Piece of cake

Δεν μπορείτε να φανταστείτε -ούτε καν περνάει από το μυαλό σας- πόση ενέργεια και πόση ένταση έχει το Athens Magazine. Η κάθε του σελίδα, το κάθε του θέμα, το κάθε τυπογραφικό κρύβει πίσω του απίστευτο άγχος, κούραση, ταλαιπωρία, τσακωμούς, διαφωνίες και κόντρες. Η καταιγίδα, όμως, πέρασε. Να που φτάσαμε να γράφουμε το πρώτο editorial. Σαν ψέματα μου φαίνεται. 368 σελίδες. Το ξεκινήσαμε για 200, πήγαμε στις 240 και μετά όλο και προσθέταμε. Δεν τελείωνε ποτέ. Αλλαγές μέχρι την τελευταία στιγμή. Ακόμη και τώρα που γράφω. Ξαναστέλνουμε όλο το περιοδικό για δεύτερο δοκιμαστικό. Πάντως, αν εσείς με διαβάζετε τώρα, προφανώς τυπωθήκαμε και πλέον το πρώτο και μεγαλύτερο μηνιαίο περιοδικό για την Αθήνα είναι πραγματικότητα. Δεν ξέρω αν θα σας αρέσει, δεν ξέρω καν αν θα έχει επιτυχία. Αυτό, όμως, που θέλω να ξέρετε είναι ότι εγώ και όλοι οι συνεργάτες μου έχουμε καταθέσει την ψυχή μας γι’ αυτή την έκδοση. Έρχονται φορές που μονολογώ ή πιάνω στο βλέμμα των ανθρώπων τις ίδιες απορίες. Γιατί; Γιατί τα ξενύχτια, οι ατελείωτες ώρες δουλειάς, η δολοφονία, η απώλεια ενός κομματιού του εαυτού μας και της προσωπικής μας ζωής; Ένας φίλος και πολύ στενός μου συνεργάτης κάθε 6 μήνες μου λέει ακριβώς τα ίδια: «Ρε Τάσο πότε θα έρθει εκείνη η ώρα που θα αράξω, θα πάω για ένα ποτό, θα ηρεμήσει το κεφάλι μου;» Κι εγώ μένω να κοιτάζω τον Κώστα με εκείνο το ηλίθιο βλέμμα της απορίας, που έχουμε όταν αντιλαμβανόμαστε ακριβώς τι λέει ο άλλος αλλά, δυστυχώς, δεν μπορούμε να του δώσουμε καμία απάντηση. Ωστόσο, μέσα από αυτό το editorial νομίζω ότι μπορώ να απαντήσω σε αυτούς που, ενδεχομένως, θα με καταλάβουν και ίσως λύσω κάποιες απορίες των κοντινών μου ανθρώπων. Μάγκες μου το αγαπάω, το λατρεύω, το πιστεύω το Athens Magazine. Όπως, άλλωστε, αγάπησα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο το ταξίδι και το ICONS. Καλώς ή κακώς, η υπέρβαση, το «φεύγα» του μυαλού και της ψυχής είναι πλέον τρόπος ζωής για εμένα. Τα πάντα σβήνουν στο μυαλό μου, όταν καταφέρνω να δώσω κάτι το διαφορετικό στον κόσμο. Θέλετε αυτό να είναι ένα ταξίδι στην Κούβα; Μια ωραία φωτογραφία; Μια σημαντική πληροφορία; Μια είδηση από το μέτωπο του πολέμου; Ένα αποκλειστικό κοινωνικό ρεπορτάζ; Μια αποκαλυπτική συνέντευξη; Γεννήθηκα δημοσιογράφος. Την πρώτη μου εφημερίδα, τις Ακρότητες, την έβγαλα 16 χρονών στο Πολυκλαδικό του Αιγάλεω. Έκανα τη σελιδοποίηση στο περιοδικό Ρήξη, στα Εξάρχεια. Όλη μου η ζωή κινείται σε αυτήν τη σφαίρα. Δεν θυμάμαι ποτέ διαφορετικό τον εαυτό μου. Φανταστείτε πως ακόμη και τον γιο μου, τον Κρίστιαν, τον άφησα 3 μηνών και τον ξαναείδα έπειτα από 6 μήνες. Ήμουν στο Πακιστάν και το Αφγανιστάν για λογαριασμό του ALPHA. Μεταξύ μας, όλα τα υπόλοιπα, όπως λένε και οι Αμερικάνοι, μου φαίνονται piece of cake. Ζω γι’ αυτό και δεν θα τελειώσει ποτέ. Είναι σίγουρο ότι δεν είμαι και ο πλέον φυσιολογικός άνθρωπος. Τα «θέλω» μου είναι πλέον εκτός ορίων και εκτός πραγματικότητας. Αν το περιοδικό που κρατάτε στα χέρια σας, το Athens Magazine, σας εκπλήξει γιατί είναι εντελώς ανατρεπτικό, αναγνωρίζετε τις ανάγκες σας, βρήκατε τις πληροφορίες που θέλετε, μαζί με λύσεις που θα σας κάνουν ευκολότερη τη ζωή, τότε θα έχουμε πετύχει. Θα έχουμε κερδίσει την ισορροπία της ψυχής που έχει να κάνει με το δούναι και λαβείν. Δίνω έμπνευση, πρωτοτυπία, ιδέες, τάσεις. Παίρνω αναγνώριση, αποδοχή, ίσως κι ένα μικρό «μπράβο». Προσωπικά, με αυτά είμαι καλά. Μου φτάνουν. Όλα τα άλλα… κρατάνε ελάχιστα. Πιστεύω να τα καταφέραμε κι αυτήν τη φορά. Καλή επιτυχία σε όλους μας και καλή ανάγνωση.

Αξίζει…

Με πάρα πολύ μεγάλη χαρά διαπίστωσα, αλλά και διασταύρωσα, ότι πάρα πολλές και μεγάλες επιχειρήσεις στην Αράχωβα προχώρησαν σε μια εξαιρετικά γενναία μείωση των τιμών σε ξενοδοχεία, ξενώνες και εστιατόρια. Το έχω πει αρκετές φορές και θα το επαναλάβω και σήμερα ότι οι επιχειρηματίες στην Αράχωβα έχουν αντανακλαστικά και ξέρουν πώς πρέπει να αντιδράσουν σε περιόδους κρίσης. Πραγματικά, λοιπόν, στο χωριό γίνεται μια ουσιαστική προσπάθεια να καταλάβει ο κόσμος που το επισκέπτεται ότι οι ντόπιοι επιχειρηματίες αφουγκράζονται την κοινωνία και τις ανάγκες των ανθρώπων που έχουν ανάγκη από ξεκούραση, χαλάρωση και διακοπές. Όσοι δεν το αντιλαμβάνονται, λυπάμαι που τους το λέω, αλλά θα έχουν κακή τύχη. Θα βλέπουν τα δωμάτια και τα εστιατόριά τους άδεια και θα μαζεύουν κόσμο μόνο όταν όλοι οι άλλοι θα έχουν γεμίσει. Με τις αρπαχτές κανένας δεν έκανε προκοπή και κανένας δεν κατάφερε να ξεχωρίσει. Οι επιχειρήσεις δεν σώζονται όταν δουλεύουν Χριστούγεννα, Πάσχα και αργίες. Η εποχή που κάποιοι υποστήριζαν ότι «έλα μωρέ, στην Αράχωβα είμαστε, δεν θα δουλέψουμε;» έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Όλοι και σε όλα τα επίπεδα, κοινωνία, τοπική αυτοδιοίκηση, πολιτική πρέπει να βάλουν πλάτη για να περάσει όσο πιο ανώδυνα και το 2010, το οποίο θα είναι δυσκολότερο από το 2009. Σε αυτό το κλίμα της γενικής προσπάθειας λαμβάνω μηνύματα ανησυχητικά για ολιγωρία της Δημοτικής Επιχείρησης Τουριστικής Ανάπτυξης του Δήμου της Αράχωβας. Πολλοί ήταν εκείνοι που μου μίλησαν για μια κατάσταση σε αυτόν τον τομέα της πόλης εντελώς τριτοκοσμική. Δεν με ενδιαφέρει αν θα ξύσω πληγές ή αν ενοχλήσω κάποιους παράγοντες στην Αράχωβα που θεωρούν ακόμα και τώρα τους εαυτούς τους… κοτζαμπάσηδες. Αυτό που με ενδιαφέρει ως δημοσιογράφο αλλά και ως λάτρη της περιοχής είναι να υποστηριχθεί η Αράχωβα, οι σοβαροί και έντιμοι επιχειρηματίες και ο τόπος να πάρει την ανάπτυξη που του αξίζει και του ταιριάζει. Με καλή θέληση, λοιπόν, θα ήθελα να θέσω μερικά ερωτήματα και ας κάνει ο καθένας την αυτοκριτική του. Από το πρόγραμμα ΕΣΠΑ της Ευρωπαϊκής Ένωση δόθηκαν κονδύλια για την κατασκευή ενός ηλεκτρονικού portal για την προώθηση του τουρισμού στην Αράχωβα. Και ο πιο μικρός επιχειρηματίας της πόλης γνωρίζει τη δύναμη του internet στην προώθηση της επιχείρησής του. Είναι δυνατόν το site www.arachova.gr, που φτιάχτηκε με χρήματα κρατικών κονδυλίων, να παρουσιάζει αυτή την αισχρή και τραγική εικόνα; Δεν αντιλαμβάνονται οι αρμόδιοι που χειρίζονται τέτοια ζητήματα ότι με αυτόν τον τρόπο προσβάλλουν και τον τόπο και τους εαυτούς τους αλλά και τον ίδιο το δήμαρχο της Αράχωβας; Η Μύκονος έχει ακριβώς τους ίδιους κατοίκους με την Αράχωβα. Κάντε έναν κόπο να δείτε τι έχουν φτιάξει οι άνθρωποι για τη διαδικτυακή τους παρουσία. Σας πληροφορώ ότι τέτοια παραδείγματα θα συναντήσετε αντίστοιχα σε όλη την Ελλάδα –και κυριολεκτικά σε όλο τον κόσμο– από δημοτικές αρχές που ενδιαφέρονται για την προώθηση του τουρισμού στον τόπο τους. Είναι αλήθεια ότι έχω συναντήσει και δημοτικούς άρχοντες που η φιλοσοφία τους είναι το «σιγά να μην διαφημίσω εγώ την «Αράχωβα», για να οικονομήσει ο τάδε επιχειρηματίας». Δεν λέω, είναι κι αυτό μια λογική. Να είστε σίγουροι, όμως, ότι οδηγεί στο μαρασμό, την ανεργία, την υποβάθμιση των υπηρεσιών και τέλος, στην απαξίωση της ίδιας της πόλης. Η Αράχωβα είχε τη σπάνια τύχη να έχει ένα δήμαρχο που πραγματικά ενδιαφέρεται για τον τόπο του με έργα και πράξεις κι όχι με λόγια. Κατά την προσωπική μου γνώμη, ο τομέας του τουρισμού και της ανάπτυξης δεν είναι ένα κομμάτι που πρέπει να εκπίπτει από τις διοικητικές αρμοδιότητες του δημαρχικού αξιώματος. Τώρα όσο ποτέ άλλοτε, η πόλη της Αράχωβας έχει ανάγκη μιας επιθετικής στρατηγικής στον τομέα του τουρισμού. Ο δήμαρχος Γεώργιος Ανδρέου Λεόντιος πρέπει να διώξει τα τρωκτικά, τα άσχετα και κομπλεξικά ανθρωπάκια που αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξη και τουριστική προβολή και να πάρει την υπόθεση στα χέρια του, όπως έχει κάνει και σε δεκάδες άλλα ζητήματα. Στην Αράχωβα αξίζει διεθνής οικολογικός και αγροτουριστικός τουρισμός. Στην Αράχωβα αξίζουν εκπρόσωποι στα διεθνή fora και εκδηλώσεις που «μιλούν» ξένες γλώσσες. Στην Αράχωβα αξίζουν επισκέπτες μέσης-ανώτερης κοινωνικής τάξης, μέσης-ανώτερης κοινωνικής μόρφωσης. Το περιοδικό μας, το Arachova Magazine υπηρετεί αυτό το σκοπό εδώ και μια τετραετία και έχει δείξει με τον καλύτερο τρόπο με ποιο τρόπο υποστηρίζει την ανάπτυξη του τόπου. Αφουγκραζόμαστε την κοινή γνώμη, αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες των επισκεπτών. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο και είμαστε ο μοναδικός εκδοτικός Όμιλος που υποστηρίζεται από το σύνολο της τοπικής κοινωνίας. Δεν είμαστε ούτε πιο έξυπνοι, ούτε έχουμε μεγαλύτερες γνώσεις για τις ανάγκες του τόπου. Απλώς κάνουμε τη δουλειά μας. Αν κάποιοι άνθρωποι πληρώνονται για να προωθούν ταξιδιωτικά και τουριστικά την Αράχωβα, ας το κάνουν. Αν είναι τεμπελχανάδες, κηφήνες, οσφυοκάμπτες και σφουγγοκωλάριοι. Δήμαρχε, στείλ’ τους στο σπίτι τους.

E-mail from Turkey

Στο πλαίσιο της ανάπτυξης του portal Travelstyle.gr ετοιμαζόμαστε να εκδώσουμε σε pocket size τα Travelstyle Design Hotels, Travelstyle Small Luxury Hotels κ.λπ. Πρόκειται για μια καινούρια εκδοτική προσπάθεια που θα ξεκινήσει περίπου την άνοιξη. Οι οδηγοί αυτοί θα κυκλοφορούν μαζί με το Icons, αλλά το θέμα μας σήμερα δεν είναι καθόλου αυτό. Έχω ανοίξει κάτι πάρε δώσε με Τούρκους επιχειρηματίες τυπογράφους, με σκοπό να πετύχω καλύτερες τιμές και να ελαττώσω το κόστος διάθεσης των Travelstyle pocket guides. Ξεκινήσαμε λοιπόν την αλληλογραφία μαζί τους. Στο δεύτερο e-mail που μου έστειλε ο Γιασίν Μουστάφα, έκπληκτος είδα κάτω από την υπογραφή του ένα video. Ήταν μια μικρή παρουσίαση με τα αξιοθέατα της Κωνσταντινούπολης. Έμεινα έκπληκτος. Τον πήρα τηλέφωνο επιτόπου και τον ρώτησα: «τι είναι αυτό ρε, που μου έστειλες;». Και ο Τούρκος μου απάντησε: «Τι εννοείς; Εδώ και δύο χρόνια για όλα τα e-mails που φεύγουν για το εξωτερικό και σε όλες τις αλληλογραφίες που έχουμε οι Τούρκοι επιχειρηματίες με ξένους παράγοντες υπάρχει οδηγία –που δεν είναι υποχρεωτική– να στέλνουμε και διάφορα βιντεάκια με τις ομορφιές της χώρας, αποσκοπώντας στην τουριστική προβολή». Έμεινα –για να μην σας πω τη λέξη που σας έρχεται στο μυαλό– άφωνος. Οι Τούρκοι στον τομέα της προώθησης και της ανάπτυξης του τουρισμού είναι 10 χρόνια μπροστά. Προσπαθούν με νύχια και με δόντια, με κάθε τρόπο και μέσο, να διαφημίσουν και να επικοινωνήσουν τις ομορφιές της χώρας τους. Ο Ερντογάν, ένας ισλαμιστής και ακραίος πολιτικός, με τη γυναίκα του να κυκλοφορεί με μαντίλα στο κεφάλι, έχει θέσει ως στρατηγικό στόχο την τουριστική ανάπτυξη της Τουρκίας. Την περσινή χρονιά η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλία και η Πορτογαλία έχασαν συνολικά 12 εκατομμύρια τουρίστες. Η Τουρκία, ωστόσο, παρουσίασε, σ’ αυτό τον τομέα, άνοδο της τάξεως του 12%, σε περίοδο παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Θέλει πολύ να καταλάβουμε ότι κάτι κάνουμε λάθος; Είναι δύσκολο να διαπιστώσουμε ότι δεν μπορούν όλα να είναι στον αυτόματο πιλότο; Σας ενημερώνω ότι την ίδια αναπτυξιακή πολιτική που εφαρμόζει η Τουρκία στον τομέα του τουρισμού, ακολουθούν ήδη το Μαυροβούνιο, η Σερβία, η Βουλγαρία και η Αίγυπτος. Θα χάσουμε τα αυγά και τα πασχάλια! Είχα προειδοποιήσει για το τι ακριβώς θα συμβεί το 2009 στον τομέα των επιχειρήσεων που ασχολούνται με τον τουρισμό. Τα ίδια και χειρότερα θα έχουμε και το 2010. Το ανησυχητικό είναι ότι δεν βλέπω να κουνιέται κανείς. Καλά τα λόγια, καλές οι προθέσεις, καλές και οι δημόσιες σχέσεις. Θα γίνει κάτι;

ΙΝ
· Προορισμός Σόφια. Μην ακούτε κανέναν. Η Σόφια, που ταξίδεψα τον περασμένο μήνα, είναι μια καταπληκτική πόλη. Περίφημο ιστορικό κέντρο, μεγάλοι δρόμοι, πλατείες, πράσινο παντού, διασκέδαση εξαιρετική, φαγητό μέτριο προς το καλό. Τιμές; Το απόλυτο value for money. Έμεινα στο Grand Sofia, ξενοδοχείο 5* στο κέντρο της πόλης, σε γωνιακή σουίτα και πλήρωσα €160. Ο λαός ευγενικός και αδιάφορος –όχι από τους πιο όμορφους στον κόσμο.
· Η φωτογράφιση της Κατερίνας Παπουτσάκη στο ολοκαίνουριο περιοδικό της Αθήνας, το Athens Magazine. Θέλω να το αγοράσετε, να το διαβάσετε και να μου πείτε τη γνώμη σας. Θεωρώ ότι είναι μια πολύ καλή προσπάθεια. Κυκλοφορεί ήδη στα περίπτερα όλης της χώρας.
· Το μεξικάνικο εστιατόριο Aztec στη Νέα Ερυθραία. Πολύ καλή μαργαρίτα, εξαιρετικό μεξικάνικο φαγητό, αλλά μην παραγγείλετε γλυκά· είναι εντελώς χάλια.

OUT
· Η ταβέρνα Κουρσάρος στην πλατεία της Δροσιάς. Ο Απόστολος, που είναι και φανατικός ταξιδιώτης, πρέπει να φροντίσει λίγο το service σε ώρες αιχμής. Ο «Τσιλιλής» ήρθε με τα πόδια, τα όστρακα δεν ήρθαν ποτέ και το ψάρι είχε παραψηθεί. Θα μου πεις, Κυριακή μεσημέρι. Εμ, εκεί φαίνεται η δύναμη! Κατά τα άλλα το φαγητό ποιοτικό και οι τιμές λογικές.
· Το site www.arachova.gr. Μπείτε και θα φρίξετε. Δεν πρέπει να υπάρχει χειρότερο ηλεκτρονικό portal και μάλιστα Δήμου. Πήρανε χρήματα από το ταμείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αντί να προωθούν, δυσφημούν την Αράχωβα. Συγχαρητήρια στη Δημοτική και Τουριστική Επιχείρηση για την προώθηση του πολιτισμού και του τουρισμού…
· Το πάρκιγκ του Mall, που κλείνει κάποιες από τις εξόδους, με αποτέλεσμα όταν θες να φύγεις, να νιώθεις λες και είσαι σε λαβύρινθο. Αμαρτία να χαλάει έτσι μια βραδιά...

Ταξίδια για όλους !

Αφήστε τις μιζέριες και την οικονομική καταστροφή κι ελάτε να μπούμε σε διάθεση Χριστουγέννων και διακοπών. Πολλοί με ρωτάνε πού να πάνε στις γιορτές να χαλαρώσουν για λίγες ημέρες. Η αλήθεια είναι ότι όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν τις ίδιες ανάγκες, γι’ αυτό λοιπόν κι εγώ θα σας χωρίζω σε κατηγορίες, για να σας προτείνω ταξίδια που σας ταιριάζουν.
Οικογένεια με παιδιά. Μπορείτε να κλείσετε 2 ημέρες στο Παρίσι και 3 ημέρες στη Disneyland. Πανάκριβο ταξίδι, αλλά για τα παιδιά είναι εμπειρία ζωής –πολλές φορές και για εσάς τους ίδιους. Καλός προορισμός για οικογένειες είναι και η Βιέννη, μαζί με το Σάλτσμπουργκ, κι αν θέλετε να δοκιμάσετε την τύχη σας στο σκι βάλτε και λίγο Ίνσμπρουκ. Τώρα, αν το budget είναι πολύ χαμηλό, εναλλακτικά μπορείτε να πάτε στο Μπάνκσο της Βουλγαρίας ή αν θέλετε και στη Βουδαπέστη. Για εμένα, η πρωτεύουσα της Ουγγαρίας είναι ένας εξαιρετικά καλός και φθηνός προορισμός και, σύμφωνα με την έρευνα που έχω κάνει στο travelstyle.gr, τα ξενοδοχεία της είναι value for money.
Ερωτευμένα ζευγάρια. Εσείς θα πάτε Πράγα και Κάρλοβι Βάρι όπου είναι ρομαντικά και πανέμορφα. Τώρα, αν θέλετε περισσότερη μοναξιά για να χαρείτε τον έρωτά σας και να μην σας φάνε οι δρόμοι και το κρύο, εξαιρετική λύση συνιστούν 2 ημέρες στο Ντουμπάι για shopping και 4 ημέρες στις Μαλδίβες ή το Μαυρίκιο. Εκεί θα είσαστε σε ένα σπιτάκι πάνω στη θάλασσα και δεν θα βλέπετε άνθρωπο (αν δεν γνωρίζετε πολύ καλά το σύντροφό σας ή δεν έχετε περάσει αρκετό καιρό μαζί του, ετοιμαστείτε, γιατί και τα καλά και τα κακά θα βγουν στις Μαλδίβες).
Γυναικοπαρέες. Μαζί με τις φίλες σας, μια καλή επιλογή είναι το Βερολίνο. Προσφέρει διασκέδαση, shopping, είναι σχετικά φθηνό και έχει περιπέτεια. Σε αυτή την πόλη μπορείς πραγματικά να το ρίξεις έξω και να κάνεις ό,τι θέλεις. Θεωρείται από πολλούς η πόλη της ελευθερίας. Δεν το συνιστώ για συντηρητικές κοπελίτσες. Εναλλακτικά, μπορείτε να βρεθείτε στο Λονδίνο για να συνδυάσετε διασκέδαση και shopping· από 1η Ιανουαρίου ξεκινούν απίστευτες εκπτώσεις. Τώρα, αν είστε φοιτήτριες και το budget είναι εξαιρετικά χαμηλό, προτείνω μια κοντινή Κωνσταντινούπολη που είναι και off season. Εκεί όμως τις κραιπάλες, ξεχάστε τες.
Ανδροπαρέες. Αν δεν έχετε πρόβλημα οικονομικό, ο must προορισμός είναι ένας: Κούβα. Μιλάμε για εμπειρία ζωής. Θα γυρίσετε άλλοι άνθρωποι. Εμένα βέβαια αν με ρωτούσατε, με βάση την τωρινή μου εμπειρία, ως εμπειρία ζωής θα διάλεγα να πάω στη Βενεζουέλα. Απλώς, «δεν υπάρχει»! Αν το budget είναι μικρό, εναλλακτικά μπορείτε να περάσετε πολύ όμορφα στο Άμστερνταμ ή ακόμα και στο Πουκέ.
Ταξιδιώτες περιπέτειας. Εσείς θα ξεκινήσετε με ένα ταξίδι στην Αφρική, Κένυα μαζί με Τανζανία. Αν υπάρχουν περισσότερες ημέρες, θα ταξιδέψετε στο Περού και τη Χιλή. Τώρα, με χαμηλό budget, περιπέτεια μπορεί να αποδειχθεί και ένα ταξίδι στο Μαρόκο ή ακόμη και την Αίγυπτο.
Έμπειροι ταξιδιώτες. Εσείς έχετε φάει τα ταξίδια με το κουτάλι. Σίγουρα, όμως, δεν έχετε πάει στο Ουζμπεκιστάν και στο Αζερμπαϊτζάν, που την επόμενη δεκαετία θα είναι new entries. Επίσης, φοβερός προορισμός είναι η Γκουιλίν στην Κίνα, η Βιρμανία, η ζούγκλα του Βόρνεο στη Μαλαισία και για low budget η Υεμένη.

Νομίζω ότι κάλυψα μεγάλο μέρος των ταξιδιωτών. Στην περίπτωση που θέλετε περισσότερες πληροφορίες, στείλτε e-mail στο Travelstyle.gr για να σας απαντήσουν ή αν θέλετε και στο tdousis@icons-travellers.gr.
Καλό προγραμματισμό!

In
Το εστιατόριο Piazza Mela στην Κηφισιά, γιατί έχει υπέροχο φαγητό (παρ’ όλο που δεν έχει πάρει κανένα βραβείο) και φοβερό service λόγω του φίλου μου του Θοδωρή.
Οι Olympic Air και Aegean, που λόγω του ανταγωνισμού μεταξύ τους, έχουν αρχίσει να ρίχνουν τις τιμές στα εισιτήρια.
Το Porsche Design στο Hall, γιατί με τις αγορές δίνουν και δωράκια. Εμένα μου έδωσαν για ένα ζευγάρι παπούτσια που πήρα μια πλακέτα μεταλλική δορυφορικού εντοπισμού βαλίτσας.

Out
Το Golden Hall, γιατί την 28η Οκτωβρίου ήταν κλειστό.
Το Bar Ten στο Κολωνάκι, όπου από τον πολύ κόσμο νιώθεις πως είσαι στον τάφο του Ινδού. Ήθελα να ξέρω δεν τους πιάνει ασφυξία που είναι σαν σαρδέλες στο ημιυπόγειο; Το service, όμως, και τα αφεντικά ευγενέστατοι και εξυπηρετικότατοι! Το φαγητό μέτριο προς καλό.
Το ξενοδοχείο Kempinski στο Μόναχο, γιατί τα δωμάτιά του δεν έχουν καμία σχέση με το συγκλονιστικό και αριστοκρατικό λόμπι. Ειδικά αν σας βάλουν στο ισόγειο, μαύρη απελπισία!