Στην Ελλάδα του αυτονόητου

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την εξυπηρέτηση του κυρίου Βασίλη από το αεροδρόμιο στο Σύνταγμα, τα πρωινά της κυρίας Ευτέρπης στην Ύδρα, την καθαριότητα στα πλοία και στα τρένα, το φτηνό φαγητό στην ταβέρνα του Βασίλη, τα ακόμη φθηνότερα εισιτήρια με το αεροπλάνο για τα ελληνικά νησιά. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την καλημέρα του λιμενικού, όταν πήγα να επιβιβαστώ στο πλοίο. Αυτή δυστυχώς, κυρίες και κύριοι, είναι η κατάντια μας σαν λαός. Προσπαθούμε να διαφημίσουμε και να πείσουμε τους εαυτούς μας για το αυτονόητο του τουρισμού. Προσπαθούμε, με άλλα λόγια, να γίνουμε άνθρωποι μέσα στην ίδια μας τη χώρα. Δαπανούμε χρήματα για να διαφημιστούμε μέσα στην Ελλάδα και να πείσουμε εμάς και τους ανθρώπους του τουρισμού ότι πρέπει να μην κλέβουν, να είναι καθαροί, να μην αισχροκερδούν, να σέβονται τους τουρίστες – Έλληνες και ξένους – να παίρνουν τα χρήματα με ευγένεια και ανθρωπιά και, πάνω απ’ όλα, να χαρίζουν απλόχερα και δωρεάν το χαμόγελό τους. Δυστυχώς, εκεί καταντήσαμε. Ποιος φταίει γι’ αυτό; Μα φυσικά εγώ κι όλοι εσείς. Δεν φταίει κανένας άνθρωπος που έχει ξενώνα, ταβέρνα ή ταξί. Φταίτε εσείς κι όλοι εμείς που δεν έχουμε καταναλωτική συνείδηση. Φταίμε όλοι που, όταν πηγαίνουμε στην ταβέρνα, δεν ζητάμε απόδειξη. Δεν τσεκάρουμε το λογαριασμό μας για το αν αυτά που έχουμε πάρει αναγράφονται και στην απόδειξη. Δεν σιχτιρίζουμε τον ταβερνιάρη, όταν η πατάτα έρχεται προτηγανισμένη και παγωμένη. Δεν κάνουμε παρατήρηση, όταν το ταξί μάς έχει κλέψει. Δεν καταγγέλλουμε ποτέ και κανένα, διότι βαριόμαστε τη διαδικασία. Δεν κάνουμε τον κόπο να ασχοληθούμε, εάν αυτό το δωμάτιο που έχουμε νοικιάσει αντιπροσωπεύει τις φωτογραφίες που έχουμε δει στο διαδίκτυο. Δεν παραπονιόμαστε και δεν φωνάζουμε στη ρεσεψιόν, όταν το δωμάτιό μας δεν καθαρίζεται. Δεν λέμε τίποτα, όταν το γκαρσόνι που μας σερβίρει στο θέρετρο των 5* έχει έρθει από τη Βουλγαρία και δεν ξέρει τι σημαίνει ελληνικός καφές. Φίλοι μου, λυπάμαι που σας το λέω έτσι ξερά, αλλά δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να διαμαρτυρόμαστε για τίποτα, διότι πάρα πολύ απλά εμείς οι ίδιοι ως καταναλωτές δεν κάνουμε το αυτονόητο που μας επιβάλλει η συνείδησή μας. Το αφήνουμε στις καλένδες. Γι’ αυτόν, λοιπόν, ακριβώς το λόγο φτάσαμε στο σημείο το Υπουργείο Τουρισμού να προσπαθεί να προκαλέσει τη συνείδηση των επαγγελματιών ώστε να συμπεριφέρονται σωστά στους τουρίστες. Πληρώνει ο ελληνικός λαός από την τσέπη του για να μπορέσουμε να γίνουμε πιο ευγενικοί και πιο ανθρώπινοι. Λάθος. Οι πρώτοι που πρέπει να συνειδητοποιήσουν τις ευθύνες τους είναι οι Έλληνες πολίτες που καταναλώνουν τα προϊόντα του τουρισμού. Από αυτούς θα ξεκινήσει η μεγάλη αλλαγή στη νοοτροπία της αισχροκέρδειας και της απανθρωπιάς κάποιων απαράδεκτων επαγγελματιών. Πιστεύω φέτος να ξεπεράσουμε όλοι τους εαυτούς μας και να μπορέσουμε να έχουμε ευχάριστες διακοπές. Πιστεύω όλοι να γίνουμε κριτές των προϊόντων που θα καταναλώσουμε στις διακοπές μας.

ΥΓ: Το εξώφυλλο του Special Icons Καλοκαίρι 2009 είναι αφιερωμένο στην Κεφαλονιά. Θα ήθελα, μέσα από την καρδιά μου, να ευχαριστήσω όλους τους συνεργάτες μου που ξεπέρασαν τους εαυτούς τους και καταφέραμε μέσα σε μια εβδομάδα να κάνουμε ένα τόσο μεγάλο ρεπορτάζ γι’ αυτό το πανέμορφο νησί του Ιονίου. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι 120 σελίδες του ρεπορτάζ δεν θα μπορούσαν να έχουν πραγματοποιηθεί εάν δεν μας βοηθούσε με τις γνώσεις του, το υλικό και τις φοβερές φωτογραφίες του ο Παύλος Παπαδάτος. Θέλω, επίσης, να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου τον Δήμαρχο Αργοστολίου κι όλους τους τοπικούς άρχοντες που μας συμπαραστάθηκαν ολόψυχα, όπως και τους Κεφαλονίτες που μας υποδέχτηκαν σαν να ήμασταν δικά τους παιδιά. Πιστεύω το ρεπορτάζ και το αφιέρωμα που επιμελήθηκα προσωπικά να είναι αυτό που τους ταιριάζει και τους αξίζει.

Καλό καλοκαίρι.