίδια απαρέγκλιτη ρότα. Γλέντι, ανοιχτό μυαλό, ψυχή και χρήμα. Από τότε και μέχρι σήμερα οι κάτοικοί του έχουν ένα και μοναδικό motto: «Περνάμε καλά, κάνουμε τους άλλους να αισθάνονται καλύτερα, ζούμε μια υπέροχη και μοναδική ζωή».

Τελικά, φίλοι μου, όλα τα πράγματα έχουν την εξήγησή τους.

Κλικ και φύγαμε

Ρόδος: Σκηνή πρώτη. Καλλιθέα, ντάλα μεσημέρι. Ραντεβού σε ένα από τα γνωστά 5* ξενοδοχεία που θεωρούνται new entries στα Δωδεκάνησα κι από τα καλύτερα σε όλη την Ελλάδα. Η συζήτηση έχει να κάνει με την καινούργια επένδυση του ομίλου των ξενοδοχείων, για το πόσα χρήματα δαπανήθηκαν για την κατασκευή ενός πεντάστερου με οικολογική συνείδηση, για τις τιμές των δωματίων, για το πώς θα πάει η σαιζόν κ.λπ. Πάνω στην κουβέντα, λοιπόν, μου λέει ο υπεύθυνος των κρατήσεων. «Κύριε Δούση, έχω πρόβλημα με τους Έλληνες τουρίστες. Με παίρνουν τηλέφωνο και με ρωτάνε πόσο έχει η τιμή του δωματίου και μόλις τους απαντώ (170 ευρώ με πρωινό) μου λένε ότι είμαι πολύ ακριβός και αρχίζουν τα παζάρια. Είναι δυνατόν ένα ξενοδοχείο ολοκαίνουργιο να μπορέσει να πουλήσει χαμηλότερα τον Ιούλιο και τον Αύγουστο;». Λέω από μέσα μου: «Μα είναι ο Έλληνας τόσο ηλίθιος που δεν μπορεί να καταλάβει τη διαφορά από ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο; Είναι δυνατόν να συγκρίνεις ένα 5* με 25 τ.μ. δωμάτιο με ένα 5* all inclusive που δίνει τα δωμάτια με 20 ευρώ την ημέρα;» Μου έρχεται όμως η θεία φώτιση και κάνω την εξής απλή ερώτηση: «Πόσα χρήματα έχετε δώσει για να διαφημίσετε το αξίας 15 εκατομμυρίων ευρώ ξενοδοχείο σας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό;» Φαντάστηκα ο αφελής ότι όταν κάνεις ένα τέτοιο budget κατασκευής έχεις σκεφτεί ότι το 2% του προϋπολογισμού –τουλάχιστον– θα πρέπει να το δώσεις στην επικοινωνία. Η απάντησή που πήρα με άφησε άφωνο. «Ξέρετε, μου λένε οι φωστήρες των 500 δωματίων, δεν θα δώσουμε χρήματα για διαφήμιση, θα περιμένουμε φέτος να δουλέψουμε και του χρόνου βλέπουμε». Δώστε βάση· οι «πανέξυπνοι» –και είναι πολλοί στην Ελλάδα– προτιμούν να δίνουν τα δωμάτιά τους με 24 και 50 ευρώ στους tour operators για να γεμίζουν με σιγουριά από τα Χριστούγεννα και δεν δίνουν ούτε ένα ευρώ για να διαφημίσουν από μόνοι τους το ξενοδοχείο τους σε Ελλάδα και Ευρώπη, προκειμένου να ενημερωθεί το ελληνικό κοινό και να πουλήσουν τα δωμάτιά τους στην τιμή που αξίζουν κι όχι κοψοχρονιά. Τους εξηγώ ότι ο Έλληνας τουρίστας όταν θα ενημερωθεί για κάτι καλό και θα το πληρώσει και θα το ξεχωρίσει και πάνω από όλα θα γίνει συχνός πελάτης σε κάτι που θεωρεί αξιόλογο και value for money. Δυστυχώς, αυτή είναι η νοοτροπία των ανθρώπων που έχουν μάθει να δουλεύουν με μπατιροτουρίστες της Ευρώπης. Θυμηθείτε το· τον Αύγουστο θα πέσουν κορμιά για να κερδηθεί ο Έλληνας τουρίστας. Όποιοι έχουν επενδύσει στην προβολή τους σε internet, περιοδικά, ραδιόφωνο και τηλεόραση θα βγουν 100% κερδισμένοι. Όποιοι μείνουν στη νοοτροπία της δεκαετίας το ’70 θα κυνηγάνε πετσέτες και μπουρνούζια από τις βαλίτσες των Γάλλων και των Άγγλων.
Ρόδος: Σκηνή δεύτερη. Σε ένα από τα cafes της Ρόδου. Ένας νεαρός άνοιξε ένα από τα πιο όμορφα εστιατόρια μεσογειακής κουζίνας στην πόλη. Ο άνθρωπος μεγαλωμένος στο εξωτερικό, με παιδεία και μόρφωση. Τα χρήματα για την επένδυση μετρημένα μέχρι και το τελευταίο ευρώ. Οι υπάλληλοί του όλοι καλοσιδερωμένοι και τα προϊόντα του ολόφρεσκα και σερβιρισμένα με άψογο τρόπο. Το συγκεκριμένο café-εστιατόριο δεν είναι απλώς στο κέντρο της πόλης, είναι στην ίδια την «καρδιά» της Ρόδου και τη διαφήμιση της δουλειάς του δεν τη χρειάζεται, διότι ούτως ή άλλως όλος ο κόσμος περνάει από μπροστά του. Κι όμως, ο νεαρός επενδύει στην προβολή του και σε ελληνικά και σε ξένα μέσα προκειμένου να στοχοποιήσει τους πελάτες που θέλει αυτός να βάλει στο μαγαζί του. Θέλει τον Έλληνα που μπορεί να πληρώσει για ένα ποιοτικό και καλό φαγητό, θέλει την οικογένεια που θέλει ένα σάντουιτς για τα παιδιά χωρίς την επόμενη ημέρα να τρέχει στο νοσοκομείο.
Ποιος πιστεύετε εσείς ότι θα επιτύχει επαγγελματικά, ο πρώτος ή ο δεύτερος; Στην πρώτη περίπτωση, που το ξενοδοχείο έγινε με χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε λίγα χρόνια θα υπερχρεωθεί από δανεισμούς, θα συνεχίσει να δουλεύει στα lux δωμάτιά του με τουρίστες των 50 ευρώ και κάποια στιγμή απλώς το όνειρο να παραμείνει όνειρο. Στη δεύτερη περίπτωση, τα 30 τραπέζια θα γεμίσουν με καλό κόσμο κι αν οι υπηρεσίες είναι ανάλογες, η επιτυχία θεωρείται σίγουρη. Όποιος επενδύει στον εαυτό του και την προβολή του, σε συνδυασμό με πολύ καλές τιμές και υπηρεσίες, είναι σίγουρο ότι θα βγει κερδισμένος. Όποιος πουλάει τρέλα στο σκεπτικό «εγώ είμαι, κι άλλος κανένας», σίγουρα θα τον φάει η μαρμάγκα. Αντιληφθείτε το πριν να είναι αργά. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος κι ο ταξιδιώτης υποψιασμένος. Προσπαθήστε να τον κερδίσετε.
Εμείς, κόντρα στο ρεύμα, κόντρα στην οικονομική κρίση, τιμώντας το όνομά μας και τη μικρή ιστορία μας, επενδύσαμε στο internet, κάνοντας για άλλη μια φορά τη διαφορά στην Ελλάδα. Travelstyle.gr, με motto «κλικ και φύγαμε»· πρόκειται για το πρώτο και μεγαλύτερο ταξιδιωτικό portal που έχει γίνει ποτέ στη χώρα μας και φιλοδοξούμε να πρωταγωνιστήσουμε στο χώρο του ταξιδιωτικού internet. Δεν θέλω να πω πολλά λόγια για το Travelstyle.gr. Θέλω να μπείτε μέσα, να σερφάρετε και να μας στείλετε τις παρατηρήσεις σας. Θεωρώ τη δουλειά της ομάδας μας εξαιρετική και πιστεύω ότι θα ανοίξουμε το δρόμο για άλλες τέτοιες παρόμοιες προσπάθειες. Προσωπικά το βλέπω σαν ένα καινούργιο παιχνίδι. Ήταν πολλές οι φορές εκείνες που δεν προλάβαινα σε ένα τεύχος να δώσω ότι έχω για το ταξίδι. Τώρα θα μπορώ ανά πάσα στιγμή να ενημερώνω τον κόσμο live για οτιδήποτε κινείται στο χώρο μας. Όλοι θα μπορείτε να επικοινωνείτε, να στέλνετε video, προτάσεις, να κάνετε την κριτική σας, να σχολιάζετε, να βρίσκετε προσφορές και μέσα στους επόμενους 2 μήνες θα έχουμε ακόμη κι αγγελίες. Μην το σκέφτεστε καθόλου, ένα κλικ στο travelstyle.gr μπορεί να σας στείλει απευθείας στον παράδεισο.

Κλικ και φύγαμε

Άνοιξε το πρώτο και μεγαλύτερο ταξιδιωτικό portal στην Ελλάδα, το www.travelstyle.gr.

Φωτογραφίες, videos, travel news, προσφορές, προορισμοί, ξενοδοχεία, book online, είναι μόνο λίγα από αυτά που θα βρείτε στη σελίδα των ταξιδιωτών της Ελλάδας.

Διάσημοι δίχως glitter

Η ηθοποιός του Χόλιγουντ Mia Farrow ξεκινάει απεργία δίψας για να καταγγείλει την αδιαφορία της Δύσης για το Νταρφούρ. Η Angelina Jolie και ο Brad Pitt έχουν υιοθετήσει, αν δεν κάνω λάθος, 3 παιδιά από την
Αφρική και την Ινδοκίνα. Ακόμα και η αντιπαθέστατη και εριστική Madonna έχει υιοθετήσει ένα παιδάκι από την Αφρική, και συγκεκριμένα από το Μαλάουι. Πρόκειται για μία χώρα την οποία έχω επισκεφθεί, όπου κανονικά ο πληθυσμός της σήμερα έπρεπε να αγγίζει τα 18 εκατομμύρια, αλλά δυστυχώς φτάνει μετά βίας τα 8. Οι υπόλοιποι έχουν χαθεί από τις αρρώστιες, τη λειψυδρία και το AIDS. Η Meg Ryan παρουσίασε μια εκπομπή στο National Geographic για τη σωτηρία του λευκού ελέφαντα στη βόρεια Ταϊλάνδη.

Δεκάδες άνθρωποι της τέχνης, ηθοποιοί, τραγουδιστές, ποδοσφαιριστές, ακόμη και δημοσιογράφοι, θέτουν τους εαυτούς τους στην υπηρεσία του πλανήτη και της ευρύτερης παγκόσμιας κοινότητας. Άβαφτοι, δίχως στυλίστες, δίχως επώνυμα ρούχα, παρουσιάζονται μπροστά στα φλας των δημοσιογράφων και των καμερών, στέλνοντας μηνύματα κοινωνικού περιεχομένου σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Δεν ενοχλεί καθόλου μια γυναικάρα –όπως η Angelina Jolie– να φορέσει ένα βρόμικο μπλουζάκι των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα» και να κρατήσει στην αγκαλιά της ένα παιδάκι που χαροπαλεύει. Δεν απασχολεί καθόλου τη Sharon Stone να «τσαλακώσει» την glamorous εικόνα της, προκειμένου να ταξιδέψει μέχρι την Αιθιοπία ως Πρέσβειρα Καλής Θέλησης και να στείλει το μήνυμα σε όλο τον κόσμο για παγκόσμια ειρήνη.

Σας πληροφορώ ότι όλες αυτές οι κινήσεις των διασήμων έχουν δημιουργήσει μια διεθνή κοινωνική «μόδα», που τα αποτελέσματά της είναι πλέον ορατά σε πανανθρώπινο επίπεδο. Είναι εκατοντάδες χιλιάδες οι οικογένειες στην Αμερική που, παρά το γεγονός ότι έχουν παιδιά, υιοθετούν αγοράκια και κοριτσάκια από την Αφρική κι άλλα σημεία του πλανήτη για να τα σώσουν από τη σίγουρη εξαφάνιση. Είναι χιλιάδες οι Ευρωπαίοι που αναπτύσσουν οικολογική συνείδηση, επηρεασμένοι από μηνύματα των ινδαλμάτων τους. Πρόκειται για μια ανιδιοτελή προσφορά όσων έχουν λύσει τα προβλήματά τους και προσπαθούν να βοηθήσουν με έμμεσους ή άμεσους τρόπους φτωχούς και κατατρεγμένους σε κάθε γωνιά της Γης. Μετατρέπουν τη δημοσιότητά τους σε όπλο κοινωνικής μέριμνας. Κάνουν αυτά που δεν κάνουν οι κυβερνήσεις και οι πολιτικοί. Κάνουν αυτά που δεν κάνουν οι πλούσιοι και ισχυροί. Έρχονται κοντά στον κόσμο και απομυθοποιούν τους εαυτούς τους προς όφελος της κοινωνίας.

Στον αντίποδα, δυστυχώς, βρίσκεται η βαλκάνια Ελλάδα. Εδώ τα πρότυπα της νεολαίας και του λαού όχι μόνο δεν προάγουν την κοινωνική πολιτική, αλλά βλέπουν τους εαυτούς κάτι σαν ημίθεους. Πιστεύουν ότι, αφού είναι stars στην Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων, έχουν ικανοποιήσει όλες τις φιλοδοξίες τους. Θεωρούμε ότι η Ελένη Μενεγάκη είναι κοντά στο λαό, επειδή ψωνίζει από την οικολογική λαϊκή της γειτονιάς της. Θεωρούμε πως ο Σάκης Ρουβάς είναι κοντά στη νεολαία, επειδή μοιράζει αυτόγραφα στο καμαρίνι του. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι νομίζουν ότι κάτι κάνουν για την ελληνική κοινωνία, επειδή μαζεύονται κάθε 3 χρόνια και κάνουν φιλανθρωπίες μέσω τηλεόρασης, που οργανώνουν οι πλούσιοι των καναλιών είτε για λόγους φοροαπαλλαγής είτε για το prestige είτε για να στείλουν την ψυχή τους στον παράδεισο.

Για φανταστείτε, όμως, όλους αυτούς τους ανθρώπους στην υπηρεσία της κοινωνίας, όπως κάνουν οι συνάδελφοί τους στην Αμερική και την Ευρώπη. Γιατί η Ελένη Μενεγάκη να μην κάνει μια εκπομπή σε μια παραμεθόριο περιοχή ή ένα νησάκι της άγονης γραμμής, στέλνοντας μήνυμα στην κυβέρνηση ότι κι αυτοί οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στη ζωή; Γιατί η Δέσποινα Βανδή μαζί με τον Ντέμη Νικολαΐδη να μην υιοθετήσουν ένα παιδάκι με σύνδρομο Down από τα αζήτητα της ελληνικής κοινωνίας; Γιατί ο Σάκης Ρουβάς να μην μοιράσει συσσίτιο σε φτωχούς και άπορους του Δήμου Αθηναίων; Γιατί ο Γρηγόρης Αρναούτογλου να μην ξεκινήσει μια οικολογική προσπάθεια για τα εναπομείναντα δάση, τη χλωρίδα και την πανίδα της Χαλκιδικής; Γιατί ο Νίκος Χατζηνικολάου μαζί με τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο να μην κάνουν ένα ρεπορτάζ στο Νταρφούρ; Γιατί πρέπει όλοι αυτοί οι διάσημοι και επώνυμοι Έλληνες απλώς να συναγελάζονται και να ασχολούνται με το χρήμα και το κουτσομπολιό και να μην γίνουν τα πρότυπα ενός κοινωνικού μπουμ που θα ευαισθητοποιήσει χιλιάδες ανθρώπους στη χώρα μας;

Καλώς ή κακώς η τηλεόραση, τα Μ.Μ.Ε. γενικά, καθορίζουν ένα κομμάτι της ζωής μας. Εκτός από τα άσχημα, είναι σίγουρο ότι μπορούν να προσφέρουν και κοινωνικό έργο, δίχως όμως glitter, φτιασιδώματα και κουστωδία παρατρεχάμενων. Ας παραδειγματιστούν από τους Αμερικανούς συναδέλφους τους για να ανεβάσουν και τις μετοχές στην εγχώρια showbiz, αλλά και για να κοιμούνται καλύτερα το βράδυ.

ΥΓ: Φυσικά, μέσα σε όλους αυτούς, και στο μερίδιο της ευθύνης που μου αναλογεί, βάζω και τον εαυτό μου. Ας θέσουμε όλοι το «εγώ» μας στην υπηρεσία κοινωνικών και οικολογικών οργανώσεων. Ας κάνουμε τώρα την αρχή.

Εκ παραδρομής δεν αναφέρθηκε το όνομα του φωτογράφου μας, Δημήτρη Καρβουντζή, στα «Χωριά της Ελλάδας». Ο Δημήτρης επιμελήθηκε το θέμα για την υπέροχη Μονεμβασιά.

Ελ. Βενιζέλος - Τρωκτικά Α.Ε.;

(Editorial-παρέμβαση του Τάσου Δούση για όλα όσα συμβαίνουν στο Ελ. Βενιζέλος μετά και τις τελευταίες καταγγελίες του Γιάννη Τερζάκη στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο και το Alter. Απαντήσεις στον Έλληνα πολίτη, γιατί πληρώνει ακριβά το εισιτήριο και αμείλικτα ερωτήματα προς τη Διοίκηση του αεροδρομίου των Σπάτων).

ΟΚ. Ας πούμε, λοιπόν, μερικές αλήθειες για το αεροδρόμιο-στολίδι της Αθήνας, το περίφημο Ελ. Βενιζέλος. Ο Πάγκαλος το έχει πει αεροδρόμιο-φάντασμα, διότι όποτε κι αν πας είναι άδειο. Σχεδόν παντού είσαι μόνος, γιατί απλώς το έκαναν τεράστιο κι άχαρο χωρίς να το χρειαζόμαστε (γιατί άραγε;) Δυστυχώς είναι από τα πιο άσχημα, ασουλούπωτα, κρύα και ξενέρωτα προκάτ αεροδρόμια της Ευρώπης. Σε design, χρώμα και κατασκευή σίγουρα από τα χειρότερα στον κόσμο.
Σας πληροφορώ ότι έχω ταξιδέψει σε τουλάχιστον 50 αεροδρόμια στον κόσμο και σας δηλώνω υπεύθυνα ότι υπάρχουν αεροδρόμια στην Ανατολή και την Αφρική που σε κατακτούν από την πρώτη στιγμή με το τοπικό χρώμα, την άποψη και τη ζεστασιά τους, π.χ. της Κουάλα Λουμπούρ στη Μαλαισία. Έχουμε ένα από τα ακριβότερα αεροδρόμια σε όλο τον κόσμο χωρίς να προσφέρει καν τα βασικά στον ταξιδιώτη.

Υπάρχουν καταστήματα και εταιρείες μέσα στο Ελ. Βενιζέλος που πληρώνουν για ενοίκιο το μήνα ακόμη και €20.000. Το τραγικό είναι πως οι γελοίοι εισπράττουν το χρήμα και δεν παρέχουν στον ταξιδιώτη-τουρίστα ούτε ένα ατομικό καροτσάκι, όπως γίνεται σε όλα τα σύγχρονα αεροδρόμια του κόσμου για να μπορεί και ο Έλληνας αλλά και ο ξένος να ψωνίσουν με άνεση τα δώρα και τα αναμνηστικά που θα πάρουν στην πατρίδα τους.
Στο Μαλάουι της Αφρικής να φτάσει η χάρη σας, στα duty free της πιο φτωχής χώρας της Αφρικής, θα βρείτε ατομικό καροτσάκι. Εδώ οι κάφροι δεν το θεωρούν απαραίτητο. Φαντάζομαι ότι όλοι θα έχετε αναρωτηθεί γιατί πληρώνετε το εισιτήριο Αθήνα-Σαντορίνη €200 και Αθήνα-Λονδίνο €150. Σίγουρα όλοι θα έχετε βρίσει τις αεροπορικές εταιρείες για την τιμολογιακή πολιτική τους. Σε κανέναν, όμως, δεν πάει το μυαλό ότι τα χρήματα που πληρώνουμε για τους φόρους του αεροδρομίου είναι σχεδόν το 40-50% του ναύλου του εισιτηρίου.

Το ξέρετε ότι το Ελ. Βενιζέλος χρεώνει για τη στάθμευση των αεροπλάνων και το ενοίκιο πιο ακριβά κι από το αεροδρόμιο JFK της Νέας Υόρκης ή το Charles de Gaulle στο Παρίσι; Γνωρίζετε, επίσης, ότι δεκάδες ευρωβουλευτές και υπάλληλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν κάνει καταγγελίες ότι το αεροδρόμιο κόστισε πέντε φορές πάνω από το πραγματικό του κόστος; (π.χ. ο Γιάννης Τερζάκης, υπάλληλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με καταγγελία σε συνέντευξή του στο Alter και τη Ζούγκλα του Μ.Τ.)

Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι υπάρχουν πολλές εταιρείες που θέλουν να δραστηριοποιηθούν στην Ελλάδα, αλλά εξαιτίας των ναύλων και των ενοικίων που ζητά το Ελ. Βενιζέλος «στρίβουν» τα αεροπλάνα τους σε Τουρκία, Πορτογαλία και Ισπανία. Νομίζω πως με αυτό τον τρόπο λύνονται μερικά ερωτήματα Ελλήνων πολιτών στο γιατί το Ελ. Βενιζέλος είναι άδειο και γιατί πληρώνουμε πανάκριβα εισιτήρια. Όλα αυτά, όμως, γίνονταν πριν από την παγκόσμια οικονομική κρίση. Τώρα τα πράγματα, είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι, πρέπει να αλλάξουν και ο καθένας πρέπει να κάνει τις κινήσεις εκείνες που θα βοηθήσουν τη χώρα να ορθοποδήσει και να αντισταθεί.

Έτσι, λοιπόν, αγαπητοί κύριοι του Ελ. Βενιζέλος, αισθάνομαι την ανάγκη να σας ενημερώσω ότι η ανοχή του ελληνικού λαού απέναντί σας εξαντλήθηκε. Η χώρα, η οικονομία, ο τουρισμός δοκιμάζονται σκληρά κι εσείς λιάζεστε στον αττικό ήλιο των Σπάτων ως άλλοι ιπποπόταμοι στο βασίλειο της «ζούγκλας», που έχετε φτιάξει για εσάς και τους υπηκόους σας. Κύριοι, υπάγεστε στην ελληνική νομοθεσία και το ελληνικό δίκαιο. Δεν είστε ούτε Βατικανό ούτε ανεξάρτητη επαρχία της ελληνικής επικράτειας. Σας καλώ, λοιπόν, να απαντήσετε ευθέως και άμεσα στα ερωτήματα που έχουν προκύψει από τη δημοσιογραφική έρευνα και το ρεπορτάζ.

1. Είναι αλήθεια ότι το αεροδρόμιο κόστισε πέντε φορές την πραγματική του αξία, όπως καταγγέλλουν Ευρωβουλευτές και Έλληνες υπάλληλοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

2. Είναι αλήθεια ότι είμαστε το πιο ακριβό αεροδρόμιο της Ευρώπης και από τα πιο ακριβά στον κόσμο; Τι ποσά χρεώνετε στις αεροπορικές εταιρείες σε σχέση με τα ανταγωνιστικά αεροδρόμια της νοτιοανατολικής Ευρώπης αλλά και της Μεσογείου;

3. Είναι αλήθεια ότι τουλάχιστον 5 αεροπορικές εταιρείες σάς έχουν ζητήσει εγγράφως να προχωρήσετε σε εκπτώσεις στις υπηρεσίες σας, προκειμένου να συνεχίσουν να πετάνε στην Ελλάδα αλλά και για να μην απολύσουν προσωπικό;

4. Είναι αλήθεια ότι κάνετε επιλεκτική και παράνομη πριμοδότηση αεροπορικών εταιρειών έναντι ανταγωνιστών τους στην ελληνική αγορά, μέσω αδιαφανών κριτηρίων μάρκετινγκ; Είναι αλήθεια ότι μεγάλος αριθμός στελεχών και υπαλλήλων του Ελ. Βενιζέλος αμείβονται με μισθούς πολυεθνικών εταιρειών, χωρίς καν να έχουν τα απαραίτητα πτυχία και προϋπηρεσία;

Μήνυμα χωρίς χρέωση προς τη διοίκηση του Ελ. Βενιζέλος:
Αγαπητοί κύριοι το καθεστώς ασυλίας στην Ελλάδα τελείωσε. Σας υπόσχομαι ότι από εδώ και στο εξής δεν θα σταματήσω να ασχολούμαι μαζί σας μέχρι να ενδιαφερθείτε για τον ελληνικό τουρισμό, τον Έλληνα ταξιδιώτη, τον αλλοδαπό τουρίστα και τον Έλληνα πολίτη. Δεν θα σταματήσω να ασχολούμαι μαζί σας μέχρι να απαντήσετε στα ερωτήματα που σας έχει θέσει η δημοσιογραφική έρευνα και ο ελληνικός λαός. Δεν θα σταματήσω να ασχολούμαι μαζί σας μέχρι να ανακοινώσετε νέα τιμολογιακή πολιτική και στους φόρους και στα ενοίκια των αεροπορικών εταιρειών και των καταστημάτων.

Κύριε Χατζηδάκη, αν το Ελ. Βενιζέλος ασκεί πολιτική δεσπόζουσας θέσης στην ελληνική αγορά, πρέπει να παρέμβετε άμεσα. Κατά την προσωπική μου γνώμη, αν οι ελεγκτές σας μπουν στο Ελ. Βενιζέλος, πολλά πράγματα θα αλλάξουν γρήγορα και άμεσα. Το έχει ανάγκη και ο τόπος και ο τουρισμός.

Κάποιοι… ξυρίζονται

Εδώ ο κόσμος καίγεται και αυτοί… ξυρίζονται. Σε όποια παρέα κι αν καθίσεις βαριέσαι να ακούς τα ίδια και τα ίδια. Καταστροφή, κατακλυσμός, καταποντισμός. Οι εταιρείες κλείνουν, κόσμος μένει στο δρόμο, τα δελτία ειδήσεων κάθε μέρα πυροβολούν, το χρηματιστήριο στα Τάρταρα, η εθνική οικονομία σε επιτήρηση κι όπως και να το κάνουμε –είτε το θέλεις, είτε όχι– επηρεάζεσαι. Και πρόβλημα να μην έχεις, μπαίνεις σε μια διαδικασία «μαζέματος». Όλα σου φαίνονται ακριβά, αρχίζεις να προσέχεις τις λεπτομέρειες, κάνεις παρατήρηση στη γυναίκα σου για το πόσες φορές την εβδομάδα πάει στο κομμωτήριο, περιορίζεις το τσιγάρο, γίνεσαι συνδρομητής στην Αττική οδό και γενικά βάζεις τον εαυτό σου σε μια «επαγρύπνηση».

Κάτι φαινόμενα λοιπόν απίστευτων κερδοσκόπων σού προκαλούν εντύπωση. Αναφέρομαι στο τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας. Γίνεται το «έλα να δεις». Ξαφνικά προσπαθούν οι επιχειρηματίες να βγάλουν τα σπασμένα 2 μηνών σε τρεις ημέρες. Απλά δωμάτια που κόστιζαν €70 εκτοξεύτηκαν στα €190. Ξενώνες που έδιναν τις δίχωρες σουίτες με €140, τώρα προσφέρονται στη «φιλική» τιμή των €350. Ειδικά στην Πάτρα γίνεται κόλαση! Φίλος κολλητός με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι σε ένα city hotel 4* –ο θεός να το κάνει– τα δωμάτια από €150 ευρώ πήγαν στα €400! Αυτοί οι άνθρωποι που προχωρούν σε τέτοιες αυξήσεις λόγω του Καρναβαλιού, θα πρέπει πρώτοι να παρελάσουν ως οι αρχικαρνάβαλοι της οικονομικής κρίσης.

Ίσως παλαιότερα ο κόσμος να μην έδινε σημασία σε τέτοιου είδους ανατιμήσεις. Σήμερα, όμως, με το που τις παίρνει χαμπάρι, αρχίζει τα τηλέφωνα και τις καταγγελίες. Τα περασμένα χρόνια θα έλεγες «έλα, μωρέ, δεν βαριέσαι». Σήμερα, λες «άι σιχτίρ» και κάθεσαι στο σπίτι σου. Είναι σίγουρο ότι τέτοια φαινόμενα αισχροκέρδειας θα αντιμετωπίσουμε στην τουριστική αγορά. Το θέμα είναι τι μπορείς να κάνεις. Είναι απλό• πρώτα απ’ όλα πρέπει να αποταθείς στις καταναλωτικές οργανώσεις και στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή. Κανένας ξενοδόχος, όσο ελεύθερη κι αν είναι η οικονομία μας, δεν μπορεί να αλλάξει τον κατάλογο πόρτας, αν πρώτα δεν έχει ενημερώσει –τουλάχιστον 3 μήνες πριν– τις αρμόδιες αρχές.

Συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, αν διαπιστωθεί παράβαση, αφαιρείται η άδεια λειτουργίας. Τώρα θα μου πείτε, ποιος θα ελέγξει και ποιος θα ασχοληθεί. Εν πάση περιπτώσει, μπορεί να σταθείτε τυχεροί και να ασχοληθεί κάποιος με την υπόθεσή σας… διαφορετικά, βρείτε άλλο ξενοδοχείο. Με όλα αυτά πάντως που συμβαίνουν, θεωρώ ότι έχουν δίκιο όσοι λένε ότι είμαστε η χώρα των άκρων. Από τη μία δεν μπορούν να γεμίσουν με τίποτα τα ξενοδοχεία για το καλοκαίρι, κι από την άλλη δεν προλαβαίνουμε να μαζεύουμε καταγγελίες στο τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας.

Συντονισμός, έλεγχος, στρατηγική, κατεύθυνση, είναι λέξεις άγνωστες στο Υπουργείο Τουρισμού. Τελευταία, μάλιστα, διάβασα, ότι ο νυν υπουργός Κώστας Μαρκόπουλος δεν μιλάει ούτε λέξη στα αγγλικά. Μου φάνηκε απίστευτο πώς επέλεξαν έναν άνθρωπο χωρίς τα απαραίτητα προσόντα, για την προβολή της χώρας και την εκπροσώπηση του τουρισμού της σε όλες τις εκδηλώσεις. Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, αλλά σε αυτόν τον τομέα της τουριστικής ανάπτυξης τουλάχιστον, είμαστε χαμένοι από χέρι. Πρέπει να γίνει ένα θαύμα για να έρθουν τα πάνω-κάτω. Και δυστυχώς το Μεσσία δεν τον βλέπω εύκαιρο.

ΥΓ: Δεν είναι της παρούσης, αλλά όσοι θέλετε να μάθετε τι συνέβη με τις απειλές σε εμένα προσωπικά και το ICONS μπείτε στο dousis.blogspot.com, για να ενημερωθείτε. Η υπόθεση συνεχίζεται και βρίσκεται στα χέρια τη δικαιοσύνης. Σας ευχαριστώ όλους για τα μηνύματα και τη συμπαράστασή σας στο πρόσωπό μου.

Ο φόρος του αίματος

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ, ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ «Ο ΦΟΡΟΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ» ΣΤΟ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΟΡΑΤΟΥΣ BLOGGERS ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΟΡΑΤΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΔΟΥΣΗ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ ΨΕΥΤΟΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ, ΑΝΩΝΥΜΟΥΣ «ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΥΣ» ΚΑΙ ΨΕΥΤΟΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ BLOGGERS.

«Ο φόρος του αίματος», απόσπασμα από το άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη στο κυριακάτικο ΒΗΜΑ.

«… Ακόμη περισσότερο που η ένοπλη τρομοκρατία δεν είναι ανεξάρτητο φαινόμενο αλλά μέρος μιας ευρύτερης επιχείρησης τρομοκράτησης της ελληνικής κοινωνίας. Τα γκαζάκια και οι μολότοφ, οι απειλές και οι ύβρεις στο Διαδίκτυο, οι ξυλοδαρμοί, οι κουκούλες, οι σιδερογροθιές των αμφιθεάτρων, τα Καλάσνικοφ του «Επαναστατικού Αγώνα», όλοι μαζί και από κοινού συμμετέχουν στο ίδιο “επιχειρησιακό σχέδιο” που προσπαθεί να επιβάλλει διά της βίας στην ελληνική κοινωνία μια συγκεκριμένη αντίληψη. Την αντίληψη της άκρας Αριστεράς.

“Η κοινωνία γεννά τη βία” είπε προχθές στην τηλεόραση ο Αλαβάνος. Λάθος, αρχηγέ! Τη βία τη γεννά η άκρα Αριστερά. Πίσω από όλες τις βιαιοπραγίες των τελευταίων μηνών υπάρχει ένας αδιαμφισβήτητος κοινός παρονομαστής: οι δράστες ασπάζονται μια συγκεκριμένη ιδεολογία, υιοθετούν μιαν ορισμένη προβληματική και κινούνται από μια δεδομένη ανάγνωση της κοινωνίας. Δεν ψηφίζουν ΝΔ, ούτε τον Καρατζαφέρη. Δεν είναι “παπανδρεϊκοί”, ούτε εκσυγχρονιστές. Δεν προέρχονται από τη σοσιαλδημοκρατία, ούτε από τον φιλελευθερισμό.

Το ερώτημα είναι αν η κοινωνία αντιλαμβάνεται το μέγεθος της απειλής και αν είναι αποφασισμένη να την αντιμετωπίσει. Όπως και αν εκδηλώνεται. Με όποιο κόπο και με όποιο κόστος. Διότι όποιο και αν είναι το κόστος αυτό, πάντα θα παραμένει μικρότερο από το φόρο του αίματος και από το τίμημα της ελευθερίας».



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΣΗΕΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΜΜΕ

« Η Ενωσις Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών διακηρύσσει, για μια ακόμη φορά, την πίστη της στην ελευθεροτυπία ως ακρογωνιαίο λίθο της Δημοκρατίας και μάχεται για την ελεύθερη έκφραση και την ανεμπόδιστη διακίνηση των ιδεών και των ειδήσεων στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.

Την ίδια ώρα, το μέλλον της δημοσιογραφίας και των εργαζομένων πλήττεται από τη συγκέντρωση της ιδιοκτησίας και τη δημιουργία παγκοσμίων δικτύων ΜΜΕ, ενώ οι πιέσεις στους δημοσιογράφους, κατά την άσκηση του επαγγέλματός τους, πληθαίνουν επικίνδυνα.
Τις διακηρυγμένες αυτές αρχές για την Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου, επαναλαμβάνει για μια ακόμη φορά το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, που συνεδρίασε σήμερα και ασχολήθηκε διεξοδικά με τις πρόσφατες εξελίξεις, υπογραμμίζοντας την αταλάντευτη θέση του για την προάσπιση της δημοσιογραφικής λειτουργίας και της ελευθερίας της έκφρασης.

Οι απειλές, οι επιθέσεις και οι τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον δημοσιογράφων και ΜΜΕ, μόνο την υπόθεση της Δημοκρατίας και των κοινωνικών ελευθεριών δεν υπηρετούν.

Ταυτόχρονα, η κλιμάκωση των εξελίξεων αυτών, τον τελευταίο καιρό, και η στοχοποίηση δημοσιογράφων μέσα από κείμενα, δημοσιεύματα και άλλες επικοινωνιακές πρακτικές, αλλά και δολοφονικές επιθέσεις, επιχειρούν να εμφανίσουν ως αποκλειστικά υπεύθυνους, για την ποιότητα της ενημέρωσης τους δημοσιογράφους, απαλλάσσοντας προκλητικά την ιδιοκτησία των Μέσων, αφού επιδεικτικά δεν κάνουν έστω και την παραμικρή αναφορά για την εργοδοσία.

Οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι μάχονται καθημερινά για το δικαίωμα ενημέρωσης της κοινής γνώμης. Αυτούς όμως διάλεξαν να απειλήσουν και να στοχοποιήσουν αόρατες οργανώσεις, αόρατοι μπλόγκερς, ορατοί αρθρογράφοι.

Παρά τις αντιξοότητες και το κλίμα που επιχειρούν να διαμορφώσουν συγκεκριμένα κέντρα, οι δημοσιογράφοι δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν να υπηρετούν την αλήθεια και την υπεύθυνη πληροφόρηση του ελληνικού λαού, καλώντας όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς να καταδικάσουν και να απομονώσουν πολιτικά τους υπεύθυνους αυτών των επιλογών.

Δεν μπορεί να υπάρχει ελευθερία του Τύπου, αν οι δημοσιογράφοι ζουν κάτω από συνθήκες διαφθοράς, φτώχειας και φόβου, επειδή καλλιεργούνται από την εργοδοτική αυθαιρεσία, οδηγούν σε αυταρχικές επιλογές και τώρα επιτείνονται με άλλοθι την κρίση.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ»

Ο Νίκος Χατζηνικολάου από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Real FM μιλάει για «χέστες δημοσιογράφους» που λούφαξαν μετά την απειλή από τη «Σέχτα των Επαναστατών» και την επίθεση στο Alter.

Ο Γιάννης Πρετεντέρης εύστοχα κάνει λόγο για επιχείρηση τρομοκράτησης της ελληνικής κοινωνίας και καταλήγει τονίζοντας την αναγκαιότητα η κοινωνία να αντιληφθεί το μέγεθος της απειλής, ώστε να το αντιμετωπίσει.

Ο Σπύρος Χατζάρας κάνει λόγο για οργανωμένα τάγματα ανθρώπων που εκτελούν διατεταγμένες υπηρεσίες.

Ουσιαστικά, επιτέλους, οι δημοσιογράφοι της πρώτης γραμμής αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο που αρχίζει να περικυκλώνει την ελληνική κοινωνία. Επιτέλους, άνθρωποι των γραμμάτων αρχίζουν να κάνουν λόγο για φαινόμενα τρομοκράτησης της κοινωνίας από αυτούς που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία με λαθραία επικάλυψη ένα κομμάτι της άκρας Αριστεράς.

Νομίζω πως, πλέον, δεν θέλει πολλή σκέψη για να θέσουμε το απλό ερώτημα: φοβόμαστε σήμερα να πούμε τη γνώμη μας και να δηλώσουμε τη θέση μας για όλα τα φαινόμενα βίας και βανδαλισμού που συμβαίνουν γύρω μας; Φοβόμαστε να καταδικάσουμε αυτούς που προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν στα σπίτια, τα γραφεία και τις επιχειρήσεις μας; Αν υπάρχει φόβος, τότε υπάρχει θέμα δημοκρατίας και ελευθερίας της γνώμης στη χώρα μας.

Διαφωνεί κανείς με την άποψη ότι όταν δεν μπορεί να αρθρώσει γνώμη και λόγο τότε μπαίνει σε φάση αυτολογοκρισίας, άρα φασισμού και ολοκληρωτισμού;

Πρέπει να αποφασίσουμε∙ ή θα λουφάξουμε στις δουλειές, τα σπίτια και τους φίλους μας ή θα αρθρώσουμε λόγο και άποψη απέναντι σε αυτούς που πιστεύουν ότι κυβερνούν με βία, γκαζάκια, καλάσνικοφ και ρουκέτες.

Πρέπει να πάρουμε θέση όλοι και να αποφασίσουμε:

1) Αν είμαστε υπέρ της βίας και των επαναστατικών οργανώσεων που δρουν στην Ελλάδα.
2) Αν είμαστε υπέρ των απειλών και των ξυλοδαρμών φοιτητών και καθηγητών στα πανεπιστήμια από τους «κουκουλοφόρους».
3) Αν είμαστε υπέρ των ανώνυμων απειλών και των στοχοποιήσεων δημοσιογράφων στο διαδίκτυο.

Εγώ δηλώνω ευθέως ότι είμαι κατά και απέναντι. Πιστεύω πως η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα και εκτιμώ ότι ο λαός μπορεί να πάρει τις αποφάσεις που θα τον κάνουν να ζήσει καλύτερα.

Αν υπάρχουν κάποιοι όπως οι Άνεργοι Δημοσιογράφοι, ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ, το Παρατύπως κλπ. που έχουν διαφορετική γνώμη, να βγουν και να το πουν ευθέως, να υποστηρίξουν τις θέσεις τους και να κριθούν από την ελληνική κοινωνία. Η πλάκα και το παραμύθι τελείωσε.

Αν υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να είναι το γραφείο Τύπου ή τα φερέφωνα της τρομοκρατίας να το δηλώσουν υπεύθυνα και να μην κρύβονται πίσω από πρακτικές που θυμίζουν φασιστικές εποχές. Εξ ονόματος της Αριστεράς και των δημοκρατικών ελευθεριών προσπαθούν να καταλύσουν κάθε έννοια ελευθερίας. Το αστείο πρέπει να σταματήσει. Πέρασαν τα χρόνια και της χούντας και του εμφυλίου.

Όσοι θέλουν να το παίξουν μάγκες και να αυτοτοποθετούνται ως πολιτικό τμήμα των τρομοκρατών στην Ελλάδα σε μια προσπάθεια μαζικοποίησης, ας το κάνουν. Όμως ο εκπρόσωπος πρέπει να έχει όνομα, επάγγελμα και διεύθυνση, αλλιώς παίζει το ρόλο του προβοκάτορα, του χαφιέ, του φασίστα και του ανθρώπου των μυστικών υπηρεσιών.

ΥΓ1: Μήνυμα χωρίς χρέωση προς τις ομάδες ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ, Άνεργοι Δημοσιογράφοι και Παρατύπως. Δυστυχώς για εσάς, η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα όπου ο καθένας έχει την ιστορία του και τη διαδρομή του. Σύντομα θα γίνουν αποκαλύψεις για το ποιοι είσαστε, ποιοι σας πληρώνουν, ποια είναι τα αφεντικά σας και ποια διατεταγμένη υπηρεσία ακολουθείτε. Ζητήσατε την παρέμβαση της δικαιοσύνης και όλων των αρχών για εμένα και το Traveller’s ICONS. Τώρα που όλοι μαζί θα πάμε στη δικαιοσύνη, μυξοκλαίτε σαν τις «μωρές παρθένες». Τι φοβόσαστε; Μήπως μάθουμε πώς συντηρείστε; Από ποιον πληρώνεστε; Τι άλλες παράλληλες δουλειές κάνετε; Όπως λέτε, είσαστε αδιάφθοροι συνδικαλιστές και άνεργοι δημοσιογράφοι. Θα δούμε αν όλα αυτά είναι αλήθεια!!

ΥΓ2: Μήνυμα χωρίς χρέωση προς τη δημοσιογραφάρα των κεφτέδων και του κιμά, στο Παρατύπως. «Κι είναι ακριβώς γι΄ αυτούς τους λόγους που όλοι θα καταδικάσουμε με κάθε τρόπο την τρομοκρατική πρακτική του». Είναι το τελευταίο κομμάτι της ανακοίνωσης της συνδικαλιστικής οργάνωσης Παρατύπως στο ανώνυμο blog, όπου εκεί δημοσιεύουν τον οχετό των συκοφαντιών τους χωρίς όνομα συντάκτη και υπογραφή. Τι εννοείτε όταν λέτε με κάθε τρόπο; Έχετε μαζί με τα φιλαράκια σας το know-how της βίας και των δολοφονιών; Ποιοι είστε, η Καμόρα της «αριστεράς» και στέλνετε τέτοια μηνύματα; Τι κάλυψη έχετε για να μπορείτε έτσι ελεύθερα να στοχοποιείτε ανθρώπους; Τι σχέση έχει ο Μάο και το ΜΛ-ΚΚΕ με τον Χίτλερ και την πρακτική σας; Δεν σέβεστε την ιστορία ενός τίμιου κινήματος που λειτούργησε για δεκαετίες στα άκρα της Αριστεράς; Εγώ πίστευα πως απλά στοχοποιείτε ανθρώπους μέσα από τη διατεταγμένη υπηρεσία. Εσείς τώρα φροντίζετε να δίνετε εντολές εκτέλεσης συμβολαίων φορώντας το προσωπείο της Αριστεράς. Μην ανησυχείτε, ο ρόλος σας όπου να ‘ναι θα αποκαλυφθεί.

Η απάντησή μου στους επαγγελματίες του στιγματισμού και των ταγμάτων «κουκουλοφόρων» συνδικαλιστών και ανώνυμων ψευτοδημοσιογράφων.

Οι οργανωμένες συμμορίες των δολοφόνων που έχουν κάνει επιστήμη το στιγματισμό, τη στοχοποίηση και την αλητεία μέσω ανώνυμων κουκουλοφόρων ψευτοδημοσιογράφων και τρομοκρατών ψευτοσυνδικαλιστών χτυπούν μανιασμένα εδώ και 2 μήνες το Traveller’s ICONS και εμένα προσωπικά. Το ερώτημα είναι γιατί; Πού τους ενοχλήσαμε; Σε ποιανού το μάτι μπήκαμε; Ποια είναι τα στραβά που ενόχλησαν; Στην επιστολή παρακάτω θα προσπαθήσουμε να ρίξουμε φως σε αυτή την ιστορία.

Υπάρχουν άνθρωποι που πάνω στην απελπισία, την οργή, τη θλίψη και το μίσος τους είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα. Να σκοτώσουν, τα προπηλακίσουν, τα στιγματίσουν. Πιστεύω, κι έχω στοιχεία ακράδαντα, ότι ένα από τα υποψήφια θύματά τους είμαι κι εγώ. Στοχοποιούμαι και προπηλακίζομαι από οργανωμένα τάγματα «κουκουλοφόρων» που εντέχνως χρησιμοποιούν το προσωπείο του συνδικαλισμού και της αριστεράς για να τρομοκρατήσουν και να προβοκάρουν.

Θέτω ένα απλό ερώτημα: στο πέρασμα των αιώνων τα αριστερά κινήματα σε όλο τον κόσμο με αυτόν τον τρόπο πετυχαίνουν τους σκοπούς τους; Άντε και να πιστέψουμε ότι είναι στην άκρα αριστερά, στο χώρο της αντιεξουσιαστικής νεολαίας. Υπάρχει περίπτωση ποτέ να επιτύχουν τον σκοπό τους όταν οι καταγγελίες τους βασίζονται σε συκοφαντίες; Είναι δυνατόν να μπορείς να υπερασπιστείς τα δίκαια των αδυνάτων χρησιμοποιώντας τα σύνεργα του πλαστογράφου; Ποιος ο λόγος να στιγματίσουν και να παραπληροφορήσουν νέα παιδιά στήνοντας «εικονικά» δικαστήρια χωρίς να αποδεικνύουν, έστω στοιχειωδώς, τους όποιους αφορισμούς;

Γιατί άραγε δεν διατύπωσαν έστω και ένα αίτημα; Γιατί άραγε δεν συγκάλεσαν συνέλευση εργαζομένων για να ακούσουν τα παράπονά τους; Γιατί στην τελική, ενώ βγήκα να τους μιλήσω και να κάνω διάλογο μαζί τους, δεν δέχτηκαν την οποιαδήποτε συζήτηση; Μπορεί κάποιος να κερδίσει τη συμπάθεια του όποιου εργαζόμενου όταν έχει απέναντί του έναν άνθρωπο που απαξιώνει με τέτοιο τρόπο τις διευθύνσεις και την εργοδοσία;

Επειδή δεν το καταλαβαίνω, σε μια συνδικαλιστική διεκδίκηση ο στόχος δεν είναι ο εργαζόμενος να κερδίσει περισσότερα από την επιχείρησή του; Ο στόχος είναι να πείσουμε εργαζομένους, κοινωνία, φίλους, οικογένεια και συνεργάτες ότι ο Δούσης είναι κάθαρμα, άρα μην συνεργάζεστε με το Traveller’s ICONS; Ποιος κερδίζει από αυτό;

ΟΚ, στιγματίζουμε τον επιχειρηματία και ο στόχος μας είναι να τον καταστρέψουμε. Το ότι θα μείνουν 40 άνθρωποι άνεργοι ποιους ωφελεί; Είναι δεδομένο και το καταλάβαμε όλοι ότι η προσπάθειά σας ήταν αυτή. Κάνατε ότι ακριβώς και ο Γκέμπελς στο ναζιστικό καθεστώς του Χίτλερ. Παραπληροφόρηση, προπηλακισμός, εξόντωση. Η απόλυτη επιστήμη του ολοκληρωτισμού και του φασισμού.

Τι περιμένατε; Να κάτσουμε και να μας διαλύσετε; Λογικό ήταν να γίνουμε όλοι μια γροθιά, εργοδοσία, διεύθυνση και εργαζόμενοι, και να αντισταθούμε στα όποια σχέδια των χορηγών σας. Λέω «χορηγός», διότι δεν μου βγαίνει διαφορετικά. Αποκλείεται να σκέφτηκαν κάποιοι από μόνοι τους να τρομοκρατήσουν εμένα και το ICONS. Σίγουρα κάποιος άλλος σας έχει βάλει. Το ποιος αργά ή γρήγορα ή θα το ομολογήσετε οι ίδιοι ή θα αναγκαστείτε να το πείτε στη δικαιοσύνη.

Το μόνο καλό που βγήκε από όλη αυτή την ιστορία είναι ότι άθελά σας κάνατε μια εταιρεία να γίνει μια γροθιά. Εμένα με κάνατε να πλησιάσω πιο πολύ τους συνεργάτες μου κι εκείνους να ανταποκριθούν. Θα μπορούσε να γίνει αυτό αν οι αλητείες που γράφατε ήταν αληθινές; Σας είχαν παραπληροφορήσει κάποιοι ανόητοι ότι το ICONS θέλει μια σπίθα για να ανατιναχθεί. Μας περάσατε για εύκολο στόχο. Δεν μπορέσατε δυστυχώς να διακρίνετε την παραπληροφόρηση διότι απλά ζείτε μέσα σε αυτή. Λίγο υποψιασμένοι να ήσασταν θα καταλαβαίνατε την παγίδα στην οποία πέφτετε. Το μίσος ποτέ δεν οδήγησε σε σωστές αποφάσεις και κρίσεις. Μακάρι να είχατε το θάρρος να βγείτε και να ζητήσετε συγγνώμη για όλα αυτά που διαπράξατε. Αυτό τουλάχιστον θα σας ξεχώριζε και θα με έκανε να πιστέψω ότι τα κίνητρά σας ήταν συνδικαλιστικά και εργατικά. Όπως και να έχουν τα πράγνατα, σας ευχαριστούμε για τη δυνατότητα που μας δώσατε να δούμε ο ένας τον άλλο λιγότερο επαγγελματικά και πιο πολύ ανθρώπινα. Αυτό, μάγκες, σας το χρωστάω.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ – ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ STORY Ε.Ε. ΚΑΙ ΤΟΥ TRAVELLER’S ICONS ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΟΥ ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΗΤΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑΓΜΑΤΑ «ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΩΝ», «ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ» ΚΑΙ ΑΝΩΝΥΜΩΝ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΩΝ ΨΕΥΤΟΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ.

Από τις αρχές του Φεβρουαρίου γίναμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς και απίστευτης επίθεσης προπηλακισμού και στιγματισμού από οργανωμένα τάγματα χαφιέδων, «κουκουλοφόρων» και ανώνυμων «συνδικαλιστών» απέναντι στους εργαζόμενους του Traveller’s ICONS και του εκδότη μας Τάσου Δούση.

Μετά την επίθεση στον τηλεοπτικό σταθμό ALTER και με στοιχεία που έχουμε στην κατοχή μας, πιστεύουμε ακράδαντα ότι πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο στοχοποίησης, στιγματισμού και εξόντωσης του Τάσου Δούση, του ICONS και των εργαζομένων. Στην ουσία, μιλάμε για τάγματα εφόδου σε διατεταγμένη υπηρεσία τρομοκράτησης όλων των ανθρώπων που εργάζονται στην εταιρεία, με απώτερο σκοπό την πλήρη απαξίωση στους φίλους, τους συνεργάτες, τις οικογένειές μας και πιο μαζικά στη συνείδηση του απλού κόσμου, των πολιτών που στηρίζουν τις προσπάθειες και το έργο μας.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ STORY E.E. ΠΟΥ ΕΚΔΙΔΕΙ ΤΟ TRAVELLER’S ICONS ΚΙ ΑΛΛΟΥΣ ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ ΟΔΗΓΟΥΣ, ΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΩΝ ΑΝΩΝΥΜΩΝ BLOGGERS, ΠΟΥ ΦΟΡΑΝΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΚΡΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΤΩΝ «ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΩΝ».

ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΣ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ 40 ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΚ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ 6 ΜΕ ΔΕΛΤΙΟ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΜΕ «ΜΑΥΡΑ» ΧΡΗΜΑΤΑ.

Πληρωνόμαστε όλοι κάθε 1η του μηνός χωρίς ούτε μία ημέρα καθυστέρησης στα 4 χρόνια του ICONS. Ακόμη και τώρα, μέσα στην οικονομική κρίση που ταλανίζει την Ελλάδα, τα Χριστούγεννα πληρωθήκαμε κανονικά τα δώρα μας (και οι εργαζόμενοι με μπλοκάκια) και πήραμε extra bonus για όλους μας 100 ευρώ.

Ο Τάσος Δούσης και η Διεύθυνση της STORY E.E. με το που ξέσπασε η οικονομική κρίση μάς ενημέρωσαν όλους σε μια ευρεία σύσκεψη ότι κανένας εργαζόμενος δεν έχει να φοβάται για τη θέση του και το μισθό του. Μάλιστα, προανήγγειλαν 3 νέα projects για το 2009 και το 2010, που έχουν να κάνουν με τη συμπλήρωση 12 νέων θέσεων εργασίας.

Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι η εταιρεία που εργαζόμαστε δεν χρωστά ούτε ένα ευρώ στο ΙΚΑ, το ΤΣΕΠΕΑΘ, το αγγελιόσημο, την Εφορία, το ΦΠΑ, στις Τράπεζες και στους προμηθευτές της. Στα 4 χρόνια της μικρής ιστορίας μας έχουμε ελεγχθεί 2 φορές από την Επιθεώρηση Εργασίας και 1 φορά από την Εφορία. Ποτέ κανένας εργαζόμενος, που έχει περάσει από την εταιρεία μας, δεν μας έχει καταγγείλει σε κάποιον επίσημο φορέα, συνδικαλιστικό ή κρατικό, για όλες αυτές τις συκοφαντίες και τις ψευτιές που γράφονται για το περιοδικό στο οποίο δουλεύουμε.

Το Traveller’s ICONS και όλες οι δραστηριότητες της εταιρείας STORY E.E. πρόσφατα μετακόμισαν σε ένα υπερσύγχρονο κτήριο στη Μεταμόρφωση και οι συνθήκες εργασίας για όλους μας είναι κάτι παραπάνω από καλές όπως, άλλωστε, διαπίστωσε κι ένα κλιμάκιο της συνδικαλιστικής οργάνωσης του ΠΑΜΕ την παραμονή της απεργίας των δημοσιογράφων.

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13 ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΣΤΙΣ 19:00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΑΣ.

Στις 19:00 το απόγευμα μια ομάδα ψευτοδημοσιογράφων «συνδικαλιστών» μπήκε οργανωμένα μέσα στην εταιρεία μας, δήθεν για να μοιράσει φυλλάδια με καταγγελίες εργαζομένων που δούλευαν παλαιότερα στο Traveller’s ICONS. Ο στόχος τους ήταν, προφανώς, να τσεκάρουν τα μέτρα ασφαλείας της εταιρείας κι όλους τους χώρους στους οποίους δουλεύουν τα τμήματα της STORY Ε.Ε. Με πρωτοφανή αναίδεια και ύφος τραμπούκων άρχισαν να μας ρωτάνε γιατί δουλεύουμε στη συγκεκριμένη εταιρεία που «καταστρατηγεί» το 8ωρο και γιατί δεν σηκωνόμαστε να φύγουμε. Με απίστευτο θράσος μάς χαρακτήρισαν ελαστικούς, άσχετους, δουλικούς, πατροναρισμένους, δοτούς. Υποθετικά, αυτοί οι «συνδικαλιστές» πάλευαν για τα δικαιώματά μας!!! Μιλούσαν εκ μέρους μας και συγχρόνως μας «έφτυναν» μέσα στο χώρο εργασίας μας, χωρίς να νοιάζονται στο ελάχιστο ποιες είναι οι πραγματικές συνθήκες στο ICONS και χωρίς να μας ρωτήσουν, ούτε από περιέργεια, αν αντιμετωπίζουμε κάποια προβλήματα με την εργοδοσία. Μέχρι και χθες το βράδυ γελούσαμε με όλη αυτή την κατάσταση. Θεωρούσαμε ότι πρόκειται για γραφικούς και ηλίθιους. Είχαμε ενημερωθεί για τον βρόμικο πόλεμο και το στιγματισμό που δεχόταν ο εκδότης μας, αλλά με τη σύμφωνη γνώμη του Τάσου Δούση και της συνέλευσης, αποφασίσαμε να μην δώσουμε συνέχεια στις ανώνυμες απειλές και αλητείες.

ΜΕΤΑ ΤΗ ΧΘΕΣΙΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ, ΟΜΩΣ, ΣΤΟΝ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ALTER, ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΑΜΕ ΠΛΕΟΝ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΧΑΒΑΛΕ ΚΑΙ ΠΛΑΚΑ. ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ, ΣΕ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΞΕΓΥΜΝΩΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΟΛΩΝ ΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΟΥΣ.

Δηλώνουμε υπεύθυνα ότι θεωρούμε ηθικούς αυτουργούς για ό,τι συμβεί σε εμάς, την εταιρεία STORY E.E. και το Traveller’s ICΟNS του Τάσου Δούση, τους «κουκουλοφόρους» ανώνυμους «συνδικαλιστές» και ψευτοδημοσιογράφους των γραφείων τύπου και υποστήριξης της ένοπλης βίας και της τρομοκρατίας.

Δηλώνουμε ενωμένοι σαν μια γροθιά για να αντιμετωπίσουμε και να τρομοκρατήσουμε εμείς τους ψευτοτρομοκράτες. Είχαν την ψευδαίσθηση ότι με την οργανωμένη παραπληροφόρηση θα μπορούσαν να μας κάμψουν, να μας διαλύσουν, να μας εξοντώσουν και να μας σβήσουν από το χάρτη. Θα μας βρουν όλους απέναντί τους.

Επειδή έχουμε βάσιμα στοιχεία και υποψίες ότι κινδυνεύει η ζωή μας από τα τάγματα εφόδου των ανώνυμων «κουκουλοφόρων»:

Ζητούμε την άμεση παρέμβαση και στήριξη της ΕΣΗΕΑ, της ΕΣΠΗΤ και όλων των νόμιμων συνδικαλιστικών φορέων και οργανώσεων, που παλεύουν πραγματικά για το δίκιο των εργαζομένων.

Ζητούμε την άμεση παρέμβαση του Εισαγγελέα, του Κράτους και της Αστυνομίας για τη διαλεύκανση και την αποκάλυψη όλων αυτών που κρύβονται πίσω από τα ανώνυμα χτυπήματα.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους σε όλα τα ΜΜΕ της χώρας να περιθωριοποιήσουν, να καταγγείλουν και να τσακίσουν τους ανώνυμους ψευτοδημοσιογράφους «κουκουλοφόρους» που κρύβονται πίσω από τα blogs anergoidimosiografoi, katalispiesiea, paratypos.

Εμείς, απέναντι στην οργανωμένη ανωνυμία, απαντάμε με τα ονόματα και τις υπογραφές μας. Στη δημοσιογραφία δεν χωράνε ούτε κουκούλες ούτε και πλαστοί δημοσιογράφοι.

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ TRAVELLER’S ICONS