(Editorial-παρέμβαση του Τάσου Δούση για όλα όσα συμβαίνουν στο Ελ. Βενιζέλος μετά και τις τελευταίες καταγγελίες του Γιάννη Τερζάκη στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο και το Alter. Απαντήσεις στον Έλληνα πολίτη, γιατί πληρώνει ακριβά το εισιτήριο και αμείλικτα ερωτήματα προς τη Διοίκηση του αεροδρομίου των Σπάτων).
ΟΚ. Ας πούμε, λοιπόν, μερικές αλήθειες για το αεροδρόμιο-στολίδι της Αθήνας, το περίφημο Ελ. Βενιζέλος. Ο Πάγκαλος το έχει πει αεροδρόμιο-φάντασμα, διότι όποτε κι αν πας είναι άδειο. Σχεδόν παντού είσαι μόνος, γιατί απλώς το έκαναν τεράστιο κι άχαρο χωρίς να το χρειαζόμαστε (γιατί άραγε;) Δυστυχώς είναι από τα πιο άσχημα, ασουλούπωτα, κρύα και ξενέρωτα προκάτ αεροδρόμια της Ευρώπης. Σε design, χρώμα και κατασκευή σίγουρα από τα χειρότερα στον κόσμο.
Σας πληροφορώ ότι έχω ταξιδέψει σε τουλάχιστον 50 αεροδρόμια στον κόσμο και σας δηλώνω υπεύθυνα ότι υπάρχουν αεροδρόμια στην Ανατολή και την Αφρική που σε κατακτούν από την πρώτη στιγμή με το τοπικό χρώμα, την άποψη και τη ζεστασιά τους, π.χ. της Κουάλα Λουμπούρ στη Μαλαισία. Έχουμε ένα από τα ακριβότερα αεροδρόμια σε όλο τον κόσμο χωρίς να προσφέρει καν τα βασικά στον ταξιδιώτη.
Υπάρχουν καταστήματα και εταιρείες μέσα στο Ελ. Βενιζέλος που πληρώνουν για ενοίκιο το μήνα ακόμη και €20.000. Το τραγικό είναι πως οι γελοίοι εισπράττουν το χρήμα και δεν παρέχουν στον ταξιδιώτη-τουρίστα ούτε ένα ατομικό καροτσάκι, όπως γίνεται σε όλα τα σύγχρονα αεροδρόμια του κόσμου για να μπορεί και ο Έλληνας αλλά και ο ξένος να ψωνίσουν με άνεση τα δώρα και τα αναμνηστικά που θα πάρουν στην πατρίδα τους.
Στο Μαλάουι της Αφρικής να φτάσει η χάρη σας, στα duty free της πιο φτωχής χώρας της Αφρικής, θα βρείτε ατομικό καροτσάκι. Εδώ οι κάφροι δεν το θεωρούν απαραίτητο. Φαντάζομαι ότι όλοι θα έχετε αναρωτηθεί γιατί πληρώνετε το εισιτήριο Αθήνα-Σαντορίνη €200 και Αθήνα-Λονδίνο €150. Σίγουρα όλοι θα έχετε βρίσει τις αεροπορικές εταιρείες για την τιμολογιακή πολιτική τους. Σε κανέναν, όμως, δεν πάει το μυαλό ότι τα χρήματα που πληρώνουμε για τους φόρους του αεροδρομίου είναι σχεδόν το 40-50% του ναύλου του εισιτηρίου.
Το ξέρετε ότι το Ελ. Βενιζέλος χρεώνει για τη στάθμευση των αεροπλάνων και το ενοίκιο πιο ακριβά κι από το αεροδρόμιο JFK της Νέας Υόρκης ή το Charles de Gaulle στο Παρίσι; Γνωρίζετε, επίσης, ότι δεκάδες ευρωβουλευτές και υπάλληλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν κάνει καταγγελίες ότι το αεροδρόμιο κόστισε πέντε φορές πάνω από το πραγματικό του κόστος; (π.χ. ο Γιάννης Τερζάκης, υπάλληλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με καταγγελία σε συνέντευξή του στο Alter και τη Ζούγκλα του Μ.Τ.)
Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι υπάρχουν πολλές εταιρείες που θέλουν να δραστηριοποιηθούν στην Ελλάδα, αλλά εξαιτίας των ναύλων και των ενοικίων που ζητά το Ελ. Βενιζέλος «στρίβουν» τα αεροπλάνα τους σε Τουρκία, Πορτογαλία και Ισπανία. Νομίζω πως με αυτό τον τρόπο λύνονται μερικά ερωτήματα Ελλήνων πολιτών στο γιατί το Ελ. Βενιζέλος είναι άδειο και γιατί πληρώνουμε πανάκριβα εισιτήρια. Όλα αυτά, όμως, γίνονταν πριν από την παγκόσμια οικονομική κρίση. Τώρα τα πράγματα, είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι, πρέπει να αλλάξουν και ο καθένας πρέπει να κάνει τις κινήσεις εκείνες που θα βοηθήσουν τη χώρα να ορθοποδήσει και να αντισταθεί.
Έτσι, λοιπόν, αγαπητοί κύριοι του Ελ. Βενιζέλος, αισθάνομαι την ανάγκη να σας ενημερώσω ότι η ανοχή του ελληνικού λαού απέναντί σας εξαντλήθηκε. Η χώρα, η οικονομία, ο τουρισμός δοκιμάζονται σκληρά κι εσείς λιάζεστε στον αττικό ήλιο των Σπάτων ως άλλοι ιπποπόταμοι στο βασίλειο της «ζούγκλας», που έχετε φτιάξει για εσάς και τους υπηκόους σας. Κύριοι, υπάγεστε στην ελληνική νομοθεσία και το ελληνικό δίκαιο. Δεν είστε ούτε Βατικανό ούτε ανεξάρτητη επαρχία της ελληνικής επικράτειας. Σας καλώ, λοιπόν, να απαντήσετε ευθέως και άμεσα στα ερωτήματα που έχουν προκύψει από τη δημοσιογραφική έρευνα και το ρεπορτάζ.
1. Είναι αλήθεια ότι το αεροδρόμιο κόστισε πέντε φορές την πραγματική του αξία, όπως καταγγέλλουν Ευρωβουλευτές και Έλληνες υπάλληλοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
2. Είναι αλήθεια ότι είμαστε το πιο ακριβό αεροδρόμιο της Ευρώπης και από τα πιο ακριβά στον κόσμο; Τι ποσά χρεώνετε στις αεροπορικές εταιρείες σε σχέση με τα ανταγωνιστικά αεροδρόμια της νοτιοανατολικής Ευρώπης αλλά και της Μεσογείου;
3. Είναι αλήθεια ότι τουλάχιστον 5 αεροπορικές εταιρείες σάς έχουν ζητήσει εγγράφως να προχωρήσετε σε εκπτώσεις στις υπηρεσίες σας, προκειμένου να συνεχίσουν να πετάνε στην Ελλάδα αλλά και για να μην απολύσουν προσωπικό;
4. Είναι αλήθεια ότι κάνετε επιλεκτική και παράνομη πριμοδότηση αεροπορικών εταιρειών έναντι ανταγωνιστών τους στην ελληνική αγορά, μέσω αδιαφανών κριτηρίων μάρκετινγκ; Είναι αλήθεια ότι μεγάλος αριθμός στελεχών και υπαλλήλων του Ελ. Βενιζέλος αμείβονται με μισθούς πολυεθνικών εταιρειών, χωρίς καν να έχουν τα απαραίτητα πτυχία και προϋπηρεσία;
Μήνυμα χωρίς χρέωση προς τη διοίκηση του Ελ. Βενιζέλος:
Αγαπητοί κύριοι το καθεστώς ασυλίας στην Ελλάδα τελείωσε. Σας υπόσχομαι ότι από εδώ και στο εξής δεν θα σταματήσω να ασχολούμαι μαζί σας μέχρι να ενδιαφερθείτε για τον ελληνικό τουρισμό, τον Έλληνα ταξιδιώτη, τον αλλοδαπό τουρίστα και τον Έλληνα πολίτη. Δεν θα σταματήσω να ασχολούμαι μαζί σας μέχρι να απαντήσετε στα ερωτήματα που σας έχει θέσει η δημοσιογραφική έρευνα και ο ελληνικός λαός. Δεν θα σταματήσω να ασχολούμαι μαζί σας μέχρι να ανακοινώσετε νέα τιμολογιακή πολιτική και στους φόρους και στα ενοίκια των αεροπορικών εταιρειών και των καταστημάτων.
Κύριε Χατζηδάκη, αν το Ελ. Βενιζέλος ασκεί πολιτική δεσπόζουσας θέσης στην ελληνική αγορά, πρέπει να παρέμβετε άμεσα. Κατά την προσωπική μου γνώμη, αν οι ελεγκτές σας μπουν στο Ελ. Βενιζέλος, πολλά πράγματα θα αλλάξουν γρήγορα και άμεσα. Το έχει ανάγκη και ο τόπος και ο τουρισμός.
Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009
Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009
Κάποιοι… ξυρίζονται
Εδώ ο κόσμος καίγεται και αυτοί… ξυρίζονται. Σε όποια παρέα κι αν καθίσεις βαριέσαι να ακούς τα ίδια και τα ίδια. Καταστροφή, κατακλυσμός, καταποντισμός. Οι εταιρείες κλείνουν, κόσμος μένει στο δρόμο, τα δελτία ειδήσεων κάθε μέρα πυροβολούν, το χρηματιστήριο στα Τάρταρα, η εθνική οικονομία σε επιτήρηση κι όπως και να το κάνουμε –είτε το θέλεις, είτε όχι– επηρεάζεσαι. Και πρόβλημα να μην έχεις, μπαίνεις σε μια διαδικασία «μαζέματος». Όλα σου φαίνονται ακριβά, αρχίζεις να προσέχεις τις λεπτομέρειες, κάνεις παρατήρηση στη γυναίκα σου για το πόσες φορές την εβδομάδα πάει στο κομμωτήριο, περιορίζεις το τσιγάρο, γίνεσαι συνδρομητής στην Αττική οδό και γενικά βάζεις τον εαυτό σου σε μια «επαγρύπνηση».
Κάτι φαινόμενα λοιπόν απίστευτων κερδοσκόπων σού προκαλούν εντύπωση. Αναφέρομαι στο τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας. Γίνεται το «έλα να δεις». Ξαφνικά προσπαθούν οι επιχειρηματίες να βγάλουν τα σπασμένα 2 μηνών σε τρεις ημέρες. Απλά δωμάτια που κόστιζαν €70 εκτοξεύτηκαν στα €190. Ξενώνες που έδιναν τις δίχωρες σουίτες με €140, τώρα προσφέρονται στη «φιλική» τιμή των €350. Ειδικά στην Πάτρα γίνεται κόλαση! Φίλος κολλητός με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι σε ένα city hotel 4* –ο θεός να το κάνει– τα δωμάτια από €150 ευρώ πήγαν στα €400! Αυτοί οι άνθρωποι που προχωρούν σε τέτοιες αυξήσεις λόγω του Καρναβαλιού, θα πρέπει πρώτοι να παρελάσουν ως οι αρχικαρνάβαλοι της οικονομικής κρίσης.
Ίσως παλαιότερα ο κόσμος να μην έδινε σημασία σε τέτοιου είδους ανατιμήσεις. Σήμερα, όμως, με το που τις παίρνει χαμπάρι, αρχίζει τα τηλέφωνα και τις καταγγελίες. Τα περασμένα χρόνια θα έλεγες «έλα, μωρέ, δεν βαριέσαι». Σήμερα, λες «άι σιχτίρ» και κάθεσαι στο σπίτι σου. Είναι σίγουρο ότι τέτοια φαινόμενα αισχροκέρδειας θα αντιμετωπίσουμε στην τουριστική αγορά. Το θέμα είναι τι μπορείς να κάνεις. Είναι απλό• πρώτα απ’ όλα πρέπει να αποταθείς στις καταναλωτικές οργανώσεις και στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή. Κανένας ξενοδόχος, όσο ελεύθερη κι αν είναι η οικονομία μας, δεν μπορεί να αλλάξει τον κατάλογο πόρτας, αν πρώτα δεν έχει ενημερώσει –τουλάχιστον 3 μήνες πριν– τις αρμόδιες αρχές.
Συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, αν διαπιστωθεί παράβαση, αφαιρείται η άδεια λειτουργίας. Τώρα θα μου πείτε, ποιος θα ελέγξει και ποιος θα ασχοληθεί. Εν πάση περιπτώσει, μπορεί να σταθείτε τυχεροί και να ασχοληθεί κάποιος με την υπόθεσή σας… διαφορετικά, βρείτε άλλο ξενοδοχείο. Με όλα αυτά πάντως που συμβαίνουν, θεωρώ ότι έχουν δίκιο όσοι λένε ότι είμαστε η χώρα των άκρων. Από τη μία δεν μπορούν να γεμίσουν με τίποτα τα ξενοδοχεία για το καλοκαίρι, κι από την άλλη δεν προλαβαίνουμε να μαζεύουμε καταγγελίες στο τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας.
Συντονισμός, έλεγχος, στρατηγική, κατεύθυνση, είναι λέξεις άγνωστες στο Υπουργείο Τουρισμού. Τελευταία, μάλιστα, διάβασα, ότι ο νυν υπουργός Κώστας Μαρκόπουλος δεν μιλάει ούτε λέξη στα αγγλικά. Μου φάνηκε απίστευτο πώς επέλεξαν έναν άνθρωπο χωρίς τα απαραίτητα προσόντα, για την προβολή της χώρας και την εκπροσώπηση του τουρισμού της σε όλες τις εκδηλώσεις. Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, αλλά σε αυτόν τον τομέα της τουριστικής ανάπτυξης τουλάχιστον, είμαστε χαμένοι από χέρι. Πρέπει να γίνει ένα θαύμα για να έρθουν τα πάνω-κάτω. Και δυστυχώς το Μεσσία δεν τον βλέπω εύκαιρο.
ΥΓ: Δεν είναι της παρούσης, αλλά όσοι θέλετε να μάθετε τι συνέβη με τις απειλές σε εμένα προσωπικά και το ICONS μπείτε στο dousis.blogspot.com, για να ενημερωθείτε. Η υπόθεση συνεχίζεται και βρίσκεται στα χέρια τη δικαιοσύνης. Σας ευχαριστώ όλους για τα μηνύματα και τη συμπαράστασή σας στο πρόσωπό μου.
Κάτι φαινόμενα λοιπόν απίστευτων κερδοσκόπων σού προκαλούν εντύπωση. Αναφέρομαι στο τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας. Γίνεται το «έλα να δεις». Ξαφνικά προσπαθούν οι επιχειρηματίες να βγάλουν τα σπασμένα 2 μηνών σε τρεις ημέρες. Απλά δωμάτια που κόστιζαν €70 εκτοξεύτηκαν στα €190. Ξενώνες που έδιναν τις δίχωρες σουίτες με €140, τώρα προσφέρονται στη «φιλική» τιμή των €350. Ειδικά στην Πάτρα γίνεται κόλαση! Φίλος κολλητός με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι σε ένα city hotel 4* –ο θεός να το κάνει– τα δωμάτια από €150 ευρώ πήγαν στα €400! Αυτοί οι άνθρωποι που προχωρούν σε τέτοιες αυξήσεις λόγω του Καρναβαλιού, θα πρέπει πρώτοι να παρελάσουν ως οι αρχικαρνάβαλοι της οικονομικής κρίσης.
Ίσως παλαιότερα ο κόσμος να μην έδινε σημασία σε τέτοιου είδους ανατιμήσεις. Σήμερα, όμως, με το που τις παίρνει χαμπάρι, αρχίζει τα τηλέφωνα και τις καταγγελίες. Τα περασμένα χρόνια θα έλεγες «έλα, μωρέ, δεν βαριέσαι». Σήμερα, λες «άι σιχτίρ» και κάθεσαι στο σπίτι σου. Είναι σίγουρο ότι τέτοια φαινόμενα αισχροκέρδειας θα αντιμετωπίσουμε στην τουριστική αγορά. Το θέμα είναι τι μπορείς να κάνεις. Είναι απλό• πρώτα απ’ όλα πρέπει να αποταθείς στις καταναλωτικές οργανώσεις και στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή. Κανένας ξενοδόχος, όσο ελεύθερη κι αν είναι η οικονομία μας, δεν μπορεί να αλλάξει τον κατάλογο πόρτας, αν πρώτα δεν έχει ενημερώσει –τουλάχιστον 3 μήνες πριν– τις αρμόδιες αρχές.
Συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, αν διαπιστωθεί παράβαση, αφαιρείται η άδεια λειτουργίας. Τώρα θα μου πείτε, ποιος θα ελέγξει και ποιος θα ασχοληθεί. Εν πάση περιπτώσει, μπορεί να σταθείτε τυχεροί και να ασχοληθεί κάποιος με την υπόθεσή σας… διαφορετικά, βρείτε άλλο ξενοδοχείο. Με όλα αυτά πάντως που συμβαίνουν, θεωρώ ότι έχουν δίκιο όσοι λένε ότι είμαστε η χώρα των άκρων. Από τη μία δεν μπορούν να γεμίσουν με τίποτα τα ξενοδοχεία για το καλοκαίρι, κι από την άλλη δεν προλαβαίνουμε να μαζεύουμε καταγγελίες στο τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας.
Συντονισμός, έλεγχος, στρατηγική, κατεύθυνση, είναι λέξεις άγνωστες στο Υπουργείο Τουρισμού. Τελευταία, μάλιστα, διάβασα, ότι ο νυν υπουργός Κώστας Μαρκόπουλος δεν μιλάει ούτε λέξη στα αγγλικά. Μου φάνηκε απίστευτο πώς επέλεξαν έναν άνθρωπο χωρίς τα απαραίτητα προσόντα, για την προβολή της χώρας και την εκπροσώπηση του τουρισμού της σε όλες τις εκδηλώσεις. Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, αλλά σε αυτόν τον τομέα της τουριστικής ανάπτυξης τουλάχιστον, είμαστε χαμένοι από χέρι. Πρέπει να γίνει ένα θαύμα για να έρθουν τα πάνω-κάτω. Και δυστυχώς το Μεσσία δεν τον βλέπω εύκαιρο.
ΥΓ: Δεν είναι της παρούσης, αλλά όσοι θέλετε να μάθετε τι συνέβη με τις απειλές σε εμένα προσωπικά και το ICONS μπείτε στο dousis.blogspot.com, για να ενημερωθείτε. Η υπόθεση συνεχίζεται και βρίσκεται στα χέρια τη δικαιοσύνης. Σας ευχαριστώ όλους για τα μηνύματα και τη συμπαράστασή σας στο πρόσωπό μου.
Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009
Ο φόρος του αίματος
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ, ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ «Ο ΦΟΡΟΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ» ΣΤΟ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΟΡΑΤΟΥΣ BLOGGERS ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΟΡΑΤΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΔΟΥΣΗ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ ΨΕΥΤΟΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ, ΑΝΩΝΥΜΟΥΣ «ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΥΣ» ΚΑΙ ΨΕΥΤΟΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ BLOGGERS.
«Ο φόρος του αίματος», απόσπασμα από το άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη στο κυριακάτικο ΒΗΜΑ.
«… Ακόμη περισσότερο που η ένοπλη τρομοκρατία δεν είναι ανεξάρτητο φαινόμενο αλλά μέρος μιας ευρύτερης επιχείρησης τρομοκράτησης της ελληνικής κοινωνίας. Τα γκαζάκια και οι μολότοφ, οι απειλές και οι ύβρεις στο Διαδίκτυο, οι ξυλοδαρμοί, οι κουκούλες, οι σιδερογροθιές των αμφιθεάτρων, τα Καλάσνικοφ του «Επαναστατικού Αγώνα», όλοι μαζί και από κοινού συμμετέχουν στο ίδιο “επιχειρησιακό σχέδιο” που προσπαθεί να επιβάλλει διά της βίας στην ελληνική κοινωνία μια συγκεκριμένη αντίληψη. Την αντίληψη της άκρας Αριστεράς.
“Η κοινωνία γεννά τη βία” είπε προχθές στην τηλεόραση ο Αλαβάνος. Λάθος, αρχηγέ! Τη βία τη γεννά η άκρα Αριστερά. Πίσω από όλες τις βιαιοπραγίες των τελευταίων μηνών υπάρχει ένας αδιαμφισβήτητος κοινός παρονομαστής: οι δράστες ασπάζονται μια συγκεκριμένη ιδεολογία, υιοθετούν μιαν ορισμένη προβληματική και κινούνται από μια δεδομένη ανάγνωση της κοινωνίας. Δεν ψηφίζουν ΝΔ, ούτε τον Καρατζαφέρη. Δεν είναι “παπανδρεϊκοί”, ούτε εκσυγχρονιστές. Δεν προέρχονται από τη σοσιαλδημοκρατία, ούτε από τον φιλελευθερισμό.
Το ερώτημα είναι αν η κοινωνία αντιλαμβάνεται το μέγεθος της απειλής και αν είναι αποφασισμένη να την αντιμετωπίσει. Όπως και αν εκδηλώνεται. Με όποιο κόπο και με όποιο κόστος. Διότι όποιο και αν είναι το κόστος αυτό, πάντα θα παραμένει μικρότερο από το φόρο του αίματος και από το τίμημα της ελευθερίας».
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΣΗΕΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΜΜΕ
« Η Ενωσις Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών διακηρύσσει, για μια ακόμη φορά, την πίστη της στην ελευθεροτυπία ως ακρογωνιαίο λίθο της Δημοκρατίας και μάχεται για την ελεύθερη έκφραση και την ανεμπόδιστη διακίνηση των ιδεών και των ειδήσεων στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.
Την ίδια ώρα, το μέλλον της δημοσιογραφίας και των εργαζομένων πλήττεται από τη συγκέντρωση της ιδιοκτησίας και τη δημιουργία παγκοσμίων δικτύων ΜΜΕ, ενώ οι πιέσεις στους δημοσιογράφους, κατά την άσκηση του επαγγέλματός τους, πληθαίνουν επικίνδυνα.
Τις διακηρυγμένες αυτές αρχές για την Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου, επαναλαμβάνει για μια ακόμη φορά το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, που συνεδρίασε σήμερα και ασχολήθηκε διεξοδικά με τις πρόσφατες εξελίξεις, υπογραμμίζοντας την αταλάντευτη θέση του για την προάσπιση της δημοσιογραφικής λειτουργίας και της ελευθερίας της έκφρασης.
Οι απειλές, οι επιθέσεις και οι τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον δημοσιογράφων και ΜΜΕ, μόνο την υπόθεση της Δημοκρατίας και των κοινωνικών ελευθεριών δεν υπηρετούν.
Ταυτόχρονα, η κλιμάκωση των εξελίξεων αυτών, τον τελευταίο καιρό, και η στοχοποίηση δημοσιογράφων μέσα από κείμενα, δημοσιεύματα και άλλες επικοινωνιακές πρακτικές, αλλά και δολοφονικές επιθέσεις, επιχειρούν να εμφανίσουν ως αποκλειστικά υπεύθυνους, για την ποιότητα της ενημέρωσης τους δημοσιογράφους, απαλλάσσοντας προκλητικά την ιδιοκτησία των Μέσων, αφού επιδεικτικά δεν κάνουν έστω και την παραμικρή αναφορά για την εργοδοσία.
Οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι μάχονται καθημερινά για το δικαίωμα ενημέρωσης της κοινής γνώμης. Αυτούς όμως διάλεξαν να απειλήσουν και να στοχοποιήσουν αόρατες οργανώσεις, αόρατοι μπλόγκερς, ορατοί αρθρογράφοι.
Παρά τις αντιξοότητες και το κλίμα που επιχειρούν να διαμορφώσουν συγκεκριμένα κέντρα, οι δημοσιογράφοι δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν να υπηρετούν την αλήθεια και την υπεύθυνη πληροφόρηση του ελληνικού λαού, καλώντας όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς να καταδικάσουν και να απομονώσουν πολιτικά τους υπεύθυνους αυτών των επιλογών.
Δεν μπορεί να υπάρχει ελευθερία του Τύπου, αν οι δημοσιογράφοι ζουν κάτω από συνθήκες διαφθοράς, φτώχειας και φόβου, επειδή καλλιεργούνται από την εργοδοτική αυθαιρεσία, οδηγούν σε αυταρχικές επιλογές και τώρα επιτείνονται με άλλοθι την κρίση.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ»
Ο Νίκος Χατζηνικολάου από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Real FM μιλάει για «χέστες δημοσιογράφους» που λούφαξαν μετά την απειλή από τη «Σέχτα των Επαναστατών» και την επίθεση στο Alter.
Ο Γιάννης Πρετεντέρης εύστοχα κάνει λόγο για επιχείρηση τρομοκράτησης της ελληνικής κοινωνίας και καταλήγει τονίζοντας την αναγκαιότητα η κοινωνία να αντιληφθεί το μέγεθος της απειλής, ώστε να το αντιμετωπίσει.
Ο Σπύρος Χατζάρας κάνει λόγο για οργανωμένα τάγματα ανθρώπων που εκτελούν διατεταγμένες υπηρεσίες.
Ουσιαστικά, επιτέλους, οι δημοσιογράφοι της πρώτης γραμμής αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο που αρχίζει να περικυκλώνει την ελληνική κοινωνία. Επιτέλους, άνθρωποι των γραμμάτων αρχίζουν να κάνουν λόγο για φαινόμενα τρομοκράτησης της κοινωνίας από αυτούς που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία με λαθραία επικάλυψη ένα κομμάτι της άκρας Αριστεράς.
Νομίζω πως, πλέον, δεν θέλει πολλή σκέψη για να θέσουμε το απλό ερώτημα: φοβόμαστε σήμερα να πούμε τη γνώμη μας και να δηλώσουμε τη θέση μας για όλα τα φαινόμενα βίας και βανδαλισμού που συμβαίνουν γύρω μας; Φοβόμαστε να καταδικάσουμε αυτούς που προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν στα σπίτια, τα γραφεία και τις επιχειρήσεις μας; Αν υπάρχει φόβος, τότε υπάρχει θέμα δημοκρατίας και ελευθερίας της γνώμης στη χώρα μας.
Διαφωνεί κανείς με την άποψη ότι όταν δεν μπορεί να αρθρώσει γνώμη και λόγο τότε μπαίνει σε φάση αυτολογοκρισίας, άρα φασισμού και ολοκληρωτισμού;
Πρέπει να αποφασίσουμε∙ ή θα λουφάξουμε στις δουλειές, τα σπίτια και τους φίλους μας ή θα αρθρώσουμε λόγο και άποψη απέναντι σε αυτούς που πιστεύουν ότι κυβερνούν με βία, γκαζάκια, καλάσνικοφ και ρουκέτες.
Πρέπει να πάρουμε θέση όλοι και να αποφασίσουμε:
1) Αν είμαστε υπέρ της βίας και των επαναστατικών οργανώσεων που δρουν στην Ελλάδα.
2) Αν είμαστε υπέρ των απειλών και των ξυλοδαρμών φοιτητών και καθηγητών στα πανεπιστήμια από τους «κουκουλοφόρους».
3) Αν είμαστε υπέρ των ανώνυμων απειλών και των στοχοποιήσεων δημοσιογράφων στο διαδίκτυο.
Εγώ δηλώνω ευθέως ότι είμαι κατά και απέναντι. Πιστεύω πως η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα και εκτιμώ ότι ο λαός μπορεί να πάρει τις αποφάσεις που θα τον κάνουν να ζήσει καλύτερα.
Αν υπάρχουν κάποιοι όπως οι Άνεργοι Δημοσιογράφοι, ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ, το Παρατύπως κλπ. που έχουν διαφορετική γνώμη, να βγουν και να το πουν ευθέως, να υποστηρίξουν τις θέσεις τους και να κριθούν από την ελληνική κοινωνία. Η πλάκα και το παραμύθι τελείωσε.
Αν υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να είναι το γραφείο Τύπου ή τα φερέφωνα της τρομοκρατίας να το δηλώσουν υπεύθυνα και να μην κρύβονται πίσω από πρακτικές που θυμίζουν φασιστικές εποχές. Εξ ονόματος της Αριστεράς και των δημοκρατικών ελευθεριών προσπαθούν να καταλύσουν κάθε έννοια ελευθερίας. Το αστείο πρέπει να σταματήσει. Πέρασαν τα χρόνια και της χούντας και του εμφυλίου.
Όσοι θέλουν να το παίξουν μάγκες και να αυτοτοποθετούνται ως πολιτικό τμήμα των τρομοκρατών στην Ελλάδα σε μια προσπάθεια μαζικοποίησης, ας το κάνουν. Όμως ο εκπρόσωπος πρέπει να έχει όνομα, επάγγελμα και διεύθυνση, αλλιώς παίζει το ρόλο του προβοκάτορα, του χαφιέ, του φασίστα και του ανθρώπου των μυστικών υπηρεσιών.
ΥΓ1: Μήνυμα χωρίς χρέωση προς τις ομάδες ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ, Άνεργοι Δημοσιογράφοι και Παρατύπως. Δυστυχώς για εσάς, η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα όπου ο καθένας έχει την ιστορία του και τη διαδρομή του. Σύντομα θα γίνουν αποκαλύψεις για το ποιοι είσαστε, ποιοι σας πληρώνουν, ποια είναι τα αφεντικά σας και ποια διατεταγμένη υπηρεσία ακολουθείτε. Ζητήσατε την παρέμβαση της δικαιοσύνης και όλων των αρχών για εμένα και το Traveller’s ICONS. Τώρα που όλοι μαζί θα πάμε στη δικαιοσύνη, μυξοκλαίτε σαν τις «μωρές παρθένες». Τι φοβόσαστε; Μήπως μάθουμε πώς συντηρείστε; Από ποιον πληρώνεστε; Τι άλλες παράλληλες δουλειές κάνετε; Όπως λέτε, είσαστε αδιάφθοροι συνδικαλιστές και άνεργοι δημοσιογράφοι. Θα δούμε αν όλα αυτά είναι αλήθεια!!
ΥΓ2: Μήνυμα χωρίς χρέωση προς τη δημοσιογραφάρα των κεφτέδων και του κιμά, στο Παρατύπως. «Κι είναι ακριβώς γι΄ αυτούς τους λόγους που όλοι θα καταδικάσουμε με κάθε τρόπο την τρομοκρατική πρακτική του». Είναι το τελευταίο κομμάτι της ανακοίνωσης της συνδικαλιστικής οργάνωσης Παρατύπως στο ανώνυμο blog, όπου εκεί δημοσιεύουν τον οχετό των συκοφαντιών τους χωρίς όνομα συντάκτη και υπογραφή. Τι εννοείτε όταν λέτε με κάθε τρόπο; Έχετε μαζί με τα φιλαράκια σας το know-how της βίας και των δολοφονιών; Ποιοι είστε, η Καμόρα της «αριστεράς» και στέλνετε τέτοια μηνύματα; Τι κάλυψη έχετε για να μπορείτε έτσι ελεύθερα να στοχοποιείτε ανθρώπους; Τι σχέση έχει ο Μάο και το ΜΛ-ΚΚΕ με τον Χίτλερ και την πρακτική σας; Δεν σέβεστε την ιστορία ενός τίμιου κινήματος που λειτούργησε για δεκαετίες στα άκρα της Αριστεράς; Εγώ πίστευα πως απλά στοχοποιείτε ανθρώπους μέσα από τη διατεταγμένη υπηρεσία. Εσείς τώρα φροντίζετε να δίνετε εντολές εκτέλεσης συμβολαίων φορώντας το προσωπείο της Αριστεράς. Μην ανησυχείτε, ο ρόλος σας όπου να ‘ναι θα αποκαλυφθεί.
«Ο φόρος του αίματος», απόσπασμα από το άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη στο κυριακάτικο ΒΗΜΑ.
«… Ακόμη περισσότερο που η ένοπλη τρομοκρατία δεν είναι ανεξάρτητο φαινόμενο αλλά μέρος μιας ευρύτερης επιχείρησης τρομοκράτησης της ελληνικής κοινωνίας. Τα γκαζάκια και οι μολότοφ, οι απειλές και οι ύβρεις στο Διαδίκτυο, οι ξυλοδαρμοί, οι κουκούλες, οι σιδερογροθιές των αμφιθεάτρων, τα Καλάσνικοφ του «Επαναστατικού Αγώνα», όλοι μαζί και από κοινού συμμετέχουν στο ίδιο “επιχειρησιακό σχέδιο” που προσπαθεί να επιβάλλει διά της βίας στην ελληνική κοινωνία μια συγκεκριμένη αντίληψη. Την αντίληψη της άκρας Αριστεράς.
“Η κοινωνία γεννά τη βία” είπε προχθές στην τηλεόραση ο Αλαβάνος. Λάθος, αρχηγέ! Τη βία τη γεννά η άκρα Αριστερά. Πίσω από όλες τις βιαιοπραγίες των τελευταίων μηνών υπάρχει ένας αδιαμφισβήτητος κοινός παρονομαστής: οι δράστες ασπάζονται μια συγκεκριμένη ιδεολογία, υιοθετούν μιαν ορισμένη προβληματική και κινούνται από μια δεδομένη ανάγνωση της κοινωνίας. Δεν ψηφίζουν ΝΔ, ούτε τον Καρατζαφέρη. Δεν είναι “παπανδρεϊκοί”, ούτε εκσυγχρονιστές. Δεν προέρχονται από τη σοσιαλδημοκρατία, ούτε από τον φιλελευθερισμό.
Το ερώτημα είναι αν η κοινωνία αντιλαμβάνεται το μέγεθος της απειλής και αν είναι αποφασισμένη να την αντιμετωπίσει. Όπως και αν εκδηλώνεται. Με όποιο κόπο και με όποιο κόστος. Διότι όποιο και αν είναι το κόστος αυτό, πάντα θα παραμένει μικρότερο από το φόρο του αίματος και από το τίμημα της ελευθερίας».
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΣΗΕΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΜΜΕ
« Η Ενωσις Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών διακηρύσσει, για μια ακόμη φορά, την πίστη της στην ελευθεροτυπία ως ακρογωνιαίο λίθο της Δημοκρατίας και μάχεται για την ελεύθερη έκφραση και την ανεμπόδιστη διακίνηση των ιδεών και των ειδήσεων στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.
Την ίδια ώρα, το μέλλον της δημοσιογραφίας και των εργαζομένων πλήττεται από τη συγκέντρωση της ιδιοκτησίας και τη δημιουργία παγκοσμίων δικτύων ΜΜΕ, ενώ οι πιέσεις στους δημοσιογράφους, κατά την άσκηση του επαγγέλματός τους, πληθαίνουν επικίνδυνα.
Τις διακηρυγμένες αυτές αρχές για την Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου, επαναλαμβάνει για μια ακόμη φορά το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, που συνεδρίασε σήμερα και ασχολήθηκε διεξοδικά με τις πρόσφατες εξελίξεις, υπογραμμίζοντας την αταλάντευτη θέση του για την προάσπιση της δημοσιογραφικής λειτουργίας και της ελευθερίας της έκφρασης.
Οι απειλές, οι επιθέσεις και οι τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον δημοσιογράφων και ΜΜΕ, μόνο την υπόθεση της Δημοκρατίας και των κοινωνικών ελευθεριών δεν υπηρετούν.
Ταυτόχρονα, η κλιμάκωση των εξελίξεων αυτών, τον τελευταίο καιρό, και η στοχοποίηση δημοσιογράφων μέσα από κείμενα, δημοσιεύματα και άλλες επικοινωνιακές πρακτικές, αλλά και δολοφονικές επιθέσεις, επιχειρούν να εμφανίσουν ως αποκλειστικά υπεύθυνους, για την ποιότητα της ενημέρωσης τους δημοσιογράφους, απαλλάσσοντας προκλητικά την ιδιοκτησία των Μέσων, αφού επιδεικτικά δεν κάνουν έστω και την παραμικρή αναφορά για την εργοδοσία.
Οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι μάχονται καθημερινά για το δικαίωμα ενημέρωσης της κοινής γνώμης. Αυτούς όμως διάλεξαν να απειλήσουν και να στοχοποιήσουν αόρατες οργανώσεις, αόρατοι μπλόγκερς, ορατοί αρθρογράφοι.
Παρά τις αντιξοότητες και το κλίμα που επιχειρούν να διαμορφώσουν συγκεκριμένα κέντρα, οι δημοσιογράφοι δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν να υπηρετούν την αλήθεια και την υπεύθυνη πληροφόρηση του ελληνικού λαού, καλώντας όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς να καταδικάσουν και να απομονώσουν πολιτικά τους υπεύθυνους αυτών των επιλογών.
Δεν μπορεί να υπάρχει ελευθερία του Τύπου, αν οι δημοσιογράφοι ζουν κάτω από συνθήκες διαφθοράς, φτώχειας και φόβου, επειδή καλλιεργούνται από την εργοδοτική αυθαιρεσία, οδηγούν σε αυταρχικές επιλογές και τώρα επιτείνονται με άλλοθι την κρίση.
Ο Νίκος Χατζηνικολάου από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Real FM μιλάει για «χέστες δημοσιογράφους» που λούφαξαν μετά την απειλή από τη «Σέχτα των Επαναστατών» και την επίθεση στο Alter.
Ο Γιάννης Πρετεντέρης εύστοχα κάνει λόγο για επιχείρηση τρομοκράτησης της ελληνικής κοινωνίας και καταλήγει τονίζοντας την αναγκαιότητα η κοινωνία να αντιληφθεί το μέγεθος της απειλής, ώστε να το αντιμετωπίσει.
Ο Σπύρος Χατζάρας κάνει λόγο για οργανωμένα τάγματα ανθρώπων που εκτελούν διατεταγμένες υπηρεσίες.
Ουσιαστικά, επιτέλους, οι δημοσιογράφοι της πρώτης γραμμής αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο που αρχίζει να περικυκλώνει την ελληνική κοινωνία. Επιτέλους, άνθρωποι των γραμμάτων αρχίζουν να κάνουν λόγο για φαινόμενα τρομοκράτησης της κοινωνίας από αυτούς που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία με λαθραία επικάλυψη ένα κομμάτι της άκρας Αριστεράς.
Νομίζω πως, πλέον, δεν θέλει πολλή σκέψη για να θέσουμε το απλό ερώτημα: φοβόμαστε σήμερα να πούμε τη γνώμη μας και να δηλώσουμε τη θέση μας για όλα τα φαινόμενα βίας και βανδαλισμού που συμβαίνουν γύρω μας; Φοβόμαστε να καταδικάσουμε αυτούς που προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν στα σπίτια, τα γραφεία και τις επιχειρήσεις μας; Αν υπάρχει φόβος, τότε υπάρχει θέμα δημοκρατίας και ελευθερίας της γνώμης στη χώρα μας.
Διαφωνεί κανείς με την άποψη ότι όταν δεν μπορεί να αρθρώσει γνώμη και λόγο τότε μπαίνει σε φάση αυτολογοκρισίας, άρα φασισμού και ολοκληρωτισμού;
Πρέπει να αποφασίσουμε∙ ή θα λουφάξουμε στις δουλειές, τα σπίτια και τους φίλους μας ή θα αρθρώσουμε λόγο και άποψη απέναντι σε αυτούς που πιστεύουν ότι κυβερνούν με βία, γκαζάκια, καλάσνικοφ και ρουκέτες.
Πρέπει να πάρουμε θέση όλοι και να αποφασίσουμε:
1) Αν είμαστε υπέρ της βίας και των επαναστατικών οργανώσεων που δρουν στην Ελλάδα.
2) Αν είμαστε υπέρ των απειλών και των ξυλοδαρμών φοιτητών και καθηγητών στα πανεπιστήμια από τους «κουκουλοφόρους».
3) Αν είμαστε υπέρ των ανώνυμων απειλών και των στοχοποιήσεων δημοσιογράφων στο διαδίκτυο.
Εγώ δηλώνω ευθέως ότι είμαι κατά και απέναντι. Πιστεύω πως η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα και εκτιμώ ότι ο λαός μπορεί να πάρει τις αποφάσεις που θα τον κάνουν να ζήσει καλύτερα.
Αν υπάρχουν κάποιοι όπως οι Άνεργοι Δημοσιογράφοι, ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ, το Παρατύπως κλπ. που έχουν διαφορετική γνώμη, να βγουν και να το πουν ευθέως, να υποστηρίξουν τις θέσεις τους και να κριθούν από την ελληνική κοινωνία. Η πλάκα και το παραμύθι τελείωσε.
Αν υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να είναι το γραφείο Τύπου ή τα φερέφωνα της τρομοκρατίας να το δηλώσουν υπεύθυνα και να μην κρύβονται πίσω από πρακτικές που θυμίζουν φασιστικές εποχές. Εξ ονόματος της Αριστεράς και των δημοκρατικών ελευθεριών προσπαθούν να καταλύσουν κάθε έννοια ελευθερίας. Το αστείο πρέπει να σταματήσει. Πέρασαν τα χρόνια και της χούντας και του εμφυλίου.
Όσοι θέλουν να το παίξουν μάγκες και να αυτοτοποθετούνται ως πολιτικό τμήμα των τρομοκρατών στην Ελλάδα σε μια προσπάθεια μαζικοποίησης, ας το κάνουν. Όμως ο εκπρόσωπος πρέπει να έχει όνομα, επάγγελμα και διεύθυνση, αλλιώς παίζει το ρόλο του προβοκάτορα, του χαφιέ, του φασίστα και του ανθρώπου των μυστικών υπηρεσιών.
ΥΓ1: Μήνυμα χωρίς χρέωση προς τις ομάδες ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ, Άνεργοι Δημοσιογράφοι και Παρατύπως. Δυστυχώς για εσάς, η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα όπου ο καθένας έχει την ιστορία του και τη διαδρομή του. Σύντομα θα γίνουν αποκαλύψεις για το ποιοι είσαστε, ποιοι σας πληρώνουν, ποια είναι τα αφεντικά σας και ποια διατεταγμένη υπηρεσία ακολουθείτε. Ζητήσατε την παρέμβαση της δικαιοσύνης και όλων των αρχών για εμένα και το Traveller’s ICONS. Τώρα που όλοι μαζί θα πάμε στη δικαιοσύνη, μυξοκλαίτε σαν τις «μωρές παρθένες». Τι φοβόσαστε; Μήπως μάθουμε πώς συντηρείστε; Από ποιον πληρώνεστε; Τι άλλες παράλληλες δουλειές κάνετε; Όπως λέτε, είσαστε αδιάφθοροι συνδικαλιστές και άνεργοι δημοσιογράφοι. Θα δούμε αν όλα αυτά είναι αλήθεια!!
ΥΓ2: Μήνυμα χωρίς χρέωση προς τη δημοσιογραφάρα των κεφτέδων και του κιμά, στο Παρατύπως. «Κι είναι ακριβώς γι΄ αυτούς τους λόγους που όλοι θα καταδικάσουμε με κάθε τρόπο την τρομοκρατική πρακτική του». Είναι το τελευταίο κομμάτι της ανακοίνωσης της συνδικαλιστικής οργάνωσης Παρατύπως στο ανώνυμο blog, όπου εκεί δημοσιεύουν τον οχετό των συκοφαντιών τους χωρίς όνομα συντάκτη και υπογραφή. Τι εννοείτε όταν λέτε με κάθε τρόπο; Έχετε μαζί με τα φιλαράκια σας το know-how της βίας και των δολοφονιών; Ποιοι είστε, η Καμόρα της «αριστεράς» και στέλνετε τέτοια μηνύματα; Τι κάλυψη έχετε για να μπορείτε έτσι ελεύθερα να στοχοποιείτε ανθρώπους; Τι σχέση έχει ο Μάο και το ΜΛ-ΚΚΕ με τον Χίτλερ και την πρακτική σας; Δεν σέβεστε την ιστορία ενός τίμιου κινήματος που λειτούργησε για δεκαετίες στα άκρα της Αριστεράς; Εγώ πίστευα πως απλά στοχοποιείτε ανθρώπους μέσα από τη διατεταγμένη υπηρεσία. Εσείς τώρα φροντίζετε να δίνετε εντολές εκτέλεσης συμβολαίων φορώντας το προσωπείο της Αριστεράς. Μην ανησυχείτε, ο ρόλος σας όπου να ‘ναι θα αποκαλυφθεί.
Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009
Η απάντησή μου στους επαγγελματίες του στιγματισμού και των ταγμάτων «κουκουλοφόρων» συνδικαλιστών και ανώνυμων ψευτοδημοσιογράφων.
Οι οργανωμένες συμμορίες των δολοφόνων που έχουν κάνει επιστήμη το στιγματισμό, τη στοχοποίηση και την αλητεία μέσω ανώνυμων κουκουλοφόρων ψευτοδημοσιογράφων και τρομοκρατών ψευτοσυνδικαλιστών χτυπούν μανιασμένα εδώ και 2 μήνες το Traveller’s ICONS και εμένα προσωπικά. Το ερώτημα είναι γιατί; Πού τους ενοχλήσαμε; Σε ποιανού το μάτι μπήκαμε; Ποια είναι τα στραβά που ενόχλησαν; Στην επιστολή παρακάτω θα προσπαθήσουμε να ρίξουμε φως σε αυτή την ιστορία.
Υπάρχουν άνθρωποι που πάνω στην απελπισία, την οργή, τη θλίψη και το μίσος τους είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα. Να σκοτώσουν, τα προπηλακίσουν, τα στιγματίσουν. Πιστεύω, κι έχω στοιχεία ακράδαντα, ότι ένα από τα υποψήφια θύματά τους είμαι κι εγώ. Στοχοποιούμαι και προπηλακίζομαι από οργανωμένα τάγματα «κουκουλοφόρων» που εντέχνως χρησιμοποιούν το προσωπείο του συνδικαλισμού και της αριστεράς για να τρομοκρατήσουν και να προβοκάρουν.
Θέτω ένα απλό ερώτημα: στο πέρασμα των αιώνων τα αριστερά κινήματα σε όλο τον κόσμο με αυτόν τον τρόπο πετυχαίνουν τους σκοπούς τους; Άντε και να πιστέψουμε ότι είναι στην άκρα αριστερά, στο χώρο της αντιεξουσιαστικής νεολαίας. Υπάρχει περίπτωση ποτέ να επιτύχουν τον σκοπό τους όταν οι καταγγελίες τους βασίζονται σε συκοφαντίες; Είναι δυνατόν να μπορείς να υπερασπιστείς τα δίκαια των αδυνάτων χρησιμοποιώντας τα σύνεργα του πλαστογράφου; Ποιος ο λόγος να στιγματίσουν και να παραπληροφορήσουν νέα παιδιά στήνοντας «εικονικά» δικαστήρια χωρίς να αποδεικνύουν, έστω στοιχειωδώς, τους όποιους αφορισμούς;
Γιατί άραγε δεν διατύπωσαν έστω και ένα αίτημα; Γιατί άραγε δεν συγκάλεσαν συνέλευση εργαζομένων για να ακούσουν τα παράπονά τους; Γιατί στην τελική, ενώ βγήκα να τους μιλήσω και να κάνω διάλογο μαζί τους, δεν δέχτηκαν την οποιαδήποτε συζήτηση; Μπορεί κάποιος να κερδίσει τη συμπάθεια του όποιου εργαζόμενου όταν έχει απέναντί του έναν άνθρωπο που απαξιώνει με τέτοιο τρόπο τις διευθύνσεις και την εργοδοσία;
Επειδή δεν το καταλαβαίνω, σε μια συνδικαλιστική διεκδίκηση ο στόχος δεν είναι ο εργαζόμενος να κερδίσει περισσότερα από την επιχείρησή του; Ο στόχος είναι να πείσουμε εργαζομένους, κοινωνία, φίλους, οικογένεια και συνεργάτες ότι ο Δούσης είναι κάθαρμα, άρα μην συνεργάζεστε με το Traveller’s ICONS; Ποιος κερδίζει από αυτό;
ΟΚ, στιγματίζουμε τον επιχειρηματία και ο στόχος μας είναι να τον καταστρέψουμε. Το ότι θα μείνουν 40 άνθρωποι άνεργοι ποιους ωφελεί; Είναι δεδομένο και το καταλάβαμε όλοι ότι η προσπάθειά σας ήταν αυτή. Κάνατε ότι ακριβώς και ο Γκέμπελς στο ναζιστικό καθεστώς του Χίτλερ. Παραπληροφόρηση, προπηλακισμός, εξόντωση. Η απόλυτη επιστήμη του ολοκληρωτισμού και του φασισμού.
Τι περιμένατε; Να κάτσουμε και να μας διαλύσετε; Λογικό ήταν να γίνουμε όλοι μια γροθιά, εργοδοσία, διεύθυνση και εργαζόμενοι, και να αντισταθούμε στα όποια σχέδια των χορηγών σας. Λέω «χορηγός», διότι δεν μου βγαίνει διαφορετικά. Αποκλείεται να σκέφτηκαν κάποιοι από μόνοι τους να τρομοκρατήσουν εμένα και το ICONS. Σίγουρα κάποιος άλλος σας έχει βάλει. Το ποιος αργά ή γρήγορα ή θα το ομολογήσετε οι ίδιοι ή θα αναγκαστείτε να το πείτε στη δικαιοσύνη.
Το μόνο καλό που βγήκε από όλη αυτή την ιστορία είναι ότι άθελά σας κάνατε μια εταιρεία να γίνει μια γροθιά. Εμένα με κάνατε να πλησιάσω πιο πολύ τους συνεργάτες μου κι εκείνους να ανταποκριθούν. Θα μπορούσε να γίνει αυτό αν οι αλητείες που γράφατε ήταν αληθινές; Σας είχαν παραπληροφορήσει κάποιοι ανόητοι ότι το ICONS θέλει μια σπίθα για να ανατιναχθεί. Μας περάσατε για εύκολο στόχο. Δεν μπορέσατε δυστυχώς να διακρίνετε την παραπληροφόρηση διότι απλά ζείτε μέσα σε αυτή. Λίγο υποψιασμένοι να ήσασταν θα καταλαβαίνατε την παγίδα στην οποία πέφτετε. Το μίσος ποτέ δεν οδήγησε σε σωστές αποφάσεις και κρίσεις. Μακάρι να είχατε το θάρρος να βγείτε και να ζητήσετε συγγνώμη για όλα αυτά που διαπράξατε. Αυτό τουλάχιστον θα σας ξεχώριζε και θα με έκανε να πιστέψω ότι τα κίνητρά σας ήταν συνδικαλιστικά και εργατικά. Όπως και να έχουν τα πράγνατα, σας ευχαριστούμε για τη δυνατότητα που μας δώσατε να δούμε ο ένας τον άλλο λιγότερο επαγγελματικά και πιο πολύ ανθρώπινα. Αυτό, μάγκες, σας το χρωστάω.
Υπάρχουν άνθρωποι που πάνω στην απελπισία, την οργή, τη θλίψη και το μίσος τους είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα. Να σκοτώσουν, τα προπηλακίσουν, τα στιγματίσουν. Πιστεύω, κι έχω στοιχεία ακράδαντα, ότι ένα από τα υποψήφια θύματά τους είμαι κι εγώ. Στοχοποιούμαι και προπηλακίζομαι από οργανωμένα τάγματα «κουκουλοφόρων» που εντέχνως χρησιμοποιούν το προσωπείο του συνδικαλισμού και της αριστεράς για να τρομοκρατήσουν και να προβοκάρουν.
Θέτω ένα απλό ερώτημα: στο πέρασμα των αιώνων τα αριστερά κινήματα σε όλο τον κόσμο με αυτόν τον τρόπο πετυχαίνουν τους σκοπούς τους; Άντε και να πιστέψουμε ότι είναι στην άκρα αριστερά, στο χώρο της αντιεξουσιαστικής νεολαίας. Υπάρχει περίπτωση ποτέ να επιτύχουν τον σκοπό τους όταν οι καταγγελίες τους βασίζονται σε συκοφαντίες; Είναι δυνατόν να μπορείς να υπερασπιστείς τα δίκαια των αδυνάτων χρησιμοποιώντας τα σύνεργα του πλαστογράφου; Ποιος ο λόγος να στιγματίσουν και να παραπληροφορήσουν νέα παιδιά στήνοντας «εικονικά» δικαστήρια χωρίς να αποδεικνύουν, έστω στοιχειωδώς, τους όποιους αφορισμούς;
Γιατί άραγε δεν διατύπωσαν έστω και ένα αίτημα; Γιατί άραγε δεν συγκάλεσαν συνέλευση εργαζομένων για να ακούσουν τα παράπονά τους; Γιατί στην τελική, ενώ βγήκα να τους μιλήσω και να κάνω διάλογο μαζί τους, δεν δέχτηκαν την οποιαδήποτε συζήτηση; Μπορεί κάποιος να κερδίσει τη συμπάθεια του όποιου εργαζόμενου όταν έχει απέναντί του έναν άνθρωπο που απαξιώνει με τέτοιο τρόπο τις διευθύνσεις και την εργοδοσία;
Επειδή δεν το καταλαβαίνω, σε μια συνδικαλιστική διεκδίκηση ο στόχος δεν είναι ο εργαζόμενος να κερδίσει περισσότερα από την επιχείρησή του; Ο στόχος είναι να πείσουμε εργαζομένους, κοινωνία, φίλους, οικογένεια και συνεργάτες ότι ο Δούσης είναι κάθαρμα, άρα μην συνεργάζεστε με το Traveller’s ICONS; Ποιος κερδίζει από αυτό;
ΟΚ, στιγματίζουμε τον επιχειρηματία και ο στόχος μας είναι να τον καταστρέψουμε. Το ότι θα μείνουν 40 άνθρωποι άνεργοι ποιους ωφελεί; Είναι δεδομένο και το καταλάβαμε όλοι ότι η προσπάθειά σας ήταν αυτή. Κάνατε ότι ακριβώς και ο Γκέμπελς στο ναζιστικό καθεστώς του Χίτλερ. Παραπληροφόρηση, προπηλακισμός, εξόντωση. Η απόλυτη επιστήμη του ολοκληρωτισμού και του φασισμού.
Τι περιμένατε; Να κάτσουμε και να μας διαλύσετε; Λογικό ήταν να γίνουμε όλοι μια γροθιά, εργοδοσία, διεύθυνση και εργαζόμενοι, και να αντισταθούμε στα όποια σχέδια των χορηγών σας. Λέω «χορηγός», διότι δεν μου βγαίνει διαφορετικά. Αποκλείεται να σκέφτηκαν κάποιοι από μόνοι τους να τρομοκρατήσουν εμένα και το ICONS. Σίγουρα κάποιος άλλος σας έχει βάλει. Το ποιος αργά ή γρήγορα ή θα το ομολογήσετε οι ίδιοι ή θα αναγκαστείτε να το πείτε στη δικαιοσύνη.
Το μόνο καλό που βγήκε από όλη αυτή την ιστορία είναι ότι άθελά σας κάνατε μια εταιρεία να γίνει μια γροθιά. Εμένα με κάνατε να πλησιάσω πιο πολύ τους συνεργάτες μου κι εκείνους να ανταποκριθούν. Θα μπορούσε να γίνει αυτό αν οι αλητείες που γράφατε ήταν αληθινές; Σας είχαν παραπληροφορήσει κάποιοι ανόητοι ότι το ICONS θέλει μια σπίθα για να ανατιναχθεί. Μας περάσατε για εύκολο στόχο. Δεν μπορέσατε δυστυχώς να διακρίνετε την παραπληροφόρηση διότι απλά ζείτε μέσα σε αυτή. Λίγο υποψιασμένοι να ήσασταν θα καταλαβαίνατε την παγίδα στην οποία πέφτετε. Το μίσος ποτέ δεν οδήγησε σε σωστές αποφάσεις και κρίσεις. Μακάρι να είχατε το θάρρος να βγείτε και να ζητήσετε συγγνώμη για όλα αυτά που διαπράξατε. Αυτό τουλάχιστον θα σας ξεχώριζε και θα με έκανε να πιστέψω ότι τα κίνητρά σας ήταν συνδικαλιστικά και εργατικά. Όπως και να έχουν τα πράγνατα, σας ευχαριστούμε για τη δυνατότητα που μας δώσατε να δούμε ο ένας τον άλλο λιγότερο επαγγελματικά και πιο πολύ ανθρώπινα. Αυτό, μάγκες, σας το χρωστάω.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ – ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ STORY Ε.Ε. ΚΑΙ ΤΟΥ TRAVELLER’S ICONS ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΟΥ ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΗΤΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑΓΜΑΤΑ «ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΩΝ», «ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ» ΚΑΙ ΑΝΩΝΥΜΩΝ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΩΝ ΨΕΥΤΟΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ.
Από τις αρχές του Φεβρουαρίου γίναμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς και απίστευτης επίθεσης προπηλακισμού και στιγματισμού από οργανωμένα τάγματα χαφιέδων, «κουκουλοφόρων» και ανώνυμων «συνδικαλιστών» απέναντι στους εργαζόμενους του Traveller’s ICONS και του εκδότη μας Τάσου Δούση.
Μετά την επίθεση στον τηλεοπτικό σταθμό ALTER και με στοιχεία που έχουμε στην κατοχή μας, πιστεύουμε ακράδαντα ότι πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο στοχοποίησης, στιγματισμού και εξόντωσης του Τάσου Δούση, του ICONS και των εργαζομένων. Στην ουσία, μιλάμε για τάγματα εφόδου σε διατεταγμένη υπηρεσία τρομοκράτησης όλων των ανθρώπων που εργάζονται στην εταιρεία, με απώτερο σκοπό την πλήρη απαξίωση στους φίλους, τους συνεργάτες, τις οικογένειές μας και πιο μαζικά στη συνείδηση του απλού κόσμου, των πολιτών που στηρίζουν τις προσπάθειες και το έργο μας.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ STORY E.E. ΠΟΥ ΕΚΔΙΔΕΙ ΤΟ TRAVELLER’S ICONS ΚΙ ΑΛΛΟΥΣ ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ ΟΔΗΓΟΥΣ, ΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΩΝ ΑΝΩΝΥΜΩΝ BLOGGERS, ΠΟΥ ΦΟΡΑΝΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΚΡΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΤΩΝ «ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΩΝ».
ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΣ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ 40 ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΚ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ 6 ΜΕ ΔΕΛΤΙΟ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΜΕ «ΜΑΥΡΑ» ΧΡΗΜΑΤΑ.
Πληρωνόμαστε όλοι κάθε 1η του μηνός χωρίς ούτε μία ημέρα καθυστέρησης στα 4 χρόνια του ICONS. Ακόμη και τώρα, μέσα στην οικονομική κρίση που ταλανίζει την Ελλάδα, τα Χριστούγεννα πληρωθήκαμε κανονικά τα δώρα μας (και οι εργαζόμενοι με μπλοκάκια) και πήραμε extra bonus για όλους μας 100 ευρώ.
Ο Τάσος Δούσης και η Διεύθυνση της STORY E.E. με το που ξέσπασε η οικονομική κρίση μάς ενημέρωσαν όλους σε μια ευρεία σύσκεψη ότι κανένας εργαζόμενος δεν έχει να φοβάται για τη θέση του και το μισθό του. Μάλιστα, προανήγγειλαν 3 νέα projects για το 2009 και το 2010, που έχουν να κάνουν με τη συμπλήρωση 12 νέων θέσεων εργασίας.
Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι η εταιρεία που εργαζόμαστε δεν χρωστά ούτε ένα ευρώ στο ΙΚΑ, το ΤΣΕΠΕΑΘ, το αγγελιόσημο, την Εφορία, το ΦΠΑ, στις Τράπεζες και στους προμηθευτές της. Στα 4 χρόνια της μικρής ιστορίας μας έχουμε ελεγχθεί 2 φορές από την Επιθεώρηση Εργασίας και 1 φορά από την Εφορία. Ποτέ κανένας εργαζόμενος, που έχει περάσει από την εταιρεία μας, δεν μας έχει καταγγείλει σε κάποιον επίσημο φορέα, συνδικαλιστικό ή κρατικό, για όλες αυτές τις συκοφαντίες και τις ψευτιές που γράφονται για το περιοδικό στο οποίο δουλεύουμε.
Το Traveller’s ICONS και όλες οι δραστηριότητες της εταιρείας STORY E.E. πρόσφατα μετακόμισαν σε ένα υπερσύγχρονο κτήριο στη Μεταμόρφωση και οι συνθήκες εργασίας για όλους μας είναι κάτι παραπάνω από καλές όπως, άλλωστε, διαπίστωσε κι ένα κλιμάκιο της συνδικαλιστικής οργάνωσης του ΠΑΜΕ την παραμονή της απεργίας των δημοσιογράφων.
ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13 ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΣΤΙΣ 19:00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΑΣ.
Στις 19:00 το απόγευμα μια ομάδα ψευτοδημοσιογράφων «συνδικαλιστών» μπήκε οργανωμένα μέσα στην εταιρεία μας, δήθεν για να μοιράσει φυλλάδια με καταγγελίες εργαζομένων που δούλευαν παλαιότερα στο Traveller’s ICONS. Ο στόχος τους ήταν, προφανώς, να τσεκάρουν τα μέτρα ασφαλείας της εταιρείας κι όλους τους χώρους στους οποίους δουλεύουν τα τμήματα της STORY Ε.Ε. Με πρωτοφανή αναίδεια και ύφος τραμπούκων άρχισαν να μας ρωτάνε γιατί δουλεύουμε στη συγκεκριμένη εταιρεία που «καταστρατηγεί» το 8ωρο και γιατί δεν σηκωνόμαστε να φύγουμε. Με απίστευτο θράσος μάς χαρακτήρισαν ελαστικούς, άσχετους, δουλικούς, πατροναρισμένους, δοτούς. Υποθετικά, αυτοί οι «συνδικαλιστές» πάλευαν για τα δικαιώματά μας!!! Μιλούσαν εκ μέρους μας και συγχρόνως μας «έφτυναν» μέσα στο χώρο εργασίας μας, χωρίς να νοιάζονται στο ελάχιστο ποιες είναι οι πραγματικές συνθήκες στο ICONS και χωρίς να μας ρωτήσουν, ούτε από περιέργεια, αν αντιμετωπίζουμε κάποια προβλήματα με την εργοδοσία. Μέχρι και χθες το βράδυ γελούσαμε με όλη αυτή την κατάσταση. Θεωρούσαμε ότι πρόκειται για γραφικούς και ηλίθιους. Είχαμε ενημερωθεί για τον βρόμικο πόλεμο και το στιγματισμό που δεχόταν ο εκδότης μας, αλλά με τη σύμφωνη γνώμη του Τάσου Δούση και της συνέλευσης, αποφασίσαμε να μην δώσουμε συνέχεια στις ανώνυμες απειλές και αλητείες.
ΜΕΤΑ ΤΗ ΧΘΕΣΙΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ, ΟΜΩΣ, ΣΤΟΝ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ALTER, ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΑΜΕ ΠΛΕΟΝ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΧΑΒΑΛΕ ΚΑΙ ΠΛΑΚΑ. ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ, ΣΕ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΞΕΓΥΜΝΩΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΟΛΩΝ ΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΟΥΣ.
Δηλώνουμε υπεύθυνα ότι θεωρούμε ηθικούς αυτουργούς για ό,τι συμβεί σε εμάς, την εταιρεία STORY E.E. και το Traveller’s ICΟNS του Τάσου Δούση, τους «κουκουλοφόρους» ανώνυμους «συνδικαλιστές» και ψευτοδημοσιογράφους των γραφείων τύπου και υποστήριξης της ένοπλης βίας και της τρομοκρατίας.
Δηλώνουμε ενωμένοι σαν μια γροθιά για να αντιμετωπίσουμε και να τρομοκρατήσουμε εμείς τους ψευτοτρομοκράτες. Είχαν την ψευδαίσθηση ότι με την οργανωμένη παραπληροφόρηση θα μπορούσαν να μας κάμψουν, να μας διαλύσουν, να μας εξοντώσουν και να μας σβήσουν από το χάρτη. Θα μας βρουν όλους απέναντί τους.
Επειδή έχουμε βάσιμα στοιχεία και υποψίες ότι κινδυνεύει η ζωή μας από τα τάγματα εφόδου των ανώνυμων «κουκουλοφόρων»:
Ζητούμε την άμεση παρέμβαση και στήριξη της ΕΣΗΕΑ, της ΕΣΠΗΤ και όλων των νόμιμων συνδικαλιστικών φορέων και οργανώσεων, που παλεύουν πραγματικά για το δίκιο των εργαζομένων.
Ζητούμε την άμεση παρέμβαση του Εισαγγελέα, του Κράτους και της Αστυνομίας για τη διαλεύκανση και την αποκάλυψη όλων αυτών που κρύβονται πίσω από τα ανώνυμα χτυπήματα.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους σε όλα τα ΜΜΕ της χώρας να περιθωριοποιήσουν, να καταγγείλουν και να τσακίσουν τους ανώνυμους ψευτοδημοσιογράφους «κουκουλοφόρους» που κρύβονται πίσω από τα blogs anergoidimosiografoi, katalispiesiea, paratypos.
Εμείς, απέναντι στην οργανωμένη ανωνυμία, απαντάμε με τα ονόματα και τις υπογραφές μας. Στη δημοσιογραφία δεν χωράνε ούτε κουκούλες ούτε και πλαστοί δημοσιογράφοι.
ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ TRAVELLER’S ICONS
Η ζωή είναι ωραία!
Πολύχρωμα λαμπιόνια, χαμογελαστά και φωτεινά πρόσωπα, στολισμένες βιτρίνες. Θυμάμαι πως στο πατρικό μου στο Αιγάλεω ό,τι κι αν γινόταν, όση γκρίνια και φτώχεια κι αν συσσωρεύαμε, οι γιορτές των Χριστουγέννων ήταν ιερές και γι’ αυτό τις περιμέναμε με τρομερή ανυπομονησία. Ξέραμε ότι το σπίτι θα γεμίσει με μικρά και μεγάλα δώρα, ότι η μάνα θα μας μαγειρέψει ό,τι λαχταριστό στερηθήκαμε τους προηγούμενους μήνες και η κουζίνα θα μοσχοβολούσε από τους κουραμπιέδες, τα μελομακάρονα, τις δίπλες και το σαραγλί. Θέλαμε να υποδεχτούμε τον καινούριο χρόνο με θετικότητα και νέες δυνάμεις. Η ελπίδα ήταν ότι κάτι καλό θα συμβεί στην οικογένειά μας.
Φέτος δεν μπορώ να καταλάβω τι έχει συμβεί. Η αισιοδοξία έχει «εκτελεστεί». Ο καινούριος χρόνος, το 2009, έρχεται γεμάτος κακία, αρρώστιες και ταλαιπωρίες. Όλοι μιλούν για την καταστροφή που θα έρθει μετά τις γιορτές. Τέτοια απαισιοδοξία, μιζέρια και εγκατάλειψη δεν έχω ξαναδεί σε όλη μου τη ζωή. Φτάσανε το λαό στα πρόθυρα της νευρικού κλονισμού, τον έχουν εγκαταλείψει στο καράβι της απελπισίας και στη θάλασσα της απογοήτευσης. Ανοίγεις την τηλεόραση και το ραδιόφωνο και νομίζεις ότι βρίσκεσαι στο Ιράκ. Οικονομική κρίση, απολύσεις, δολοφονίες και, το κερασάκι στην τούρτα, συγκρούσεις της νεολαίας και της Αστυνομίας σε όλους τους νομούς της χώρας.
Μαζί με όλα αυτά πολιτική ισοπέδωση σε όλα τα επίπεδα, σπέκουλα για τη δολοφονία ενός δεκαπεντάχρονου και εκτέλεση με συνοπτικές διαδικασίες του συνόλου της Ελληνικής Αστυνομίας. Φωτιές, μολότοφ, εμπρησμοί και οι πολίτες να παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους λες κι είμαστε στο Λος Άντζελες των ΗΠΑ.
Οι άνθρωποι θα φτάσου σε σημείο να έχουν πιστόλια στα σπίτια τους, για να συγκρουστούν με οποιονδήποτε θελήσει να τους καταστρέψει την περιουσία ή να τους αφαιρέσει τη ζωή. Ψυχολογία μηδέν. Προσπαθούμε να πιαστούμε από κάπου και δεν μπορούμε. Ένας λαός που παραδοσιακά βρισκόταν στο κέντρο, οδηγείται στα άκρα. Θέλεις να δεις αντιστροφή του κλίματος και δεν τα καταφέρνεις. Κάτι θα συμβεί που θα σε κρατάει πίσω. Αναρωτιέμαι αν σαν ελληνική κοινωνία έχουμε ξύσει τον πάτο του βαρελιού ή όχι. Πόσο κάτω να πάμε ακόμη;
Προσωπικά αρνούμαι να μπω σε αυτό το τριπάκι. Το μόνο που μπορώ να κάνω και να σας προτείνω είναι το trip του ταξιδιού. Από τη φύση μου δεν είμαι ο πλέον αισιόδοξος άνθρωπος στη Γη, αλλά, αφού κατάφεραν να με κάνουν να κλείσω την τηλεόραση, νομίζω πως πρέπει κι εσείς να κάνετε το ίδιο. Αγνοήστε τους. Μιλάνε για οικονομική κρίση αυτοί που έμαθαν στο εύκολο κέρδος, στα δανεικά και στις κάρτες. Αυτοί που έμαθαν να προσαρμόζουν τις ανάγκες τους όχι ανάλογα με την τσέπη του παντελονιού τους, αλλά με το όριο της κάρτας. Τώρα θα μάθουν να ζουν με αυτά που έχουν.
Είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι όλη αυτή η κρίση που περνάμε θα λειτουργήσει προς όφελος των υγιώς σκεπτόμενων ανθρώπων. Μια χαρά μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς να υπερκαταναλώνουμε άσκοπα και άδικα.
Στην τελική, οι τιμές θα γίνουν πιο λογικές και το περιθώριο του κέρδους δεν θα είναι η αισχροκέρδεια. Οι αντιεπαγγελματίες θα πάνε σπίτι τους και θα επιβιώσουν αυτοί που πιστεύουν στη φιλοσοφία του value for money. Θα πληρώνουμε γι’ αυτά που αξίζουν κι όχι γι’ αυτά που κάποιοι νομίζουν ότι αξίζουν.
Και θέλω και μπορώ να δω με αισιοδοξία το 2009. Πιστεύω ότι θα είναι ένας χρόνος αλλαγών, αλλά με τίποτα δεν μπορούν να με πείσουν ότι θα καταστραφεί το σύμπαν. Ταξιδέψτε, χαλαρώστε, αγαπήστε, νιώστε, ερωτευτείτε, γευτείτε. Η ζωή είναι ωραία… μην το ξεχνάτε!
Καλές γιορτές
Φέτος δεν μπορώ να καταλάβω τι έχει συμβεί. Η αισιοδοξία έχει «εκτελεστεί». Ο καινούριος χρόνος, το 2009, έρχεται γεμάτος κακία, αρρώστιες και ταλαιπωρίες. Όλοι μιλούν για την καταστροφή που θα έρθει μετά τις γιορτές. Τέτοια απαισιοδοξία, μιζέρια και εγκατάλειψη δεν έχω ξαναδεί σε όλη μου τη ζωή. Φτάσανε το λαό στα πρόθυρα της νευρικού κλονισμού, τον έχουν εγκαταλείψει στο καράβι της απελπισίας και στη θάλασσα της απογοήτευσης. Ανοίγεις την τηλεόραση και το ραδιόφωνο και νομίζεις ότι βρίσκεσαι στο Ιράκ. Οικονομική κρίση, απολύσεις, δολοφονίες και, το κερασάκι στην τούρτα, συγκρούσεις της νεολαίας και της Αστυνομίας σε όλους τους νομούς της χώρας.
Μαζί με όλα αυτά πολιτική ισοπέδωση σε όλα τα επίπεδα, σπέκουλα για τη δολοφονία ενός δεκαπεντάχρονου και εκτέλεση με συνοπτικές διαδικασίες του συνόλου της Ελληνικής Αστυνομίας. Φωτιές, μολότοφ, εμπρησμοί και οι πολίτες να παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους λες κι είμαστε στο Λος Άντζελες των ΗΠΑ.
Οι άνθρωποι θα φτάσου σε σημείο να έχουν πιστόλια στα σπίτια τους, για να συγκρουστούν με οποιονδήποτε θελήσει να τους καταστρέψει την περιουσία ή να τους αφαιρέσει τη ζωή. Ψυχολογία μηδέν. Προσπαθούμε να πιαστούμε από κάπου και δεν μπορούμε. Ένας λαός που παραδοσιακά βρισκόταν στο κέντρο, οδηγείται στα άκρα. Θέλεις να δεις αντιστροφή του κλίματος και δεν τα καταφέρνεις. Κάτι θα συμβεί που θα σε κρατάει πίσω. Αναρωτιέμαι αν σαν ελληνική κοινωνία έχουμε ξύσει τον πάτο του βαρελιού ή όχι. Πόσο κάτω να πάμε ακόμη;
Προσωπικά αρνούμαι να μπω σε αυτό το τριπάκι. Το μόνο που μπορώ να κάνω και να σας προτείνω είναι το trip του ταξιδιού. Από τη φύση μου δεν είμαι ο πλέον αισιόδοξος άνθρωπος στη Γη, αλλά, αφού κατάφεραν να με κάνουν να κλείσω την τηλεόραση, νομίζω πως πρέπει κι εσείς να κάνετε το ίδιο. Αγνοήστε τους. Μιλάνε για οικονομική κρίση αυτοί που έμαθαν στο εύκολο κέρδος, στα δανεικά και στις κάρτες. Αυτοί που έμαθαν να προσαρμόζουν τις ανάγκες τους όχι ανάλογα με την τσέπη του παντελονιού τους, αλλά με το όριο της κάρτας. Τώρα θα μάθουν να ζουν με αυτά που έχουν.
Είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι όλη αυτή η κρίση που περνάμε θα λειτουργήσει προς όφελος των υγιώς σκεπτόμενων ανθρώπων. Μια χαρά μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς να υπερκαταναλώνουμε άσκοπα και άδικα.
Στην τελική, οι τιμές θα γίνουν πιο λογικές και το περιθώριο του κέρδους δεν θα είναι η αισχροκέρδεια. Οι αντιεπαγγελματίες θα πάνε σπίτι τους και θα επιβιώσουν αυτοί που πιστεύουν στη φιλοσοφία του value for money. Θα πληρώνουμε γι’ αυτά που αξίζουν κι όχι γι’ αυτά που κάποιοι νομίζουν ότι αξίζουν.
Και θέλω και μπορώ να δω με αισιοδοξία το 2009. Πιστεύω ότι θα είναι ένας χρόνος αλλαγών, αλλά με τίποτα δεν μπορούν να με πείσουν ότι θα καταστραφεί το σύμπαν. Ταξιδέψτε, χαλαρώστε, αγαπήστε, νιώστε, ερωτευτείτε, γευτείτε. Η ζωή είναι ωραία… μην το ξεχνάτε!
Καλές γιορτές
Μακάκες όλου του κόσμου ενωθείτε!
Τέρμα και τελείωσε! Η Ελλάδα είναι μια χώρα χωρισμένη σε δύο κατηγορίες, τους έξυπνους και τους μακάκες. Οι έξυπνοι είναι εκείνοι που γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια το κράτος, που αισχροκερδούν ασύστολα, που κάνουν τη μεγάλη ζωή με δανεικά. Οι μακάκες είναι αυτοί που πληρώνουν, αυτοί που κάνουν παρέα τα λαμόγια και τους έξυπνους, που τους θαυμάζουν και που τους χειροκροτούν. Βασικά οι μακάκες ζηλεύουν τους έξυπνους, γιατί πιστεύουν ότι κάποια στιγμή μπορεί να πάρουν τη θέση τους. Δεν έχουν καταλάβει ακόμη ότι όλο το σύμπαν έχει συνωμοτήσει για να παραμείνουν εκεί που τώρα είναι, δηλαδή στη βάση της πυραμίδας.
Ο ανταγωνιστικός καπιταλισμός κατά καιρούς έχει επιτρέψει σε κάποιους τύπους, που τους πιστεύαμε μακάκες, τελικά να αποδειχτούν πανέξυπνοι επιχειρηματίες, σκληροί δουλευταράδες και να χτίσουν με την προσωπικότητα και το μόχθο τους ολόκληρες αυτοκρατορίες, δημιουργώντας χιλιάδες θέσεις εργασίας. Όλοι έχουμε στον περίγυρό μας το παράδειγμα ενός ανθρώπου που ξεκίνησε από το μηδέν και κατάφερε να κερδίσει τη θέση του στην κοινωνία με τον κόπο και την αξία του.
Τα δυσάρεστα είναι ότι αυτή η εποχή πλέον ανήκει στο παρελθόν. Από τον ανταγωνιστικό καπιταλισμό περάσαμε πλέον στην εποχή της ρεμούλας του καπιταλισμού. Πρόκειται για ένα απάνθρωπο, σκληρό και αδυσώπητο σύστημα, όπου το κράτος παρεμβαίνει όχι για να χαράξει κοινωνική πολιτική, αλλά για να στηρίξει τους απατεώνες και τα λαμόγια.
Θα σας δώσω ένα μικρό παράδειγμα για να δείτε τι συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα. Έχεις μια εκδοτική επιχείρηση που αξίζει ως περιουσία 30 εκατομμύρια ευρώ και δανείζεσαι από την τράπεζα για να κάνεις δήθεν επενδύσεις 350 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή δανείζεσαι 10 φορές παραπάνω από την αξία της επιχείρησής σου. Γιατί; Για να έχεις 3 Porsche Cayenne, σπίτι στη Μύκονο και στην Αράχωβα και έπαυλη στην Εκάλη. Είναι περιττό να σας πω ότι ο τύπος κλέβει την ίδια του την επιχείρηση και φυσικά τη ρίχνει έξω. Μετά, έρχεται η τράπεζα, η οποία, αφού δεν μπορεί να πάρει τα λεφτά που έχει δανείσει στον απατεώνα, επικαλείται κρίση και σου ανεβάζει τα επιτόκια των πιστωτικών καρτών, των επιχειρηματικών δανείων και των στεγαστικών. Όλα αυτά στους μακάκες, διότι στο λαμόγιο όχι μόνον δεν θα ανεβάσει τα επιτόκια, αλλά θα του κάνει και χαριστικές ρυθμίσεις.
Η λογική είναι απλή, τα παίρνω από τους μακάκες, τα δίνω στους έξυπνους. Το κράτος πού είναι; Άφαντο. Γιατί; Διότι απλά το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έχουν δανειστεί από τις τράπεζες για τα κόμματά τους πάνω από 40 εκατομμύρια ευρώ ο καθένας. Δανείζονται για να πληρώνουν τα ενοίκια των άδειων γραφείων, τους χαραμοφάηδες και τα τηλεοπτικά σποτ. Ο Τύπος πού είναι; Οι εφημερίδες και τα περιοδικά, σε ποσοστό 90%, ζουν και πληρώνουν τους μισθούς των εργαζομένων, όπως και το χαρτί με το οποίο εκδίδονται, από τα δάνεια των τραπεζών. Τι να γράψουνε και τι να πούνε; Σας ζητώ συγγνώμη για αυτόν τον οίστρο της κοινωνικοπολιτικής ανάλυσης, αλλά τυχαίνει να είμαι ιδιοκτήτης μιας εκδοτικής εταιρείας που εδώ και 4 χρόνια δεν έχει δανειστεί ούτε ένα ευρώ από τράπεζες, έχουμε πάρει ψίχουλα κρατικής διαφήμισης και είμαστε για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά κερδοφόρα και συνεχώς εξελισσόμενη εταιρεία.
Αποφασίσαμε, μέσα σε αυτήν την οικονομική κρίση, να βγάλουμε το ICONS στο περίπτερο σε pocket size και με τιμή γνωριμίας 1,5 ευρώ. Σπάσαμε το κεφάλι μας να βρούμε τρόπο έτσι ώστε το περιοδικό μας να γίνει πιο εύχρηστο και να πάει και σε ανθρώπους που σήμερα σκέφτονται δυο φορές να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Από την άλλη, βλέπω τους αληταράδες να χρωστάνε ακόμα και τον αέρα που αναπνέουν και να πουλάνε τρέλα, μεγάλη ζωή, διαφημίσεις στην τηλεόραση, διακοπές στην Courchevel. Το απίστευτο είναι ότι όλα τα παραπάνω τα κάνουν με δανεικά και αγύριστα χρήματα που τα πληρώνει όλα ο μακάκας. Δεν αντιδρά κανείς, δεν μιλάει κανείς και το φαινόμενο διαιωνίζεται.
Είμαι της αντίληψης πως ο κόσμος πρέπει να τιμωρήσει, με το δικό του τρόπο, όλα αυτά τα φαινόμενα της φοβερής σπατάλης και της επίδειξης πλούτου. Όπως, επίσης, πρέπει να τιμωρήσει την αισχροκέρδεια και την αδιαφορία του κράτους. Πρέπει να αρχίσουμε να υποψιαζόμαστε τι συμβαίνει γύρω μας και στην τελική ανάλυση, αν πραγματικά θέλουν ως πρότυπο το καπιταλιστικό μοντέλο, το παιχνίδι της ελεύθερης αγοράς να παιχτεί με ίσους όρους. Αρκετά πια με το παρεμβατικό κράτος υπέρ των λαμόγιων και των απατεώνων.
Ο ανταγωνιστικός καπιταλισμός κατά καιρούς έχει επιτρέψει σε κάποιους τύπους, που τους πιστεύαμε μακάκες, τελικά να αποδειχτούν πανέξυπνοι επιχειρηματίες, σκληροί δουλευταράδες και να χτίσουν με την προσωπικότητα και το μόχθο τους ολόκληρες αυτοκρατορίες, δημιουργώντας χιλιάδες θέσεις εργασίας. Όλοι έχουμε στον περίγυρό μας το παράδειγμα ενός ανθρώπου που ξεκίνησε από το μηδέν και κατάφερε να κερδίσει τη θέση του στην κοινωνία με τον κόπο και την αξία του.
Τα δυσάρεστα είναι ότι αυτή η εποχή πλέον ανήκει στο παρελθόν. Από τον ανταγωνιστικό καπιταλισμό περάσαμε πλέον στην εποχή της ρεμούλας του καπιταλισμού. Πρόκειται για ένα απάνθρωπο, σκληρό και αδυσώπητο σύστημα, όπου το κράτος παρεμβαίνει όχι για να χαράξει κοινωνική πολιτική, αλλά για να στηρίξει τους απατεώνες και τα λαμόγια.
Θα σας δώσω ένα μικρό παράδειγμα για να δείτε τι συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα. Έχεις μια εκδοτική επιχείρηση που αξίζει ως περιουσία 30 εκατομμύρια ευρώ και δανείζεσαι από την τράπεζα για να κάνεις δήθεν επενδύσεις 350 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή δανείζεσαι 10 φορές παραπάνω από την αξία της επιχείρησής σου. Γιατί; Για να έχεις 3 Porsche Cayenne, σπίτι στη Μύκονο και στην Αράχωβα και έπαυλη στην Εκάλη. Είναι περιττό να σας πω ότι ο τύπος κλέβει την ίδια του την επιχείρηση και φυσικά τη ρίχνει έξω. Μετά, έρχεται η τράπεζα, η οποία, αφού δεν μπορεί να πάρει τα λεφτά που έχει δανείσει στον απατεώνα, επικαλείται κρίση και σου ανεβάζει τα επιτόκια των πιστωτικών καρτών, των επιχειρηματικών δανείων και των στεγαστικών. Όλα αυτά στους μακάκες, διότι στο λαμόγιο όχι μόνον δεν θα ανεβάσει τα επιτόκια, αλλά θα του κάνει και χαριστικές ρυθμίσεις.
Η λογική είναι απλή, τα παίρνω από τους μακάκες, τα δίνω στους έξυπνους. Το κράτος πού είναι; Άφαντο. Γιατί; Διότι απλά το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έχουν δανειστεί από τις τράπεζες για τα κόμματά τους πάνω από 40 εκατομμύρια ευρώ ο καθένας. Δανείζονται για να πληρώνουν τα ενοίκια των άδειων γραφείων, τους χαραμοφάηδες και τα τηλεοπτικά σποτ. Ο Τύπος πού είναι; Οι εφημερίδες και τα περιοδικά, σε ποσοστό 90%, ζουν και πληρώνουν τους μισθούς των εργαζομένων, όπως και το χαρτί με το οποίο εκδίδονται, από τα δάνεια των τραπεζών. Τι να γράψουνε και τι να πούνε; Σας ζητώ συγγνώμη για αυτόν τον οίστρο της κοινωνικοπολιτικής ανάλυσης, αλλά τυχαίνει να είμαι ιδιοκτήτης μιας εκδοτικής εταιρείας που εδώ και 4 χρόνια δεν έχει δανειστεί ούτε ένα ευρώ από τράπεζες, έχουμε πάρει ψίχουλα κρατικής διαφήμισης και είμαστε για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά κερδοφόρα και συνεχώς εξελισσόμενη εταιρεία.
Αποφασίσαμε, μέσα σε αυτήν την οικονομική κρίση, να βγάλουμε το ICONS στο περίπτερο σε pocket size και με τιμή γνωριμίας 1,5 ευρώ. Σπάσαμε το κεφάλι μας να βρούμε τρόπο έτσι ώστε το περιοδικό μας να γίνει πιο εύχρηστο και να πάει και σε ανθρώπους που σήμερα σκέφτονται δυο φορές να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Από την άλλη, βλέπω τους αληταράδες να χρωστάνε ακόμα και τον αέρα που αναπνέουν και να πουλάνε τρέλα, μεγάλη ζωή, διαφημίσεις στην τηλεόραση, διακοπές στην Courchevel. Το απίστευτο είναι ότι όλα τα παραπάνω τα κάνουν με δανεικά και αγύριστα χρήματα που τα πληρώνει όλα ο μακάκας. Δεν αντιδρά κανείς, δεν μιλάει κανείς και το φαινόμενο διαιωνίζεται.
Είμαι της αντίληψης πως ο κόσμος πρέπει να τιμωρήσει, με το δικό του τρόπο, όλα αυτά τα φαινόμενα της φοβερής σπατάλης και της επίδειξης πλούτου. Όπως, επίσης, πρέπει να τιμωρήσει την αισχροκέρδεια και την αδιαφορία του κράτους. Πρέπει να αρχίσουμε να υποψιαζόμαστε τι συμβαίνει γύρω μας και στην τελική ανάλυση, αν πραγματικά θέλουν ως πρότυπο το καπιταλιστικό μοντέλο, το παιχνίδι της ελεύθερης αγοράς να παιχτεί με ίσους όρους. Αρκετά πια με το παρεμβατικό κράτος υπέρ των λαμόγιων και των απατεώνων.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
.jpg)
.png)
Αναρτήσεις
